Kloosters, een fort en een kathedraal.

Ook in het guesthouse startte het ontbijt om acht uur. De eigenaar vroeg nog wel aan mij, hoe laat ik wilde ontbijten. Mijn half acht werd zijn acht uur.
Zijn Duits was beter dan zijn Engels, dus maar in het Duits.
Vanmorgen was ik iets voor acht, en de eitjes stonden al klaar, vergezeld van twee Frankfurters (vandaar dat Duits).
Er stond veel te veel op tafel. Drie gebakken eieren met twee worsten vullen al behoorlijk, nog een paar stukken brood gegeten, maar ik had vooral behoefte aan vocht. Het bekertje jus d'orange mistte wel. Even later kwam het Nederlands stel binnen, die ik gisteren bij het klooster had gesproken. Ook toevallig.
Na het ontbijt de spullen weer in de auto en op naar het nabij gelegen klooster, Bodbe Convent genaamd. Was nog gesloten, ging om tien uur open.
Dan eerst maar even naar een ander stuk muur, waar men in een wachttoren een kerkje had gebouwd.
Daarna terug naar het klooster, nog steeds gesloten en busladingen aan mensen voor de poort.
Om half elf nog geen beweging. Er bleek een ceremonie aan de gang te zijn, waarbij waarschijnlijk een hoge kerkelijke pief aanwezig was, want er reed een Maybach in de stoet mee.
Uiteindelijk ging toch de poort open en konden we naar binnen. Het complex bestaat uit meerdere gebouwen, waarbij een spiksplinternieuwe nieuwe kerk gelijk opviel.
De oude gebouwen straalden meer uit, met veel fresco's en iconen.
St. Nino's laatste rustplaats bevindt zich hier. Oorspronkelijk dateert de kerk uit de vierde eeuw. Gebouwd op dit graf door Koning Mirian.
Inmiddels over elf uur, tijd om te vertrekken uit Sighnaghi.
Voor vandaag stonden een drietal kloosters of forten op het programma. De eerste was Nekresi.
Het klooster ligt boven op een berg (999 m) en is of te voet bereikbaar, of met een busje, waar je € 0,60 voor betaalt. Echter, hij rijdt pas als er tien mensen zitten te wachten. Ik was nummer acht. Er zaten ook al vier Nederlanders te wachten en die zaten er al bijna een uur.
Een kwartier later kocht hun chauffeur ook nog twee kaarten, zodat de bus kon rijden.
Lopen was dit bijna ook niet te doen. Zeer steil omhoog.
Boven heb je vervolgens 30 minuten de tijd om alles te zien en dat lukt wel.
De oudste en tevens kleinste kerk stamt uit de vierde eeuw. Verder bouwsels uit de zesde, zevende, achtste, negende en een toren uit de 16-de eeuw.
In één van de gebouwen bevond zich een keuken en in de vloer bevonden zich gaten, waarin het voedsel langzaam gaarde. Ik heb dit procedé ook eens gezien in de woestijn van Marokko.
Weer beneden, de snikhete auto in en op weg naar het Gremi fort. Deze uit bakstenen opgetrokken citadel dateert uit de 15-de eeuw. Van 1466 tot 1672, was Gremi de hoofdstad van Kakheti, maar het stadje ten westen van Gremi, werd in 1616 volledig verwoest door Shah Abbas, dezelfde die ruim 6000 monniken in Gareja vermoordde.
Binnen in de citadel is de kerk der Aartsengelen gebouwd in 1565 door koning Levan, die hier ook begraven is. De oudste fresco's in deze kerk dateren uit 1577.
De toren, tenslotte, mocht door toeristen beklommen worden, tenminste, als je daar € 1,60 voor over had. Had ik.
Als laatste object, een ware kathedraal, gebouwd begin 11-de eeuw. En gedurende bijna 1000 jaar, de grootste kerk in Georgië.
Koning Kvirike van Kakheti, liet deze 50 meter hoge Alaverdi kerk bouwen.
De buitenkant oogt vrij sober, binnen rijkelijk versiert met afbeeldingen en verrassend licht door de 25 hoog aangebrachte ramen.
Fotograferen was hier binnen niet toegestaan.
Binnen het complex bevindt zich ook het zomerpaleis van de gouverneur van Shah Abbas en de Alaverdi Marani wijnmakerij. Tegenwoordig in gebruik als residentie van de bisschop.
De wijngaard is ook al 1000 jaar oud en fabriceert bijzonder goede wijnen.
Op de flessen, die minimaal € 25,= per stuk kosten, staat trots vermeld, 'since 1011'.
Daarna nog 25 kilometer naar mijn hotel, Chateau Mere, genaamd.
Iets luxer dan een guesthouse, zeg maar.
Na aankomst eerst maar even een duik genomen in het zwembad, daarna onder de douche en weel helemaal fris en fruitig.
Het weer is bijzonder goed, elke dag nog volop zon en boven de 30 graden.
Morgen naar Kazbegi, dat op een hoogte ligt van 1750 m. Het is daar flink kouder, een graad of 15.
Ik kan me er op kleden. Heb alles bij me, voor warm en koud weer.