Cancun, Mexico

Onderweg naar Schiphol hoorde ik op de radio van de brandstof storing.
Ook hoorde ik, toen ik de parking service belde, dat de locatie gewijzigd was. Niet in Schiphol-Rijk, maar in Hoofddorp. Hadden ze ook wel even kunnen mailen.
Auto weggezet, en daarna op Schiphol gedropt.
Één grote chaos. En er waren zo veel vluchten vertraagd of geannuleerd, dat mijn vlucht niet eens op de borden stond.
Dat maar even de Schiphol app gedownload en daar zag ik, dat vlucht AM26, nog op de normale tijd stond.
Incheckbalie 22. Ik daar heen en hoewel het een chaos van mensen was, bleek ik de enige te zijn bij balie 22. Wel even gevraagd of het handig was om in te checken, maar het meiske was positief gestemd, het kon.
En dan loop je naar de gate en zie je, dat Schiphol in een deplorabele staat verkeerd.
Veel verlichting kapot, stopcontacten waar je probleemloos je vingers in kunt steken (geen spanning), loopbanen, die het niet doen en geen back-up systeem om vliegtuigen af te tanken.
Dit beeld zien we in onze hele maatschappij ontstaan. Langzaam zakken we af naar een bedenkelijk niveau.
Maar goed, ik had toch nog geluk, rond 22:10 uur kon er weer langzaam opgestart worden met het aftanken en mijn vlucht zou 40 minuten vertraging hebben.
Dat werd een uurtje.
Aero Mexico vloog met een Dreamliner, een 787-9 en ik had lekker veel beenruimte.
Dat is het voordeel van zelf ruim van te voren de vlucht te boeken, in dit geval afgelopen januari.
De vluchtduur naar Mexico Stad bedraagt bijna elf uur. Ik moet zeggen, dat ik redelijk doorgeslapen heb.
Rond een uur of zeven werd ik wakker, Nederlandse tijd. Toen nog drie uur vliegen. Vlak voor we landden zag ik iedereen een formulier invullen. Omdat ik sliep, dat de stewardess geen formulier aan mij uitgereikt. Beetje dom.
Maar op het vliegveld kon dat ook wel. Klopte.
Aangekomen in Mexico, leek het of we in de VS waren geland. Paspoort moest eerst gescand worden, dan de vier vingers van beide handen scannen, dan de duimen nog en dan rolt er uiteindelijk een papiertje uit de machine, die mee moet naar de paspoortcontrole. Het formulier wat ik eerder had ingevuld, werd door iemand ingenomen, die er waarschijnlijk 's avonds de BBQ mee aansteekt.
Door naar de security en vervolgens naar de gate. Nog ruim twee uur te gaan. Even op zoek naar een geldautomaat. Deed het wel, maar gaf geen enkele peso.
Iets verder een money Exchange. $ 300,= gewisseld, ook weer klaar.
Ook de vlucht naar Cancun verliep prima. Geen problemen met het tanken van brandstof (dat kan alleen in ons land) en op tijd vertrekken.
Exact op de geplande tijd, 08:35 uur, landde ik in Cancun.
Via booking.com had ik een hotel geboekt èn de transfer er heen vanaf het vliegveld.
Ik was nog maar net geland of ik had al een berichtje van de dame, die mij zou opvangen. Prima geregeld.
Een uur na de landing kwam ik aan in het hotel. Inchecken vanaf 15:00 uur.
Rugzak gepakt, fototoestel enz. , bagage achtergelaten en met een taxi naar Museo Maya de Cancun. Was bijna 20 km rijden, maar voor € 15,= werd ik keurig voor de deur afgeleverd.
Het museum bestaat uit twee delen. Binnen artefacten en plaquettes met een stuk geschiedschrijving, buiten restanten van een Maya dorp.
Op en rond dit schiereiland zijn zo'n 400 artefacten gevonden en sommige zien er nog goed uit. Kleuren zijn op een of andere manier behouden.
Dit is een nieuw museum. Het vorige is door een orkaan volledig verwoest, dat was in 2006. Het nieuwe museum is orkaan proof.
De archeologische site buiten heet San Miguelito. Open sinds 2012 en hier bevinden zich een dozijn gerestaureerde Maya bouwwerken, die bewoond zijn in de periode van 1200 tot 1550. Medio 16-de eeuw veroverden de Spanjaarden dit gebied en daarmee kwam er ook een eind aan het Maya tijdperk.
Meest opvallende bouwwerken zijn een paleis met 17 kolommen en de piramide, het grootste bouwwerk met een hoogte van 8 meter.
Een kleine twee kilometer verderop bevindt zich Zona Arqueológica El Rey.
Hier bevindt zich een kleine tempel en een aantal ceremoniële platforms.
De site ontleent zijn naam aan het feit, dat er hier een beeld is gevonden van een edele , mogelijk een koning, die een hoofdtooi droeg. Rey betekent koning, vandaar.
Ook hier een vruchtbare periode vergelijkbaar met wat ik hiervoor beschreef.
Beide communities hielden zich bezig met de handel in vis en maritieme handel.
In de Lonely Planet stond nog een bezienswaardigheid, namelijk Plaza de Toros.
Afstand 17 km. Dat was ik niet van plan te lopen en ik dacht, waarom niet met de bus. Lijn R1 liep hier langs en reed ook in het centrum. En er loopt ok maar één weg naar het noorden, richting centrum. De app Maps.me opgestart en de bus in. Werkt prima. Een kilometer van de Plaza uitgestapt en het laatste stukje gelopen.
Het bleek om een stierenvechtersarena te gaan. Ik kon er niet naar binnen.
Afstand naar het hotel; drie kilometer.
Die heb ik weer gelopen in de brandende zon. Bij de Mac een Big Mac gehaald en exact om drie uur weer in het hotel, nu kon ik inchecken.
Nog even gebeld met de agent, die de tour naar Coba morgen uitvoert, om te vragen hoe laat ze mij hier oppikken. Dat is om 07:10 uur.
Morgenavond ontmoet ik de gids van Sawadee en samen zullen we dan de groep verwelkomen op het vliegveld.