Fort Galle

Ik kan niet anders zeggen, dan dat de manager van het Rainforest View Hotel, een super gastheer is. De eerste avond, was er verder niemand, maar ook toen er gisteren meerdere gasten waren, loopt hij even bij iedereen langs voor een praatje.
Als je dan zelf ook nog enige belangstelling vertoont voor zijn metier, dan kwam er in dit geval nog wel iets leuks uit.
Rukshan heeft namelijk als hobby boogschieten en zit in de nationale selectie van Sri Lanka. De komende Olympische Spelen moet hij helaas missen, en dat kwam doordat het werk op het verkeerde moment vóór het boogschieten kwam.
Hij hoopt in ieder geval in 2024 in Parijs mee te doen en liet me en passant nog even een video zien van zijn prestaties.
Vanmorgen kreeg ik nog een bedankbriefje mee, hij vond mij een gewaardeerde gast.
Ik had toen al betaald.
De tuk tuk werd weer besteld, de bagage ingeladen en terug naar mijn reguliere auto.
Happu was ook al wakker en stond bij de auto.
Spullen overgeladen en wij weer op weg.
Happu beweerde onderweg nog wel, dat je met een 4x4 zeker bij de lodge kon komen. Was absoluut onmogelijk.
Wel stelde hij voor, km nog even bij een tempel te gaan kijken. Prima toch.
De pagode stond boven op de berg (natuurlijk), dus dat werd 55 meter klimmen via tig trappen.
De liep ook weer een hele stoet volk omhoog met schalen vol eten en bloesems, gevolgd door een stoet hongerige apen.
De schoenen moeten uit, het moet blijkbaar wel netjes blijven, maar aan de andere kant een enorme walm van wierook en olie wat in de fik gestoken wordt.
Als je dan een blik over de reling werpt, zie je daar, dat alle verpakkingsmateriaal ( lees plastic) overheen geflikkerd wordt. Een tiental aapjes, zit er dan tussen, om te kijken of er nog wat eetbaars tussen zit.
Waar het gemak begint, eindigt de religie.
Daarna zijn we niet meer gestopt tot we in Galle aankwamen.
Ik weet niet wat Happu vandaag had, maar hij reed als een oude krant. Echt, niet harder dan 45, en wat schokkerig. Net alsof hij niet te vroeg in Galle wilde aankomen.
Vlakbij Fort Galle een stop gemaakt bij een ruim 200 jaar oud huis, welke door de Nederlanders is gebouwd en later door de Engelsen is overgenomen.
Het is nu een hotel, voornamelijk in gebruik voor feesten, partijen en bruiloften.
Toen door naar Galle Fort, een ommuurd gedeelte met Nederlandse roots.
Hotel gevonden en nadat de spullen op de kamer lagen, ben ik de stadswandeling uit de Lonely Planet gaan lopen.
In het kort even iets over Galle.

Fort Galle was een factorij in Galle in het zuiden van Sri Lanka. Fort Galle was een versterkte handelsnederzetting van de Vereenigde Oostindische Compagnie waar kooplieden en soldaten tijdelijk verbleven. Het fort met de vestingwerken maakt deel uit van het werelderfgoed.

Het eerste (veel kleinere) fort is gebouwd in 1588 door de Portugezen. In het jaar 1640 wordt het fort door Nederlandse troepen veroverd en daarna aanzienlijk verstevigd en uitgebouwd. De vesting heeft een totale oppervlakte van 52 hectare. Van 1646 tot 1658 was Galle de zetel van de Nederlandse regering op Ceylon. In 1656 werd Colombo veroverd en enige jaren later werd deze stad de zetel van het Hollandse gouvernement. In 1775 wordt een nieuwe protestantse kerk in barokstijl gebouwd, de Groote Kerk. Het originele orgel van de kerk is nog steeds aanwezig. In februari 1796 komt het fort in Britse handen als de laatste Nederlandse commandeur, Diederich Thomas Fretz, wordt opgedragen om het fort aan de Engelsen te overhandigen. In 1837 werd onderwijs in de Nederlandse taal verboden, al is de invloed van deze taal nog altijd merkbaar. Tijdens de Tsunami van 2004 raakt het gebouw licht beschadigd.
Het fort kent nog een aantal Nederlandstalige straatnamen, zoals de Moorse Kramerstraat, de Zeeburgstraat, Middelpuntstraat en de Kerkstraat. De oude poort van de stad heeft het wapen van de Verenigde Oost-Indische Compagnie tussen twee leeuwenfiguren en daaronder het jaartal 1669. Aan de andere kant van de poort bevindt zich een Engels wapen.

Morgen gaat de verkenning verder.