Dagje Christchurch

Nou, dit was dan de laatste dag in NZ. Morgenvroeg uitchecken, de auto nog wat uitmesten, bagage erin en op naar het vliegveld. Eerst probeer ik even in te checken, dan de auto inleveren.
Vanmorgen eerst een paar stadswandelingen gemaakt, onderbroken door een bakkie.
Nou loopt er hier in CC ook nog een tram. In werkelijke dienst vanaf 1905 tot 1950, maar een aantal trams zijn helemaal gerestaureert en die rijden een vast rondje door en om het centrum. De bestuurder vertelt allerlei wetenswaardigheden onderweg. Heb ik dus ook gedaan. Daarna even lunchen en dan kun je met de bus gratis naar de gondelbaan, maar een bus vind ik niks, dus eerst de auto weer opgehaald bij het hotel en daar zelf even heengereden. Was ongeveer 12 kilometer.
Boven aangekomen, was er toch weinig te zien. Het was wat heiig en het uitzicht viel me ook wat tegen.
Er was nog wel een 'spookhuis'. Je kon gratis met een wagentje een parcour afleggen, waarbij het ontstaan van Christchurch uit de doeken werd gedaan, vanaf de vulkaanuitbarstingen alhier, 12 miljoen jaar geleden.
Daarna weer naar beneden en de auto weer teruggezet bij het hotel. De meeste spullen heb ik er al uit, morgen de rest nog even.
De goede lezer heeft zeker opgemerkt, dat het vandaag een rustige dag was qua activiteiten en dat was ook zo.
NZ zijn wel trots op hun land. Overal zie je bv. bij winkels, dat het bedrijf 100% NZ is. Ook McDonalds doet daar aan mee met de slogan, dat in 2006 95% van alles daar uit NZ kwam.
Die gedachte, maar dan Europees, zou bij ons wat meer bijval moeten krijgen, maar goed dat is weer een ander verhaal.
Eten kunnen die lui hier ook wel goed. Je ziet toch vaak dikke mensen lopen en ooit zat ik ergens te eten, ik geloof dat het Greymouth was, zit daar al een hele familie, het eten blijkbaar al besteld.
Het gezin bestond uit vader, moeder, dochter 1 van ca. 6, dochter 2 van ca. 9 en de laatste dochter van ong. 11 jaar.
Als moeders ging staan, bleef de stoel aan de kont hangen, zo krap was de stoel. Vaders had wel een normaal postuur, evenals het jongste meisje.
Het eten werd uitgeserveerd en werkelijk waar, daar kon een weeshuis makkelijk een week van eten. Ook die kinderen krijgen de porties, die de ouders ook kregen. Moet je nagaan, een kind van 9, die gewoon 400 gram vlees weg moet werken plus alle patat wat er nog bij lag. De drankjes bij het eten was voor iedereen gelijk; grote glazen Cola. De groente bleef natuurlijk liggen. Dessert: grote ijsco's. Ik heb me de ogen toen uitgekeken en regelmatig de andere kant op moeten kijken, anders hadden ze vast gedacht, dat ik ze uitlachte (wat natuurlijk ook zo was).

Hier rijden ook hele andere auto's rond dan bij ons. Ford heeft hietr best mooie auto's rijden. De Falcon XR6, is best mooi en ook heeft Ford hier diverse terreinwagens in de verkoop, die bij ons niet eens via parallelimport te krijgen zijn (Territory en de Escape).
In Wellington ben ik toen eens naar een Ford dealer geweest en heb nog wat folders gevraagd en gekregen van diverse modellen.
Check it out op www.ford.co.nz.
Alfa Romeo is hier niet het grootste merk. Op de website heb ik gezien, dat de Brera, GT, 166, 159 en de 147 hier wel geleverd worden, vaak met alleen de dikke benzine motoren. Af en toe zie je er een rijden.
Vandaag zag ik nog een oude Croma rondtoeren, mankeerde nog helemaal niks aan.

Tot zover deze berichtgeving van uw reporter vanuit Nieuw Zeeland. Het volgende bericht hoop ik vanuit Singapore te kunnen sturen.