Van Matmata naar Sfax

Le dîner commence à sept heures et demie. Sabrina, de vrouw van Patrick, kookt.

Ze spreekt alleen Frans. Patrick spreekt ook goed Engels.

De twee dames uit Engeland blijken nichtje en tante te zijn. Nichtje Charlotte is 16 en lust niet veel. Tante Rachel is eind 30 en is bijzonder spraakzaam en lust alles.

Dus het werd een gezellige avond. Gastheer Patrick kwam tussen de gangen door ook lekker meekleppen en zo staken we ook nog wat op van de lokale gebruiken, zijn Auberge en een stukje historie.

Dan het eten. Meer dan voortreffelijk. Tien plus. En dat voor alle gangen.

Het begon met gefrituurde rolletjes met een heerlijke inhoud. Verder nog vier verschillende tapas en ook precies goed van smaak. Niet op een toastje, nee gewoon vanuit de bakjes op het bord en smullen maar.

Er naast, zelf gebakken brood.

Het voorgerecht leek op een vogelnestje. Was volgens mij komkommer met geraspte kaas en een dressing.

Het hoofdgerecht. O, de geur alleen al. Kamelenvlees met akrikozen en pruimen, groente en aardappelkroketten.

Als dessert een chocolademousse versiert met twee kersen.

Toen alles op was, bleek het elf uur te zijn.

Goed eten en een erg gezellige avond.

Daarna lekker de grot ingedoken voor ook een voortreffelijke nachtrust. De wind stond goed, zodat ik niet voor dag en dauw gewekt werd door dat gesnater vanuit een minaret.

Dan het ontbijt. Ook het beste tot nu toe. Bijna alles op tafel, qua eten dan, maakten ze zelf. Brood, jam, speciale yogurtjes en zoetigheden met chocolade. Heel bijzonder. Patrick legt dan ook alles uit wat er op tafel staat.

De dames vertrokken rond kwart over negen met een gids. Toevallig dezelfde, waarmee ik op pad was geweest.

Ik heb nog wel even iets door gegeten en uiteindelijk om iets over tien vertrokken. Verblijf, diner, ontbijt en een paar blikjes fris, € 129,= .

Met de creditcard betalen kon daar niet, cash met euro's had de voorkeur. Toevallig had ik dat ook nog bij me.

Daarna eerst terug naar Matmata en vandaar in noordelijke richting. Je rijdt daar wel door een bijzonder mooi landschap. Aangekomen bij Nieuw Matmata wordt het landschap weer wat vlakker.

Twintig kilometer verder kom je dan aan in Gabès. Dat ligt aan zee, aan de golf van Gabès. Heel vroeger een karavaan stad, en ontwikkeld tot een moderne industriestad.

De ca. 400.000 dadelpalmen staan ook hedentendage nog.

Gabès is wereldwijd een van de twee oasen, die aan zee liggen.

Ik zag in de app een locatie met een mooi uitzicht over de palmen en dat was ook zo. Vijf kilometer verderop zou je met een koetsje een route door de palmoase kunnen rijden. Ik dacht, doe eens gek, even achterover zittend, foto's maken van de oase.

Laagseizoen, geen paard of koets te zien.

Door naar de kust. Gantra Corniche, met ster op de kaart.

Niks te zien. Ja, de zee en een hoop afval.

Dan maar door naar Sfax. Dat kan via de oude kustweg, of via een autosnelweg, waar je tolmoet betalen.

Weet je wat, ik pak de kustweg. Nou meer een k*tweg. Het schoot niet op. In elk klein dorpje veel drukte, tig drempels en maximum snelheid 30 km/uur.

Dus na een aantal dorpjes, toch maar de snelweg gepakt. Totaal 114 km op de tolweg gereden en dat kostte € 0,91 .

Na de afrit nog 18 km naar mijn hotel.

Ik heb het Sfax Business Hotel geboekt. Een kilometer van de Medina af èn met een eigen restaurant op de negende verdieping.

Weer eens wat anders dan een grot.

Ik heb een kamer op de achtste verdieping. Mooie ruime kamer, ook hier met een aparte wc.

Voor het hotel, op straat, hebben ze een paar parkeerplaatsen en daar sta ik nu. Buiten lopen ook twee man van de security, dus de auto staat veilig.

Na het inchecken op naar de Medina. Maar dan dit keer met de taxi. Auto's parkeren rond zo'n Medina is kansloos. Voor € 0,48 stond ik per taxi bij de Medina.

Ik bij Bab del Djebli naar binnen. Achter deze poort begint de souks. Iets verder de markthallen, waar de verse vis verkocht wordt.

Centraal in de Medina, de grote moskee. Ben er helemaal omheen gelopen, maar door de smalle straatjes is er niet echt een goede foto van te maken.

Ben verder de hele Medina doorgelopen, ook de twee kilometer lange vestingmuur heb ik vanaf buiten de Medina ook helemaal gezien, en toen had ik het ook wel gezien.

Ik ben teruggelopen naar het hotel. Geen taxi te krijgen. De Medina stroomt leeg en iedereen moet dan een taxi. Nou, een kilometer lopen kon ook nog wel.

Rond half acht ben ik gaan eten. Je krijgt hier vaak wat brood en tonijn als een soort van amuse. Dit keer geen voorgerecht, maar een zeebanket als verrassing van de chef.

Ik dacht als er nog ruimte is neem ik daarna nog een dessert, maar de 35 cm lange schaal, lag ook echt helemaal vol met schaaldieren. Ik kreeg het niet allemaal op. Dus alleen nog een koffie genomen.

Morgen verder naar het noorden. Eerst El Djem, en het eindpunt morgen is Monastir. Totaal 140 km.