Helsinki en Suomenlinna

Heerlijk geslapen, ik werd pas om half acht wakker.

Acht uur ontbijt. Verder prima, maar ik miste mijn roerei, dat was er niet.

Iets voor negen naar buiten. Regen. Maar niet zo hard, meer iets van motregen.

Eerst maar naar de botanische tuin. Het buitengebeuren is vrij toegankelijk vanaf negen uur, volgens mijn reisgids gingen de kassen om tien uur open. Nou mooi niet, dat bleek elf uur te zijn. Buiten drie keer alles afgelopen en nog geen elf uur.

Gelukkig was er een cafeetje op het terrein en die ging (niet voor niets) om tien uur open.

Koffie met wat er bij. Zo liep het tegen elf uur en ja hoor, al vijf minuten vóór, was de deur open.

Helsinki Card werkt hier niet, omdat het een onderdeel is van de universiteit. Toch maar een kaartje gekocht.

Per kas een andere omgeving. Tropisch regenwoud, dat betekende, dat het binnen ook regende. Gauw door naar Namibië, daar bleek het droog te zijn.

Op informatiepanelen werd uitleg gegeven over de ontwikkeling van de planten op aarde. Van sporenplanten tot bomen en hoe het vermenigvuldigingsproces verliep, veel informatie was beschikbaar.

Als je er drie kwartier heb rondgelopen, heb je alles twee keer gezien, dus weer naar buiten.

Onderweg naar de ferry, een aantal mooie objecten.

De eerste was het oudste houten huis van Helsinki uit 1818. Het heet Ruiskumestarin talo.

Iets verderop, het gebouw van de Finse Centrale Bank. Het standbeeld van Johan Vilhelm Snellman staat er voor. Deze man moderniseerde het monetaire stelsel in Finland en Finland kreeg zijn eigen munt, de markka.

Er direct tegenover het 'House of the Estates'.

Iets verder de Helsinki Kathedraal.

Het Senaatsplein (Senaatintori) in het centrum is voornamelijk het werk van de Berlijnse architect Carl Ludwig Engel. Het statige plein wordt omgeven door gebouwen in klassieke stijl: het universiteitsgebouw, de nationale bibliotheek, het Senaatsgebouw en – aan de noordkant – de kathedraal. Midden op het plein staat een standbeeld van tsaar Alexander II die uitkijkt over de haven. Die Alexander werd in Finland ‘de goede tsaar’ genoemd. Toen Alexander’s kleinzoon de ‘Russificatie’ van Finland gebood, werden uit protest vaak bloemen bij het standbeeld gelegd.

De kathedraal wordt ook wel de Lutherse kerk genoemd en is het pronkstuk van Engel’s werk. Hij maakte al in 1818 het eerste ontwerp, begon de bouw in 1830 en werkte eraan tot zijn dood in 1840. Pas twaalf jaar na Engel’s dood was de kerk voltooid. Toen heette die overigens nog Nicolaaskerk, niet naar de heilige Sint-Nicolaas maar naar de Russische tsaar Nicolaas I. Aan de voorkant zijn steile trappen, die vaak bevolkt worden door studenten van de naastgelegen universiteit.

Het grondplan van de kerk is in de vorm van een Grieks kruis. Het gebouw wordt bekroond door een torentje met groene koepel, omringd door vier kleinere koepels. Die kleinere koepels werden toegevoegd door Engel’s opvolger Ernst Lohrmann. Hij plaatste ook zinken beelden van de twaalf apostelen op het dak. Verder vallen de portieken op met Corinthische zuilen, de nissen met beelden (onder meer een beeld van Luther), en het altaarstuk met een afbeelding van de graflegging van Christus, geschilderd in 1880.

De kathedraal was gesloten vanwege een evenement.

Vlakbij de haven nog het presidentiële paleis, gesloten voor het publiek.

Inmiddels was de ferry ook aangemeerd en kon ik mijn weg vervolgen naar het eiland Sveaborg. De Zweedse naam voor Suomenlinna.

Zweden begon met de bouw van de vesting in 1748, toen Finland nog onderdeel van het Zweedse koninkrijk was. De architect was de luitenant-kolonel Augustin Ehrensvärd, die zijn ontwerp baseerde op ideeën van Vauban. De vesting was nodig geworden nadat Peter de Grote met de oprichting van Sint-Petersburg en Kronsjtadt een sterke maritieme positie in de Oostzee had ingenomen.

Als je van de ferry stapt, zie je gelijk het roze gebouw staan. Dit heet het Rantakasarmi en gebouwd onder Russische heerschappij.

Vanaf hier kun je een wandelroute volgen, die je langs alle hoogtepunten van dit eiland voert.

Direct achter voornoemd gebouw, bevindt zich de Suomenlinnan kerk. Ook gebouwd door de Russen in 1854. Van oorsprong had het vijf ui-vormige koepels en fungeerde als een Russische orthodoxe kerk tot 1920, waarna het Luthers werd.

Het is een van de weinige kerken in de wereld, die naast de functie van kerk, ook die van vuurtoren heeft. De functie van vuurtoren heeft het trouwens nog steeds.

En weer door, nu naar het Ehrensvärd Museum. Augustin Ehrensvärd leefde in dit huis (nu museum). Hij was de ontwerper van het fort, wat over zes eilanden is verspreid.

Gelukkig vrij toegankelijk met de Helsinki Card, want het stelde weinig voor.

Op het verste punt van de wandeling komen we uit bij Kunstaanmiekka. Hier oude bunkers, kanonnen en vestingmuren, geven een mooi beeld van hoe het vroeger was.

De monumentale King's Gate is gebouwd in 1754 als een twee etages hoge fortificatie met een dubbele ophaalbrug en een trap.

Op de terugweg nog in het Suomenlinna Museum geweest, waar een beeld wordt geschetst van de geschiedenis van het fort.

Het eilandje ten westen van Suomenlinna huist een marine opleidingsinstituut. Een brug verbindt beide eilanden, maar veel verder dan de brug kom je niet. VERBODEN TOEGANG.

En weer terug met de ferry. Het is weer begonnen met regenen.

Eenmaal weer aan land, eerst naar de Uspenskin kathedraal gelopen. Opgetrokken uit rode baksteen, fungeerde deze kerk als Russisch Orthodox. Gebouwd in 1868.

Helaas gesloten. Wel mooi, dat de 'gouden' ui-vormige ornamenten bewaard zijn gebleven, nu het geen Russische kerk meer is.

Het reuzenrad, Sky Wheel, staat er vlak bij. Twaalf minuten ronddraaien met een mooi waterig uitzicht rondom.

Het regent nog steeds, nu ook weer redelijk hard. Inmiddels heb ik ook al een uurtje of negen rondgelopen, tijd om richting hotel te gaan.

Wel met een omweg, want in wilde me gelijk even oriënteren op een leuk restaurant.

Zo kwam ik langs Stefan's Steakhouse. Zag er goed uit en ben even naar binnen gelopen om te reserveren. Geen probleem.

Even opwarmen op de kamer, douchen en daarna naar Stefan's.

Vooraf escargots en een steak als hoofdgerecht. Kopje koffie als dessert.

Heerlijk gegeten. Van de wijnkaart word je niet vrolijk. Er staan flessen rode wijn op de kaart van meer dan € 300,=! Gemiddeld € 90,= per fles.

De cola was € 5,50 ook niet echt goedkoop.

Morgen nog een volledige dag, dan weer een ander deel van Helsinki.