Dagje safari
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
26 December 2014 | India, Sawāi Mādhopur
Uiteraard stonden er meer mensen bij de poort van het hotel, maar mijn auto kwam maar niet.
Achteraf bleek de man er wel geweest te zijn, maar had mijn naam nergens genoemd.
De manager van het hotel belde even en niet veel later kwam iemand mij ophalen, stoof over de weg richting parkentree, knalde door de slagboom heen en haalde net voor mijn safariauto sectie 5 binnen zou rijden deze in, zodat ik nog kon instappen. Wel een staaltje van organisatietalent.
Het park is 1300 km2 groot en er leven 59 tijgers. Je moet dus geluk hebben om er eentje te zien.
Verder veel vogelsoorten, antilopen, luipaard, hyena, krokodillen en kleinere zoogdieren.
Ik zat met een Indiaase familie in de auto. Niet onbemiddeld, want ze waren ook al eens naar Afrika op vakantie geweest.
De eerste dieren, die we zagen waren axisherten. Die lijken wel wat op de damherten bij ons. Een wat grotere antilopensoort èn het lievelingseten van de tijger, de nijlgau, kwamen later ook regelmatig tegen.
Mooie arenden, ijsvogels, aalscholvers en pauwen.
Helaas geen tijger gezien, maar de drie uur waren zo om en ik kan ook genieten van de landschappen.
We
Was het stervens koud deze morgen. Een lage temperatuur in combinatie met mist, maakt dat de gevoelstemperatuur erg laag lag.
Iets over elf was ik weer bij het hotel. De zon was er inmiddels goed door en ben lekker in de tuin gaan zitten.
Om één uur de lunch. Niks toast of zo, nee weer rijst met allerlei scherpe nevengerechten. Het is dat ik wat moet eten, maar erg lekker vind ik het eten hier niet. Aan het aantal dikke mensen hier te zien, lusten die het wel en menigeen, zo lijkt het, eet mijn portie er elke dag bij op.
Om half twee stond ik weer paraat voor de middag safari.
Nu was de chauffeur wel zo slim om even de naam te noemen van diegene die hij moest ophalen. Mister Hendrik? Yes.
In de auto, even verderop nog een Canadees stel opgehaald en een heel stuk verder nog een Engels echtpaar.
We zitten in een open auto, een Suzukitje, met twee banken achter de voorstoelen. Je zit lekker in de wind zal ik maar zeggen.
Hup het park weer in en dit keer draaide de auto sectie 1 in.
Toch weer een ander landschap, de dieren zo'n beetje hetzelfde.
Maar waar blijft de tijger. Iedereen komt toch echt voor dit dier.
En opeens, op de weg, daar loopt er één. Iedereen wordt stil, de auto rijdt nog iets verder en stopt dan. De motor gaat uit en we kunnen in alle stilte genieten van dit majestueuse dier.
Omdat we niet in een museum zijn, waar de dieren vaak niet weglopen, gebeurde dat hier wel. Maar wel een prachtig moment.
De gids had trouwens haviksogen, want heel in verte in een holte van een boom, ontwaardde hij twee uiltjes. Foto maken en daarna digitaal inzoomen ... ja inderdaad, twee stuks. Echt knap.
Dan het park weer uit en iedereen in omgekeerde volgorde weer bij het hotel afleveren.
Inmiddels was het weer koud geworden en natuurlijk werd ik als laatste afgeleverd.
Maar wel een leuke middag gehad.
Straks weer rijst met kip eten (denk ik) en morgen NA het ontbijt, rond half negen, verder met de volgende etappe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley