Aangekomen in Punta del Este.

Het eten gisteravond was ook weer prima verzorgd en na een prima nachtrust en dito ontbijt ben ik weer op weg gegaan.
Einddoel voor vandaag: Punta del Este.
Een kleine 400 km rijden en omdat ik de onverharde Ruta 81 ga rijden, zal het wel wat langer duren.
Het eerste stuk ging over Ruta 23, waarna ik bij San José de Mayo (hier kunnen de vetflessen gevuld worden, 43 Heavy!) wegnummer 11 moest hebben.
Maar toch eerst maar even tanken. Voor $ 2050 getankt, dat is € 51,= .
Nog een colaatje en wat M&M's gehaald en toen had ik nog precies € 1,50 .
Ik weer op pad. Kom ik een bord tegen waarop iets van PEAJE staat. Dat klinkt als een tolweg.
En ja hoor, twintig kilometer verder een tolpoortje. Tarief $95,= (meer dan € 1,50).
Met wat kleingeld kwam ik aan tachtig peso, maar tot mijn opluchting zag ik ook de koers van de dollar staan, blijkbaar kan je ook met dollars betalen.
Bij het betaalhokje aangekomen, ging het raampje niet open. Ik nog eens kijken, maar er zat volgens mij niemand in.
Opeens een hoop gefluit, doorrijden. Op zich kon dat ook wel, want de slagboom stond omhoog. De rode licht moest ik dan maar negeren.
Toch maar weer even geld pinnen, dus even door het 'centrum' van Santa Lucia gereden. Geen bank.
Door naar Canelones. Daar een mooi plein, met dito kathedraal.
Deze stad is gesticht in 1774 onder de naam Villa Nuestra Señora de Guadalupe.
Schuin tegenover de kathedraal een bank met een Maestro ATM.
Gelukkig gaf die mij weer geld.
Ik kon mijn weg weer vervolgen tot San Jacinto. Daar de afslag naar het noorden genomen om na ca. 20 km rechtsaf te slaan, Ruta 81 op.
Dat ging allemaal prima. Tot ik in Montes aankwam. In Montes loopt noord-zuid Ruta 8 en rechtdoor zou Ruta 81 moeten lopen.
Nooit weer terug gevonden. Ik heb denk ik alle straatjes gehad in dat gat, maar geen enkele verwijzing naar Ruta 81. Dan maar Ruta 8 naar het zuiden. Daar hield het asfalt op. Raar, want die weg is een hoofdweg.
Toch maar ingereden en met mezelf afgesproken, dat ik die weg tien km in zou rijden.
Na acht km kom ik een auto tegen. De man sprak alleen Spaans. Maar wist mij duidelijk te maken, dat ik door moest rijden en dan linksaf op een Route Nacional. Route Nacional klonk voor mij als asfalt dus doorrijden.
En dat klopte. Aan het eind van die weg kwam ik er achter dat dat Ruta 80 was, die nu uitkwam op een spiksplinternieuwe Ruta 8.
Nu kon ik twee dingen doen. Ruta 8 naar het noorden pakken in de hoop, dat er een afslag naar Ruta 81 komt, maar dat was zeker 50 km terug rijden.
Niet gedaan, ik ben zuidwaarts gereden en heb mijn vizier op Punta del Este gezet.
Om kwart voor drie was ik bij mijn hotel. Anders dan in de reisbeschrijving, zit ik hotel Florinda. De plaatselijke agent had dit veranderd.
Na het inchecken eerst maar even naar de Mac voor een kleine snack.
Bleek gesloten. Maar er tegenover plan B, de BurgerKing.
Daarna heb ik het hele schiereiland rondgelopen, wat me toch een uur of twee gekost heeft. Gelijk maar even goed rondgekeken naar een leuk restaurantje en dat is ook gelukt.
Morgen de hele dag nog hier en overmorgen naar Montevideo voor de laatste overnachting in Uruguay.
Morgen geven ze nog mooi weer af, vrijdag wind en veel regen, dus morgen zo veel mogelijk doen.
Nou is Punta del Este niet het summum van mooiigheid, nee het gaat hier (in de zomer) om gekend en gezien te worden. Een soort van PC Hooftstraat.
Ik heb al lang gezien, dat al die appartementen onbewoond zijn en de villa's langs de boulevard ook. Het is winter, er valt niks te flaneren.
Er staat trouwens ook zat te koop.
Ik denk, dat ik mijn heil morgen moet zoeken in wat natuurgebieden in de buurt. Er zijn mooie lagunes met veel vogels en wandelmogelijkheden.
Dat zoek ik straks nog even uit.
Voor nu, alvast welterusten.