Aangekomen in de hoofdstad Colombo
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
10 Januari 2020 | Sri Lanka, Colombo
Alleen de verse smootie had een andere smaak.
Om half negen vertrokken we weer voor de etappe naar Colombo.
Over de expresweg is het ruim twee uur rijden, maar dat kost tolgeld en dat zit natuurlijk niet in de reissom.
Dus via de kustweg. Ik denk, ook een leukere route, door dorpjes en langs haventjes.
Het gaat niet hard, maar dat hoeft dan ook niet.
Maar opeens gaat Happu rechtsaf. Ik roep nog, dat Colombo noordwaarts ligt, maar die weg is te druk en dit gaat sneller. Nou, helemaal niet sneller. De weg werd steeds smaller en dan gaat de snelheid meestal niet omhoog. Hier dus ook niet.
Ik kan mooi meekijken, hoe hij rijdt op de MapsMe app.
Nou, hij reed behoorlijk om en eenmaal in Colombo ook zigzaggend door de stad, dingen laten zien, waar ik nog heen kan gaan.
Ik roep nog een paar keer, dat ik een boek heb met alle bijzonderheden en dat ik me wel kan redden, maar het is tegen dovemansoren.
Uiteindelijk bereiken we het Hilton Hotel Colombo.
Kamer op de twaalfde verdieping en afgesproken, dat hij mij morgenavond om zes uur ophaalt voor de laatste rit naar het vliegveld. Dat is een uurtje rijden.
Tenzij we nog een schildpaddenbroedstation aan moeten doen.
Het Hilton staat aan de westkant van de stad en dit gedeelte heet het fort.
Dus eerst die buurt maar gaan verkennen en het eerste wat ik tegenkwam was het WTC, ook met twee torens.
Vervolgens het Dutch Hospital, net als in Galle omgetoverd tot winkelcentrum en horeca. Veel is vandaag gesloten in verband met de volle maan en dan moeten de Boeddhisten weer naar de tempels toe. Ook wordt er nergens alcohol geschonken, hoewel in dit hotel waarschijnlijk wel.
In deze wijk staan veel oude koloniale gebouwen. De eerste, die ik tegenkwam was het Central Point, met daarin een museum over geld. Gesloten!
Iets verder een klokkentoren, oorspronkelijk uit 1857 en deze staat vlakbij het President's House en enkele ministeries. Veel gewapende controleposten, maar ondanks, dat ik een rugzak bij me heb, word ik nergens aangehouden of gecontroleerd. Misschien het voordeel, als je je elke dag gewoon scheert.
Via de Lloyds Buildings naar de St. Petrus kerk. Bouwjaar 1821, maar gesloten.
Terug naar een heel grot rood gebouw, Cargills Main Store. Dit gebouw uit 1906 staat goeddeels leeg en verpauperd langzaam.
De vuurtoren, was een heel eind lopen, omdat ik geen pasje had, om over de marinebasis te lopen.
Maar het zonnetje scheen, het was dertig graden, prima wandelweer.
Na 20 minuten was ik er ook al en daar aangekomen, zag ik wat verderop nog een pagode op een heel hoog fundament staan.
Was onderdeel van een tempelcomplex en als je naar boven wilde lopen, moeten de schoenen natuurlijk weer uit en de pijpen aan de broek zouden dan ook weer aangeritst moeten worden. Geen zin in.
Weer terug naar de rotonde en verder zuidwaarts naar een parkachtige omgeving met daarnaast een gigantisch shopping center.
Daar ben ik ook even doorheen gelopen en heb wat drinken ingeslagen.
Inmiddels begint de schemering ook in te vallen en ben ik teruggelopen naar het hotel.
Er staat hier vanaf zeven uur een behoorlijk uitgebreid dinerbuffet klaar, dus daar stort ik me straks maar op.
Morgen heb ik vrijwel de hele dag nog hier, en er zijn nog verschillende dingen die ik wil gaan zien, met name ook de Nederlandse objecten, die ook hier nog te vinden zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley