Moon World en Cijin

Wederom goed geslapen en ook weer genoten van een lekker westers ontbijt.

Vandaag ook niet zo'n lange rit, ditmaal naar Kaohsiung. De lokale agent had in de beschrijving gezet, dat als ik Kaohsiung weer verlaat, het leuk zou zijn om Moon World aan te doen.

Gelukkig bereid ik alles goed voor en dus bleek, dat Moon World 40 km ten oosten van Tainan ligt. Dus daar ben ik vanmorgen eerst maar heen gereden.

Moon World maakt deel uit van een stuk badlands dat een groot deel van het zuiden van Taiwan beslaat, nabij de centrale bergketen. Typische badlands worden aangetroffen in drogere klimaten, zijn samengesteld uit sedimentair gesteente, hebben doorgaans zeer weinig vegetatie en hebben diepe valleien of ravijnen. De badlands in Taiwan zijn uniek omdat ze zich in een tropisch regenwoud bevinden. Hoe is dit mogelijk?

De rotsen bij Moon World zijn samengesteld uit moddersteen, zandsteen, schalie en krijt. Vanwege de hoge alkalische niveaus als gevolg van kalk in de grond kunnen bomen en gras niet groeien, en feitelijk is de enige plant die in de grond kan groeien stekelige bamboe. Het gebrek aan vegetatie en de hoge regenval maken plaats voor snel eroderende heuvels of badlands. De Caoshan-rivier en de Ganglin Rovers hielpen ook bij het eroderen van het landschap en de kale heuvels.

Door de witgrijze kleur lijken de heuvels te gloeien in het maanlicht, vandaar de naam ‘Moon World’. Maar voor de toevallige toeschouwer lijkt het landschap ook op het oppervlak van de maan.

Ik had zelfs al een A3 geprint met interessante info.

Op het moment dat je het visitors centrum nadert, beginnen ook de parkeerplaatsen op te doemen. Alle parkeerplaatsen waren leeg, er was niemand.

P1 opgereden en ik zag nog een weggetje verder omhoog lopen, daar in (scheelt weer klimmen) en de auto geparkeerd.

Je kunt vandaar verder omhoog lopen om uiteindelijk bij een klein meertje uit te komen.

Daar omheen gelopen en als je de hike verder wilt lopen, moet je een trap af, 156 treden.

Loop ik terug (bergafwaarts) naar de auto, parkeer ik de auto dan bij het visitors centrum en loop dan vandaar het lage gedeelte tot de trap?

Nee, ik ben de trap afgegaan, heb de hele hike gelopen om tenslotte het stuk omhoog te lopen, terug naar de auto.

Mijn shirt was doorweekt. Gauw het vocht weer aanvullen en weer op pad.

Rond twee uur was ik bij het hotel in Kaohsiung. Kamer nog niet klaar, maar dat geeft niet. Ik kon de auto onder het hotel parkeren, bagage afgeven en aansluitend heb ik een taxi genomen naar de Gushan Ferry Terminal.

Vanaf daar vertrekt er eigenlijk continue een veerboot naar een eiland voor de stad.

Voor € 0,90 mag je als lopend passagier mee.

Er zijn een aantal leuke dingen te zien. Een fort, een vuurtoren, een tunnel, een tempel en strand.

Kaohsiung zelf is een grote havenstad en de tweede grootste stad van Taiwan. Het eiland Cijin heeft geen geschiedenis met de VOC.

Als je van de boot komt is een van de eerste dingen die je ziet, de Cijin Tianhou tempel. Ik heb er een foto van gemaakt, maar ben niet binnen geweest. Deze tempel is Nationaal erfgoed en het is, uiteraard, de oudste Mazu tempel (1673) en gerenoveerd in 1920.

Frappant is wel, dat alle teksten in een tempel in het Chinees gesteld zijn, op één uitzondering na; Donation Box.

Het hele eiland barstte van de schoolklassen. De kregen een les geschiedenis in de open lucht. Overal werden om de haverklap groepsfoto's gemaakt en die lange uit Nederland werd steevast begroet.

Het eiland Cijin.

Dit smalle eiland dat fungeert als buffer voor de haven en strekt zich langs de kustlijn van de stad, en zorgt voor een mooie dagtocht vanaf het vasteland. De belangrijkste bezienswaardigheden zijn de Tianhou-tempel , het Cihou-fort , een vuurtoren en een visstraat waar je gerechten kunt krijgen. Er is ook een tunnel door een berg die uitkomt op rotsblokken en de haven, het strand van Cijin en een pittoresk kustpark met windturbines.

Het strand op het eiland Cijin ligt op slechts vijf minuten lopen van de veerhaven van Cijin . Wanneer je het water in gaat, moet je er rekening mee houden dat er ernstige vloedgolven kunnen voorkomen langs de meer open delen van het strand.

Hierboven een wat kromme vertaling uit de Lonely Planet, maar zoals gezegd, de tempel staat op de foto, en ik ben doorgelopen naar het strand. Vandaar rechtsaf en dan zie je een bord staan met daarop 'Tunnel of stars'.

Hebben ze dwars door de berg een tunnel gemaakt, met daarin allemaal ledlampjes, die in allerlei kleuren knipperen.

Aan de andere kant rotsen en zee. De klasjes gaan dan terug, ik ben doorgelopen om de berg heen, als het ware.

Nog wat doorkijkjes de haven in en ja hoor, daar is ie weer, de trap naar de vuurtoren.

Het was een behoorlijke klim, maar de vuurtoren heb ik gezien en ben daarna doorgelopen naar het Cihou fort.

De eerste vestingwerken werden gebouwd in 1720 toen Taiwan werd geregeerd door het door Manchu geleide Qing-rijk van China. Na de Japanse expeditie in 1874 bouwden de Qing-autoriteiten een modern fort, waarop in 1880 nieuwe Armstrong- kanonnen werden geïnstalleerd. Het speelde geen rol in de Chinees-Franse oorlog ; de gevechten in Taiwan vonden plaats rond Keelung en tijdens de blokkade naderden Franse schepen de haven niet.

Met weer een doorweekt shirt, terug naar de ferry, terug naar de vaste wal. Daar aangekomen, stonden er genoeg taxi's te wachten en één ervan heeft me weer keurig afgeleverd bij het hotel.

De bagage kwam weer tevoorschijn, ik kreeg mijn kamernummer en pasjes en om half zes moe maar voldaan onder de douche.

Op verdieping 5 serveren ze een buffet voor € 15,= en daar ben ik zojuist geweest. Was prima. Geen steaks, maar wel fatsoenlijk eten.

Morgen door naar Kenting, dat ligt helemaal in het zuiden van Taiwan.