De dag van de tempels

Het beste hotel van Dinajpur zou bij ons door de AID worden afgekeurd.
Voor een prijsje van omgerekend € 28,= kun je ook niet veel verwachten, maar het komt doordat hier in het noorden van Bangladesh bijna geen toeristen komen en lokale mensen kunnen dit niet betalen.
Avondeten dient twee uur van te voren besteld te worden en mijn ontbijtwensen had Amit de avond ervoor al doorgegeven.
Omeletje, wat brood en vooral ook koffie. Vanmorgen was de omelet al veranderd in een gebakken ei.
Nadat ik nog even op de foto moetst met een laar lokale vrienden van mijn chauffeur, konden we op weg.
Ruim 100 km naar de eerste attractie, de sinds 1985 op de UNESCO werelderfgoed lijst staande Paharpur tempel.
Het bleek een rit van drie uur, het gaat hier niet zo snel.
Veel mensen waren er niet, en al helemaal geen buitenlandse toeristen.
Deze tempel werd gebouwd aan het eind van de 8-ste eeuw door keizer Dharmapala.
Gezien de grootte van het complex, en gebouwd midden in de jungle, mag het zeker een prestatie van formaat genoemd worden.
De buitenzijden van het complex werden gevormd door de vertrekken, waar de monniken studeerden. Deze vertrekken hadden een oppervlakte van 80.000 m2.
Midden daartussen een tempel, welke 22 meter boven het maaiveld uitstak. In alle windstreken stond een groot Boeddha beeld, zodat van vier zijden gebeden kon worden.
Ik kan me heel goed voorstellen, dat deze locatie op de Werelderfgoedlijst is geplaatst. Echt heel mooi om gezien te hebben. De foto's geven helaas niet het juiste beeld van de werkelijke grootte.
Vlakbij nog een klein complex, Satyapir Bhita genaamd en gedateerd uit de 11-de eeuw.
Na weer een stuk gereden te hebben, lunch. Voor mij alleen een bakie zwarte koffie.
Ook moest ik even naar het toilet, maar niet naar het gewonen toilet, er bleek nog een schoon toilet te zijn, met een dik hangslot erop. De sleutel werd gehaald en ik kon naar binnen.
Menig vrouw zou niet direct over een schoon toilet spreken, maar het was een zg. Frans toilet en voor mij was het rits open en laten lopen. Daarna ging het slot er weer op.
Amit aan het eten en even later werd ik aangesproken door twee dames van de militaire academie. In opleiding en erg nieuwsgierig naar een buitenlander. Ze wilden graag weten waar ik vandaan kwam en zo ontpopte zich een leuk gesprek. We werden zelfs uitgenodigd bij hen thuis, verder zuidelijk in het land.
Volgens Amit kwamen we daar niet. De teleurstelling verdween weer, toen ze vroegen of ik met hen op de foto wilde en ik ja zei.
Volgens Amit stond ik binnen twee minuten op hun Facebook pagina.
Na de lunch naar de Vasu Bihar tempel. Echt ook zo'n vergeten plek in Bangladesh.
De Chinees Xuen Zhang, kwam naar deze regio in de 7-de eeuw en hij beschreef deze tempel al. Er woonden 700 monniken, die de Mahayana bestudeerden.
Opgravingen in het verleden hebben tal van wetenswaardigheden opgeleverd, maar het lijkt er op, dat er nog veel meer te vinden en te ontdekken is. In landen zoals deze, hebben deze financiële aderlatingen ten behoeve van archeologische opgravingen niet de eerste prioriteit.
Bihar Dhap, de volgende plek. Hier zijn tijdens opgravingen twee kloosters, twee tempels en meer dan 1000 objecten gevonden.
Objecten in de zin van geldstukken, scherven, wapens, beelden, etc.
Daarna door naar de Govinda Bhita tempel. Door de opgravingen uit te breiden, zijn ook hier restanten gevonden van twee tempels. Wel uit verschillende tijden. De oudste is gedateerd uit de zesde eeuw, de ander uit de elfde eeuw.
Wel uniek was, dat er een muur langs het complex was gebouwd als bescherming tegen het rivierwater.
Hier vlakbij de Mahasthan Citadel. Kan wat mij betreft ook zo op de Werelderfgoedlijst.
Een muur, onregelmatig van vorm, die een hele stad ommuurde. De lengte van de muur bedraagt 5 km en is op sommige plaatsen 5 meter hoog. De enclosure meet 1500 bij 1370 meter .
De vroegste bewoners waren de Sunga people, derde eeuw v. Chr.
Latere volken hebben de muur steeds verzwaard of gerestaureerd. Met name schade voor overstromingen kwamen veelvuldig voor.
Snel nog even langs het paleis van de koning gereden, ook gelegen binnen de citadel en snel voor de mooie avondzon naar de Gokul Medh tempel, ook gebouwd in de zesde eeuw.
Daarna doorgereden naar Bogra, waar we zijn ingecheckt in het Naz Garden hotel. Het beste hotel tot nu toe.