Terug in Mörön
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
05 September 2016 | Mongolië, Murun-kuren
5 september.
Mijn laatste week is ingegaan. Jammer, het is hier erg mooi en nog twee weken zou geen straf zijn.
Na het ontbijt weer de 100 km naar Mörön. Op het programma staat een bezoek aan de lokale markt. Elke dag van 9 tot 19 uur (volgens de Lonely Planet (LP)).
Wij waren er om half elf en er was geen markt te bekennen.
Dan maar naar Hotel 50 100, koffie en een inpandige winkel met lokale lekkernijen en souvenirs (ook LP). Was ook niks van terug te vinden.
Na de koffie in westelijke richting naar de deerstones. Dit zijn 5000 jaar oude grafstenen, die bewerkt zijn met afbeeldingen van rendieren, de zon, maan en soms wapens. De belangrijke mensen van die stam kregen zo'n grafsteen.
Er staan er in totaal 14, waarbij nummer 14 heb bijzonderst is, de bovenkant van de steen vertoont een vrouwengezicht.
Om het geheel staat een hekwerk, maar iedereen loopt zo naar binnen. Ergens in de verte ziet dan iemand dat er iets van bekijks voor de stenen is en komt dan op de brommer die kant op, om het entreegeld te innen.
Behalve de grafstenen, bevinden zich er ook een aantal grafheuvels, gemaakt van losse stenen.
Alles was in een half uurtje bekeken en dus door naar het ger kamp. Dat bleek niet ver weg te zijn, om half één arriveerden we. Een half uur later zou de lunch geserveerd worden. Er is hier verder helemaal niemand. Ik ben voor de vierde keer of zo, de enige gast. Dit kamp is net drie maanden open en echt schitterend gesitueerd. Ik ben de eerste Nederlander hier.
Voor het eten nog even een heuveltje opgeklommen voor een mooi uitzicht.
De lunch was, zoals overal, overvloedig. Mijn gids en de chff kanen echt alles op. De chauffeur kan er helemaal wat van, een echte, nou lekkerbek is niet het goede woord, alleseter. Ja dat dekt de lading. Eten met botten? Geen probleem, er blijft niks aan het bot zitten, alles vreet ie er af.
Elke maaltijd (behalve het ontbijt) begint met een salade. Dan altijd soep en dan vlees met groente. Soms rijst, soms aardappels, nog zeldzamer, frites.
Toetje kennen ze ook, regelmatig een koekje. Ook al yoghurt gehad.
Na de lunch ben ik een berg gaan beklimmen. Volgens de eigenaar hier, heb je daarvan een mooi uitzicht. Een andere, nog wat hogere berg, gaf ook een mooi beeld van de omgeving. Ik besloot de minst hoge berg te pakken. En het uitzicht was ook hartstikke mooi. Maar omdat ik binnen drie kwartier al boven was, besloot ik de andere berg ook maar te beklimmen.
Die was inderdaad hoger. Bij de eerst moest ik 75 meter klimmen, bij de tweede 135 meter. Bij de tweede was het soms ook even zoeken, waar je langs moest. Over de kam lopen was te gevaarlijk, dus meestal achter de kam gelopen en waar mogelijk op de kam geklommen. Ik heb vanmiddag de wereld aan foto's geschoten, thuis de mooiste er maar uit halen. Al met al een hele leuke middag, vier uur geklauterd en prachtige panorama's gezien.
Morgen weer klauteren, dan weer naar een vulkaan.
Mijn laatste week is ingegaan. Jammer, het is hier erg mooi en nog twee weken zou geen straf zijn.
Na het ontbijt weer de 100 km naar Mörön. Op het programma staat een bezoek aan de lokale markt. Elke dag van 9 tot 19 uur (volgens de Lonely Planet (LP)).
Wij waren er om half elf en er was geen markt te bekennen.
Dan maar naar Hotel 50 100, koffie en een inpandige winkel met lokale lekkernijen en souvenirs (ook LP). Was ook niks van terug te vinden.
Na de koffie in westelijke richting naar de deerstones. Dit zijn 5000 jaar oude grafstenen, die bewerkt zijn met afbeeldingen van rendieren, de zon, maan en soms wapens. De belangrijke mensen van die stam kregen zo'n grafsteen.
Er staan er in totaal 14, waarbij nummer 14 heb bijzonderst is, de bovenkant van de steen vertoont een vrouwengezicht.
Om het geheel staat een hekwerk, maar iedereen loopt zo naar binnen. Ergens in de verte ziet dan iemand dat er iets van bekijks voor de stenen is en komt dan op de brommer die kant op, om het entreegeld te innen.
Behalve de grafstenen, bevinden zich er ook een aantal grafheuvels, gemaakt van losse stenen.
Alles was in een half uurtje bekeken en dus door naar het ger kamp. Dat bleek niet ver weg te zijn, om half één arriveerden we. Een half uur later zou de lunch geserveerd worden. Er is hier verder helemaal niemand. Ik ben voor de vierde keer of zo, de enige gast. Dit kamp is net drie maanden open en echt schitterend gesitueerd. Ik ben de eerste Nederlander hier.
Voor het eten nog even een heuveltje opgeklommen voor een mooi uitzicht.
De lunch was, zoals overal, overvloedig. Mijn gids en de chff kanen echt alles op. De chauffeur kan er helemaal wat van, een echte, nou lekkerbek is niet het goede woord, alleseter. Ja dat dekt de lading. Eten met botten? Geen probleem, er blijft niks aan het bot zitten, alles vreet ie er af.
Elke maaltijd (behalve het ontbijt) begint met een salade. Dan altijd soep en dan vlees met groente. Soms rijst, soms aardappels, nog zeldzamer, frites.
Toetje kennen ze ook, regelmatig een koekje. Ook al yoghurt gehad.
Na de lunch ben ik een berg gaan beklimmen. Volgens de eigenaar hier, heb je daarvan een mooi uitzicht. Een andere, nog wat hogere berg, gaf ook een mooi beeld van de omgeving. Ik besloot de minst hoge berg te pakken. En het uitzicht was ook hartstikke mooi. Maar omdat ik binnen drie kwartier al boven was, besloot ik de andere berg ook maar te beklimmen.
Die was inderdaad hoger. Bij de eerst moest ik 75 meter klimmen, bij de tweede 135 meter. Bij de tweede was het soms ook even zoeken, waar je langs moest. Over de kam lopen was te gevaarlijk, dus meestal achter de kam gelopen en waar mogelijk op de kam geklommen. Ik heb vanmiddag de wereld aan foto's geschoten, thuis de mooiste er maar uit halen. Al met al een hele leuke middag, vier uur geklauterd en prachtige panorama's gezien.
Morgen weer klauteren, dan weer naar een vulkaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
