De watervallen van Iguazu, Argentinië
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
04 Augustus 2013 | Argentinië, Puerto Iguazú
Vele voorgerechten, met allemaal vers spul en om het hoekje bleek nog een kok te staan, die met het vlees in de weer was.
Als je hier een kilo vlees op kunt, is dat geen probleem. Van alles te krijgen. Een drietal Australiërs wisten er wel raad mee. Die lui eten toch alleen maar vlees, maar die gasten hebben zeker drie keer alleen maar een bord vlees gehaald. Mijn ogen bleken meer op te kunnen dan mijn maag.
Onder het eten begon het ook nog eens flink te regenen, maar ik dacht, 'dat valt morgen niet meer'.
Toch nog wel last van wat slaaptekort en geheel tegen mijn zin in, lag ik om half negen al te pitten, gelukkig wel in bed.
Klokslag vier was ik wakker en dat was dus 7,5 uur slaap.
Ben toch weer wat ingedut, maar om kwart over zes stond de wekker en om iets over half zeven zat ik aan het ontbijt.
Waarom zo vroeg? Om half acht zou ik worden opgehaald voor de excursie naar de watervallen aan de Argentijnse zijde.
Dus niet meer de grens over.
De gids was er weer keurig op tijd, maar nu een paar gasten uit het hotel niet.
Allemaal geen probleem natuurlijk en toen we eenmaal compleet waren, op weg.
Deze gids deed het allemaal wat praktischer, van de mensen, die nog een kaartje moesten kopen, zamelde hij het geld al vast in. Kijk dat gaat een stuk sneller.
Het weer was net als de dag er voor bewolkt, maar droog.
Voor de foto's is het toch mooier, als de zon schijnt.
We liepen eerst een stuk, om in een treintje te kunnen instappen.Die vertrok om 08:30, maar dat werd natuurlijk ook later. Tweede station eruit en vandaar zijn we gaan lopen.
Vanaf het land hebben ze in Argentinië een kilometer lange brug aangelegd over de rivier om zo te komen bij de rand, waar het water naar beneden stort.
Echt heel mooi gedaan en aan de overzijde zie je Brazilië en de stukken waar we de dag van te voren hebben gelopen.
Je raakt helemaal overdonderd van het geluid aan de ene kant en de onophoudelijke waterstroom aan de andere kant.
Ademloos heb ik daar staan te kijken en ook de andere mensen uit mijn groepje hadden dezelfde ervaring.
En dit was nog maar het eerst gedeelte van de dag! Ik moet ook eerlijk zeggen, dat we overal ruim de tijd hadden om alles te bekijken. Niks geen gehaast, of opschieten. Nee hoor.
Een Amerikaanse vrouw uit NY, had aansluitend wel zin in een bakkie, dus zijn we teruggelopen naar het Meeting Point, waar ook koffie was. De anderen sloten even later ook aan.
De gids vroeg, of er belangstelling was voor een boottocht in de rivier,waarbij je tot onderaan de watervallen vaart.
Een Peruaanse vrouw met haar dochter, de Amerikaanse en ik, wilden dat wel. Er was een garantie, je werd zeiknat.
Ik moest $55,- betalen en we vervolgden eerst onze weg. Een pad langs de onderkant van de kloof, met ook prachtige vergezichten. Op een gegeven moment kregen we een seintje, we moesten afslaan, naar de boot.
Daar aangekomen, kregen we waterdichte zak en een zwemvest en konden we plaats nemen in een best wel grote boot. Ik schat, dat er een man of 45 in konden.
Schoenen ook maar uitgedaan en in de zak gedaan en wij op weg. Spectaculair was het zeker. Dwars door stroomversnellingen en vlak langs neerstortend water, maar het echt nat worden viel best mee. Camera toch maar opgeborgen en dat bleek niet voor niets. Ze vaarden de volgende run niet verder dan 5 meter van het vallende water af en door de behoorlijke waternevel was je toch al enigszins nat geworden.
Dat deden ze vervolgens nog op een paar plekken en ik werd natter en natter. Toen als afsluiting, nog even een paar stroomversnellingen pakkende iedereen aan de linkerkant van de boot was de klos. Een enorme golf spoelde ons bijna uit het stoeltje, ZEIKnat! En ik had mijn paspoort nog onder mijn waterdichte Jack in een hoes zitten. Het water stroomde via met hals en nek keihard naar beneden. Werkelijk alles was nat, behalve wat in de waterdichte zak zat. Ik had er blijkbaar toch te weinig in gedaan. Op zo'n moment kun je er toch niks meer aan veranderen en kun je beter blijven genieten van alles om je heen.
Daarna werd nog even gas gegeven op een stukje rivier wat rustiger was en een kilometer of drie stroomafwaarts werden we weer aan wal gezet. Stukje omhoog klimmen en daar konden we ons zelf weer organiseren. Wonder boven wonder was mijn paspoort nog droog. Het geld aan de ene kant en mijn inentingsboekje aan de andere kant waren wel nat. Geluk gehad dus.
Ik had geen droge kleren bij me, dus heb mijn schoenen weer aangedaan en klaar was ik.
Met name de dames bleken veel werk te hebben om hun toilet weer in orde te krijgen, er stonden enorme rijen bij de wc, bij de mannen wc was geen vent te zien.
Daarna weer een stuk klimmen en konden we in een open truck stappen, die ons terug reed naar, uiteraard, een horecagelegenheid. Daar zat ons gids ook. We hebben met z'n vieren geluncht en zijn vervolgens het middagprogramma verder gaan volgen.
Inmiddels scheen de zon ook en dan wordt het nog mooier. 's Middags de upper trail gelopen en ik moet zeggen, Ricardo, de gids had wel het mooiste voor het laatst bewaard. Er zijn 175 watervallen in Iguazu en je denkt eerst, dat de kloof een kilometer of twee lang is, maar het bleek veel langer, ik denk wel 5 kilometer. Ik heb veel watervallen gezien, maar dit slaat echt alles. Zelfs de Victoria Falls in Zambia vallen in het niet bij wat je hier ziet. Ik kan het ook niet beschrijven, misschien dat de foto's iets van het imposante kunnen overbrengen.
De weg naar de bus was dezelfde als de heenweg en konden we alles vanuit een ander perspectief zien.
Inmiddels was het vier uur en we stonden, iets opgedroogd, bij het busje. Hup, terug naar het hotel, en onder de warme douche en droge kleren aan.
Helemaal happy en een kopje Braziliaanse koffie onder handbereik, typ ik mijn ervaringen van vandaag.
Morgenvroeg word ik om half tien opgehaald voor de transfer naar het vliegveld voor mijn vlucht naar Salta. Daar heb ik de middag vrij te besteden en de dag erna kan ik mijn huurauto ophalen.
Ik heb het prima naar mijn zin hier en ik weet nu al, dat ik nog veel meer moois ga zien. Echt prachtig hier.
-
05 Augustus 2013 - 00:27
Pa En Ma:
Pracht reisverhaal, hier alles oke vanavond met Joop en Betty gebridged
Veel liefs,
Mapa -
05 Augustus 2013 - 06:30
Janette En Gerrit:
En ik maar denken dat de watervallen van Schaffhausen al indruk maken.
Wauw, dat klinkt allemaal indrukwekkend. Ik neem ook een warme douche en ga werken.
Ben benieuwd naar je volgende belevenissen.
Reis ze.
Liefs Gerrit en Janette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley