Tainan

Nou, dit is tot nu toe wel het mooiste en beste hotel, het Silks Place.

En inderdaad, ik ben à la carte wezen eten.

Je krijgt de menukaart en bovenaan staan drie voorgerechten.

Daaronder tig mogelijkheden qua vlees. Van American beef tot de Japanse Wagyu steaks. Die laatste kostte voor 150 gram, iets van € 124,=.

Het duurste was Amerikaans rundvlees met daarbij een kreeft gereserveerd voor de lieve som van € 213,=.

Ik ben gegaan voor de filet Mignon, die was € 74,= .

Onderaan de kaart staan nog drie opties qua koffie.

Maar, .... inclusief is een ruime saladbar en een toetjes buffet. Ook vers fruit ligt er voldoende.

Eerste kwam de uiensoep. Super soepje.

Even later kwam de dame, die erg goed Engels sprak, met een kistje.

Ik dacht aan sigaren, maar nee, er zaten zes verschillende Wagyu messen in.

Allemaal met een heft van verschillende houtsoorten. Ik heb veel meegemaakt, maar dit nog niet. Ik heb aan haar de eer gelaten, welk mes het beste bij mijn filet Mignon zou passen.

En ik heb super lekker gegeten.

Aansluitend lekker geslapen en vanmorgen naar de begane grond voor een 'Western Style' ontbijt. Toch behoorlijk wat Aziaten, die een continental breakfast ook wel pruimen.

Als je ooit naar Tainan gaat, is dit hotel een van de betere opties.

Mijn stedentrip vandaag door Tainan, moest maar beginnen bij Fort Zeelandia.

Tainan is de oudste stad van dit land en Nederland heeft hier ook nog sporen nagelaten.

Toen de VOC hier aan land kwam, woonden er alleen wat inheemse mensen (excuses?). De VOC was uit Penghu verdreven door de Chinese Ming dynastie en dat was de reden, dat ze in Taiwan aan land gingen.

Van hieruit werd handel gedreven met zowel China als Japan.

Dit heeft niet heel lang geduurd, ongeveer van 1620 tot 1683, toen Koxinga de Nederlanders versloeg. Zijn zoon stichtte de eerste Confucius tempel hier in Tainan.

Binnen het centrum is alles redelijk beloopbaar, maar dit fort ligt op bijna 6 kilometer van het hotel.

Dus eenmaal buiten, een taxi gevraagd, en het hotel regelt er meteen een voor je.

Ik werd er bij de exit uitgezet, moest een klein rondje lopen om bij de kassa te komen en die bleek nog dicht. Raar, want ik de gids staat, dat het fort om half negen open gaat.

Om de hoek een nieuwe kassa en die was wel open. Voor € 2,05 mocht ik naar binnen.

Even ter informatie, de strijd met Koxinga in 1661, heeft er voor gezorgd, dat het meeste van het fort verwoest werd. De strijd duurde namelijk 9 maanden.

Het meeste is weer gereconstrueerd. De toren is pas in 1945 gebouwd.

Je ziet nog wel wat sporen van de Nederlanders en hun VOC, maar veel van de info is alleen in het Chinees te lezen. Maar toch leuk om ook hier een stukje oud Hollandse glorie terug te zien.

Fort zeelandia heet hier tegenwoordig Anping Fort.

Vlakbij het fort, de Anping Mazu tempel. Zoals wel meer tempels claimen, dat ze de oudste zijn, is dit toch echt de oudste tempel van Taiwan.

Met name het 3-D plafond is de moeite waard.

De volgende stop was Shennong Street. Wel 3,5 km verderop.

Zonnetje strak aan de hemel en al weer rond de 35°C. Lopen vond ik geen optie. Maar juist dan geen taxi te bekennen.

Dus lopend uitkijken naar een taxi en gelukkig stopte er een vrouw, die haar dochter in de taxi had. Dochter voorin, ik achterin en gaan.

De Lonely Planet vermeld ook de Chinese benamingen van de 'attracties', zodat je, zonder dat je de taal spreekt, toch kunt aangeven waar je naar toe wilt.

Shennong Street is 90 meter lang en tussen de twee tempels, die aan de oost en westzijde van de straat staan, bevinden zich talloze winkels, B[e-38]B's, handwerkers en een markt. Ik vond het wat tegenvallen.

Lopend verder naar de Grand Mazu tempel. Dit is een Toaïstische tempel en fungeerde vroeger als paleis van de laatste koning van de Ming dynastie. Zeven treden omhoog naar de schrijn, een keizer zou er negen hebben gehad.

Net voordat de koning overleed, werd het paleis omgetoverd tot tempel. Dat was ook zijn laatste wens.

Achterin de tempel is nog de balk te zien, waar de concubines zich ophingen.

Deze vrouwen worden nog herdacht in de Wufei tempel (niet geweest).

En weer door, nu naar de Chihkan Towers. Dit is een oud fort, met een mooie tuin er omheen. Leuk om even doorheen te lopen, ware het niet, dat de oorspronkelijke naam Fort Provincia was. Dit fort is door de Nederlanders gebouwd in 1653. Toendertijd kwam de zee tot dit fort.

Een stukje verder de City God Temple. Beroemd om twee dingen. Boven de ingang hangt een bord met de tekst 'You're here at last' en de tweede bijzonderheid is een groot telraam (abacus), die gebruikt werd om uit te rekenen of je meer goeds dan kwaads gedaan had in je leven.

Het werd weer een stukje lopen, nu naar schrijn van Koxinga. Deze schrijn dateert van de Qing dynastie, maar de oorsprong gaat terug naar de Ming loyalist Koxinga in de jaren 1660.

Ook de Japanners eerden deze plek, want Koxinga's moeder was Japans.

In de jaren '60 van de vorige eeuw, is een en ander verbouwd naar wat het nu is.

Vlak daarnaast eigenlijk, een kerk, genaamd Our Lady Queen of China Cathedral. Veel kerken zie je hier niet, maar deze is qua interieur ook echt Aziatisch.

Het poloshirt is zeiknat, het loopt tegen vijven en acht uur sjouwen in de hitte is echt vermoeiend. Tijd voor de laatste taxirit naar het hotel.

Ben daarna nog even snel naar het winkelcentrum gelopen voor wat drinken.

En ook maar weer in het hotel wezen eten, vanavond heb ik de vis genomen. Was een best grote vis, die je zelf moest fileren.

Morgen verder naar het zuiden.