Wandeldagje
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
06 Augustus 2020 | Estland, Vihula
Vandaag was hiking day. Maar eerst ontbijten, ook weer prima verzorgd hier.
Na het eten op pad naar de eerste locatie in Oandu.
Hier loopt een rondwandeling van bijna vijf kilometer en volgens de LP de meest interessante.
Om de paar honderd meter staat er wel een informatiebordje met allerlei wetenswaardigheden over planten, dieren en landschapshistorie.
Slechts twee smalle houten planken vormen hier het wandelpad. De natuur gaat hier vrij haar gang, wat betekent dat je af en toe over een omgevallen boom moet klimmen om verder te kunnen. Het eeuwenoude bos is donker en mysterieus. De metershoge bomen piepen en kraken bij ieder zuchtje wind en af en toe hoor je een vogel roepen. Soms rent er in de verte iets weg. Vanwege de dichte bossen is het moeilijk te zien of en wat er rondloopt. Diverse bomen tonen sporen van de 2 beren die er rondwandelen en van lynxen en elanden.
Zo leerde ik toch maar weer, dat dat de verhoging (rug), die door het bos loopt, de oude duinen zijn van de zee, die vroeger tot hier liep.
Ik vond dit ook een bijzonder mooie route om te lopen. Vogels waren erg schuw, groter wild heb ik niet gezien, ook geen wilde zwijnen, want die gedijen hier ook goed.
Tot dertig jaar geleden, werden de naaldbomen getapt. Het hars werd gewonnen voor het maken van bv. terpentine. Maar dat mag dus niet meer. Die bomen groeien ook nauwelijks meer en gaan uiteindelijk dood. De sporen ervan, zijn nog wel te zien.
Daarna ben ik doorgereden naar een andere, kortere wandeling. Deze heet Koprarada oftewel de Bever Hike.
Deze is niet zo lang, maar een kilometer, maar voert je langs een beekje, waar bevers voorkomen. Ik heb ze niet gezien, maar wel een beverdam gespot.
Daarna het park wat doorgereden. In Altja kwam ik niet veel verder, de weg bleek privé te zijn. Door naar Kãsmu, ook niks te beleven.
Dan nog maar een wandeling doen, weer eentje door het moeras. De Viru Bog.
Als je van zuid naar noord loopt is het 3,5 km. Maar ja, ik moet ook terug en dan is de hele route 6 km.
Halverwege weer een uitkijktoren en jawel, ook voorzien van een subsidiesticker van de EU.
Waren op de eerste twee wandelingen verder geen mensen te bekennen, hier wel.
Er stonden zeker dertig auto's geparkeerd. Eenmaal op pad heb ik bijna niemand meer gezien.
Een andere hobby hier is het plukken van bosbessen.
Overal in het bos staan auto's en men plukt zich aardig wat potjes jam bij elkaar.
Dus wellicht waren er ook pluklui, die de auto daar geparkeerd hadden.
Daarna had ik het wel gezien voor vandaag. Goed bezweet stapte ik de auto in, ben naar het hotel gereden, heb een tafeltje besproken voor het eten vanavond en ben gaan douchen.
Daarna heb ik me verdiept in de veerdiensten. Na Tallinn moet ik met de boot naar een eiland en twee dagen later van dat eiland naar een ander eiland.
Kaartje kopen met de creditcard wilde niet, ik moest de Random Reader gebruiken en die ligt thuis. Janette nog geprobeerd, wilde ook niet.
Nou is de eerste overtocht niet zo spannend, maar de tweede, op 12 augustus, wel. Want dan varen er maar drie boten per dag en op de boot van 12 uur zijn nog maar 12 plekken voor auto's beschikbaar. Dat ga ik morgen even regelen in Tallinn. Ik heb daar weer een 5* hotel, en die willen vast wel even iets voor mij reserveren.
Na het eten op pad naar de eerste locatie in Oandu.
Hier loopt een rondwandeling van bijna vijf kilometer en volgens de LP de meest interessante.
Om de paar honderd meter staat er wel een informatiebordje met allerlei wetenswaardigheden over planten, dieren en landschapshistorie.
Slechts twee smalle houten planken vormen hier het wandelpad. De natuur gaat hier vrij haar gang, wat betekent dat je af en toe over een omgevallen boom moet klimmen om verder te kunnen. Het eeuwenoude bos is donker en mysterieus. De metershoge bomen piepen en kraken bij ieder zuchtje wind en af en toe hoor je een vogel roepen. Soms rent er in de verte iets weg. Vanwege de dichte bossen is het moeilijk te zien of en wat er rondloopt. Diverse bomen tonen sporen van de 2 beren die er rondwandelen en van lynxen en elanden.
Zo leerde ik toch maar weer, dat dat de verhoging (rug), die door het bos loopt, de oude duinen zijn van de zee, die vroeger tot hier liep.
Ik vond dit ook een bijzonder mooie route om te lopen. Vogels waren erg schuw, groter wild heb ik niet gezien, ook geen wilde zwijnen, want die gedijen hier ook goed.
Tot dertig jaar geleden, werden de naaldbomen getapt. Het hars werd gewonnen voor het maken van bv. terpentine. Maar dat mag dus niet meer. Die bomen groeien ook nauwelijks meer en gaan uiteindelijk dood. De sporen ervan, zijn nog wel te zien.
Daarna ben ik doorgereden naar een andere, kortere wandeling. Deze heet Koprarada oftewel de Bever Hike.
Deze is niet zo lang, maar een kilometer, maar voert je langs een beekje, waar bevers voorkomen. Ik heb ze niet gezien, maar wel een beverdam gespot.
Daarna het park wat doorgereden. In Altja kwam ik niet veel verder, de weg bleek privé te zijn. Door naar Kãsmu, ook niks te beleven.
Dan nog maar een wandeling doen, weer eentje door het moeras. De Viru Bog.
Als je van zuid naar noord loopt is het 3,5 km. Maar ja, ik moet ook terug en dan is de hele route 6 km.
Halverwege weer een uitkijktoren en jawel, ook voorzien van een subsidiesticker van de EU.
Waren op de eerste twee wandelingen verder geen mensen te bekennen, hier wel.
Er stonden zeker dertig auto's geparkeerd. Eenmaal op pad heb ik bijna niemand meer gezien.
Een andere hobby hier is het plukken van bosbessen.
Overal in het bos staan auto's en men plukt zich aardig wat potjes jam bij elkaar.
Dus wellicht waren er ook pluklui, die de auto daar geparkeerd hadden.
Daarna had ik het wel gezien voor vandaag. Goed bezweet stapte ik de auto in, ben naar het hotel gereden, heb een tafeltje besproken voor het eten vanavond en ben gaan douchen.
Daarna heb ik me verdiept in de veerdiensten. Na Tallinn moet ik met de boot naar een eiland en twee dagen later van dat eiland naar een ander eiland.
Kaartje kopen met de creditcard wilde niet, ik moest de Random Reader gebruiken en die ligt thuis. Janette nog geprobeerd, wilde ook niet.
Nou is de eerste overtocht niet zo spannend, maar de tweede, op 12 augustus, wel. Want dan varen er maar drie boten per dag en op de boot van 12 uur zijn nog maar 12 plekken voor auto's beschikbaar. Dat ga ik morgen even regelen in Tallinn. Ik heb daar weer een 5* hotel, en die willen vast wel even iets voor mij reserveren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
