Gibb River Road

13 augustus
Vanmorgen was ik al weer vroeg op, half zes.
Weer de zon op zien komen en een lekker bakkie erbij.
De spullen maar vast wat ingepakt en om half zeven kun je in El Questro al aan het ontbijt.
Dat had ik allemaal achter de rug rond een uur of zeven. Auto weer ingepakt en bij de receptie de boel van de afgelopen dagen afrekenen.
Het tankje zat al vol, dus ik kon rond half acht op weg.
Net na de poort zat de bekende rivierkruising, nou, met twee vingers in de neus.
De afstand tot de Gibb River Road vanuit ELQ is ongeveer 16 kilometer.
Dan kom je op het asfalt. Linksaf en het asfalt hield ook direct op.
De komende 300 kilometer onverharde weg.
Tja, en dan gaat het niet zo hard. Ik ben begonnen met 45 km/h, maar dan blijf je in de auto schudden. Ik kon beter iets harder rijden, 60 à 65 km/h.
Zonder te stoppen zou ik ruim 5 uur onderweg zijn.
Dat is natuurlijk een utopie. Onderweg is er ook nog van alles te zien, dus ik ben regelmatig even gestopt voor het maken van een foto.
Ook moet je onderweg het vocht regelmatig aanvullen, dus om de twee uur even een kwartier de benen gestrekt.
Sommige stukken waren zelfs goed te noemen. Daar haalde ik de 75 km/h soms.
Die Australiërs rijden een stuk harder, ik schat tegen de 100. Ik heb daar geen goed gevoel bij. Er liggen soms dikke stenen op de weg, of een onopvallende kuil, allemaal zaken, die je minimaal een lekke band op kunnen leveren.
En bovendien heb ik vakantie, ik heb alle tijd en ik wil de omgeving ook nog een beetje zien.
Nee, die snelheid was goed.
Het landschap wijzigt wel op zo'n traject. Hele stukken verdroogd gras met een incidentele boom, een uur later veel bomen met en zonder koeien er tussen.
De kleur van de weg verandert mee met het landschap. Soms grijs, soms gelig of rood.
En dan de tegenliggers. In ons land groeten Alfa rijders elkaar nog wel eens, hier in de outback heerst ook een gemeenschappelijk gevoel. In nood help je elkaar en als je dan eens iemand tegenkomt, wordt de hand even vriendelijk opgestoken.
Als je langs de weg staat met een blikje cola, remmen ze af en vragen ze of je een probleem hebt. In NL geef je gas, je zou wel eens beroofd kunnen worden.
Hier heerst echt een andere mentaliteit. Mensen zijn allemaal vriendelijk en behulpzaam. Alles is mogelijk en te regelen. Prima land.
Hé, een kruispunt. Ik moet links aanhouden, richting Derby (dit even voor jou Johan).
Bij het kruispunt ook een parkeerplaats. Dat staat dan vol met campers. Hier mag je overal je caravan of camper neerzetten. Overal zie je dan ook mensen staan.
Ik heb diverse mensen gesproken, die al maanden onderweg zijn, over het algemeen gepensioneerden.
De Gibb buigt hier af naar het zuidwesten en ik ben er nog lang niet.
Met de aangename snelheid van ca. 65 km/h tuf ik lekker door.
Onderweg is er dan ook echt helemaal niets. Ja, natuur, landschappen en een verdwaalde dingo.
Na zoveel uur, wordt het wat saai. Ik begin dan op de kilometerteller te kijken hoelang het nog is en het vordert maar langzaam.
Een olieton langs de weg en er staat ook nog iets op. Gibb River. Dat blijkt ook een onderkomen te zijn. Ik op de kaart kijken en ja, het staat er op. Nog een uur voor mij naar de afslag Mt Elizabeth.
Uiteindelijk zie ik de afslag. Nog 30 km. En die was was slecht! Ik haalde met moeite de 20 km/h.
Dus nog een uur. Later werd het wat beter en nadat ik het hek, waarachter de koeien moesten blijven, gepasseerd was, kon de snelheid omhoog.
Iets over half drie was ik ter plaatse.
Ik heb er zeven uur over gereden, dus gemiddeld net geen 45 km/h.
Ondanks, dat je hier best veel geld betaalt voor een overnachting, stelt de accommodatie weinig voor. Een simpel kamertje van golfplaten, met twee bedjes erin.
Toilet en douche zijn gedeeld. Behalve ikzelf, komen er nog drie mensen, dus vrij rustig, zoals de dame al aangaf.
Om 18:00 uur diner en om 07:00 uur ontbijt. Dat is hier dan wel weer inclusief.
Het Wifi systeem is hetzelfde als in ELQ, met de creditcard een paar euro betalen en dan ben je online.
Omdat dit een tablet van KWS is, komen, als ik verbinding heb, die mails ook binnen. Met een paar bijlages erbij ben ik zo door mijn 100 Mb heen. Had ik gisteren ook.
Eerst verbinding, toen de mails van KWS en weg verbinding, datalimiet op.
Dus ik typ dit nu offline en dan kopieer ik dit verhaal straks naar de website.
Inmiddels heb ik het avondmaal ook naar binnen gewerkt. Alle gasten aan een tafel, toch wat meer dan ze eerst zeiden. Een familie uit CH, I en AUS.
Het is nu half negen hier en iedereen is al naar bed.
Morgen is er weer een dag, dan richting Mt Hart, ook zo'n Homestead als hier.