Taroko kloof

Gisteravond na het eten werd er nog een voorstelling opgevoerd, waarin de cultuur van de Taroko-stam centraal stond. Ik verstond er geen moer van en ben niet lang gebleven.

Het eten was een buffet, volledig georiënteerd op de lokale gast.

Het Taroko-volk ook bekend als Truku-volk , is een inheems Taiwanees volk. Taroko is ook de naam van het gebied in Taiwan waar de Taroko wonen. De uitvoerende Yuan van de Republiek China heeft de Taroko officieel erkend sinds 15 januari 2004. De Taroko zijn de 12e inheemse groep in Taiwan die deze erkenning ontvangt.

Voorheen werden de Taroko en de verwante Seediq-mensen geclassificeerd in de Atayal- groep. Het Taroko-volk eiste een aparte status voor zichzelf in een campagne voor "naamrectificatie".

De Taroko verzetten zich en vochten tegen de Japanners in de Truku-oorlog van 1914.

De hierboven beschreven situatie van de Taroko is gisteren vertaald in een ruim twee uur durende opvoering.

Om half tien was het afgelopen en de kids waren nu ook echt wel moe, niet meer gehoord.

Het ontbijt was beter dan het diner, dus kon ik even weer goed aanvullen.

Beetje op tijd vertrokken vandaag, want in de gids lees ik, dat er hier busladingen toeristen worden gedropt.

De eerste stop is de Buluowan hangbrug.

Op vijf dames na, was er niemand.

Bezoekers komen bij de Buluowan Suspension Bridge door het pad te volgen dat grenst aan de Buluowan Idas Hall. Met een lengte van 196 m, een breedte van 2,5 m en door de Liwu-vallei op een hoogte van ongeveer 152 m, is de Buluowan-hangbrug de langste en hoogste brug in het Taroko National Park. Vanaf de brug kunnen kijkers van bovenaf de kronkels van de Liwu-rivier observeren die, geflankeerd door de steile wanden van de kloof, een prachtige waterval van overlappende lagen vormen met een uitzicht dat zich helemaal uitstrekt van de kloof tot verre bergen. Richting het oosten kijkt het pad uit over het Xipan Dam-gedeelte van de Liwu River Valley, terwijl kijkers naar het westen de steile, maar prachtige valleimuren kunnen bewonderen die het terrein bij Yanzikou (Swallow Grotto) kenmerken.

De Buluowan Suspension Bridge maakt deel uit van het pad dat begint bij de Idas Hall bij het Buluowan Service Center en eindigt bij het observatieplatform op de noordelijke oever over de Liwu-rivier. De gehele 500 meter van het parcours is toegankelijk voor mensen met een handicap, en is geschikt voor mensen die een rolstoel gebruiken of kinderwagens duwen.

Het observatieplatform was niet bereikbaar wegens werkzaamheden.

De Taroko-kloof is iets van 100 km lang. Aan de westkant, eindigt die ongeveer bij Lishan.

Hierboven werd ie al even genoemd, de Swallow Grotto. Het is geen grot, maar een traject langs de kloof, waar je langs kunt lopen.

De meeste mensen zijn met een bus, dus die worden afgezet en op het eindpunt weer ingeladen. Dat kan ik niet.

Parkeren kan ook nergens én je moet een helm op, vanwege vallende stenen.

Ik heb het traject met de auto afgelegd en dat twee keer. Op zich was het niet te druk met het autoverkeer, dus stiekem even stoppen voor een snelle foto is wel gelukt.

De Taroko Kloof is een van de mooiste plekken in Taiwan. De kloof maakt deel uit van Taroko National Park in het oosten van Taiwan, een natuurgebied met marmeren rotsen, betoverende uitzichten, groene bossen en rode bruggen. De belangrijkste bezienswaardigheden van Taroko liggen aan een 18-kilometer lange slingerweg slingerweg door de kloof, daarnaast zijn er diverse hiking trails van verschillende moeilijkheidsgraden. Dit maakt het park zeer geliefd bij outdoor liefhebbers.

Ik heb me vandaag beperkt tot een aantal kortere wandelingen. En inderdaad, het is hier echt heel mooi.

Ik wilde aan het einde van de dag nog even een stukje richting zee, want in de kloof had ik iets van een meer gezien, toen ik hierheen reed.

Helaas, de weg was weer afgesloten en wie weet hoe lang. Pak ik morgen nog even mee.

Rond vier uur, was ik terug in het hotel. Geen kind meer te bekennen. Heerlijk buiten gezeten, boekje er bij en genoten van de rust en de natuur.

Het eten was weer niks, en de avondvoorstelling werd weer opgevoerd, nu voor de nieuw gearriveerde gasten.

Morgen 150 km naar Keelung. In ieder geval daar werd een fatsoenlijk hotel.