Eeuwenoude bomen.

In dit mooie hotel was het ontbijt ook goed geregeld. Bij binnenkomst wordt er een kaartje op tafel gelegd met daarop 'Occupied'. Als je klaar bent draai je het om en dan ruimen ze af.

Ik heb de auto niet bij het hotel staan, dus moet je met de shuttle bus van het hotel.

Die vertrekt elk half uur. Er zijn twee stops, de eerste bij het visitors centrum, de tweede bij het busstation.

Het busje zat stijf vol en in de buurt van het visitors centrum vroeg de chauffeur blijkbaar wie er daar uit moest. Ik, maar ja, ik versta geen Chinees.

Bij het busstation iedereen eruit, behalve ik.

Bleek de chauffeur toch een paar woorden Engels te spreken. Ik wil graag naar het treinstation.

Geen probleem. Ware het niet, dat we inmiddels het park uit waren. Terug in de ingang een dame de bus in. Gelukkig had ik mijn betaalbewijs meegenomen, dus, we konden verder.

Pal voor het station heeft ie me afgezet en dat scheelde heel wat meters klimmen vanaf het visitors centrum.

Er lopen verschillende spoorlijnen door dit gebied.

Dat komt doordat er vroeger bos is gekapt door de Japanners en de boomstammen werden per spoor vervoert.

Tegenwoordig drie lijnen. Je moet niet de verkeerde hebben, want je komt nooit weer thuis.

Een dame gevraagd of ze Engels sprak. Nee, maar de dochter wel. Die sprak echt goed Engels en ze zei, dat ik de lijn naar Shenmu moest hebben.

Is een lijntje tussen Alishan en dus Shenmu.

Kaartje kostte € 3,50 enkele reis.

Stipt op tijd vertrok de trein voor een traject van 1,5 km, waar ie acht minuten over doet.

Vanaf het station kun je twee routes lopen. Giant Trees Plank Trail 1 of 2.

Deze hoek van het park heeft eigenlijk ook de meeste bezienswaardigheden. Ik heb beide gelopen.

Een stukje info.

Alishan National Forest Recreation Area heeft een oppervlakte van 14 vierkante kilometer en is gelegen in Alishan Township, waardoor het in het centrum van Taiwan ligt. Alishan National Scenic Area omvat de belangrijkste regio van Alishan; de schilderachtige etherische schoonheid van het bos en de beroemde waarneming van kersenbloesems accentueren echter het wereldberoemde Alishan National Forest Recreation Area.

De vijf wonderen van het Alishan National Recreation Area die toeristen naar dit betoverende natuurgebied trekken zijn de zonsopgangen, de donzige wolkenzee (nevelwoud), prachtige zonsondergangen, diepe bossen en de historisch iconische Alishan Forest Railway.

Vanwege de berghoogte van de regio heeft het park een gematigd klimaat met een jaarlijkse gemiddelde temperatuur van 10,6 °C, wat bijdraagt ​​aan het mistige en regenachtige weer in het gebied. Met een gemiddelde regenval van maximaal 4.000 mm bruist het bos van leven en is het dicht begroeid.

Rijke bosbronnen onderscheiden het Alishan National Forest Recreation Area omdat het een verscheidenheid aan planten omvat uit verschillende klimaatzones op verschillende hoogteniveaus. Tropische bomen zoals acacia, betelnoten, Machino-bamboe en longan zijn te vinden op de lagere niveaus van de berg, terwijl warme gematigde bomen zoals de moso-bamboe, gelei-vijg en hooggebergtethee in hogere streken groeien naarmate de hoogte toeneemt.

Verderop op de berg liggen de gematigde bomen van Japanse ceder, de Taiwanese cipres, Taiwania en Taiwanese gele cipres. De vegetatie van het weelderige alpenbos wordt vooral gekenmerkt door de naaldboomsoorten, zoals de Yushan-spar, de Chinese hemlockspar ( abies kawakamii ), die alleen in Taiwan groeit , en de Alishan-iep, die alleen te vinden is in de lagere delen van de Alishan-regio.

Het bos had een overvloedige populatie rode cipressen en gele cipressen uit Taiwan, maar als gevolg van de extreme houtkap tijdens de Japanse bezetting staan ​​er nog maar 41 millennia oude cipressen langs het pad van de Giant Tree Trail.

Beide trails heb ik gelopen en om de bodem en de wortels van de bomen te beschermen, zijn beide paden als vlonders uitgevoerd.

En trappen, heel veel trappen.

Vlakbij het station de heilige Alishan Tree. Kom je wat hoger, weer een heilige boom, een kleine pagode en een 1000 jaar oude cipres.

Na veel klauterwerk kwam ik uit bij en school! Daar linksaf en dan kom je langs de drie-generaties-boom. De foto verklaart een hoop.

Via een boot vormige brug kwam ik aan bij het Xianglin station. Daar was horeca, een hoop volk en lawaai.

Ter plaatse een cola gekocht en even op adem gekomen.

Vanaf dit punt kun je via Trail 2 teruglopen naar het stationnetje.

Je komt nog wel langs Giant Tree 28. Behalve, dat ie enorm groot is, groeien er ook allerlei andere planten op de stam.

Trail 2 liep voornamelijk weer bergafwaarts. De pagode bij de school was het hoogste punt, daar ongeveer 120 meter gestegen en zat ik op 2226 meter boven de stijgende zeespiegel.

Uiteindelijk kwam ik aan bij het station, de trein reed net weg. Maakt niks uit, ik moest nog een kaartje kopen voor de terugreis en kon ik aansluitende weer wat op adem komen. Het begon trouwens weer te regenen. Had ik geen last meer van.

Half uurtje later zat ik in de trein en enige minuten later stapte ik weer uit.

Het visitors centrum ligt precies tegenover het station, maar gelukkig wel 20 meter lager.

Ik zat nog niet, of de hotel shuttle kwam er al aan.

Terug in het hotel een lekker bakkie koffie besteld met een blauwebessentaartje. Heerlijk en zeker verdiend (volgens mezelf).

Morgen reis ik door naar Tainan, een vroegere hoofdstad van Taiwan, met ook nog sporen van de Nederlanders uit de tijd van de VOC.