Lange reisdag

21 augustus.
Het Kimberley Grande was inderdaad een goed hotel.
Mooie kamers en het voordeel van een kamer boven een tent is, dat het niet zo afkoelt 's nachts.
Rond half acht ben ik maar eens even naar het restaurant gegaan voor een lekker dineetje.
Toen ik deze reis boekte, heb ik zelf het visum voor Australië aangevraagd, echter later bleek, dat deze kosten door Askja werden betaald, als je (delen van) de reis daar ook geboekt had. Ik heb die kosten inderdaad terug ontvangen en ik had hen al geschreven, dat ik voor die centen hier een lekkere steak zou gaan kopen. Gisteravond was het dan zo ver, een Sirloinsteak van 300 gram.
Daarna nog wat foto's ge-upload en dat nam nogal wat tijd in beslag. Twee foto's duurde al een kwartier, bij vijf tegelijk kreeg je vervolgens een foutmelding.
Wat dat betreft zijn we in ons land beter af met snelle verbindingen.
Enfin, vanmorgen weer een goed ontbijt. Maar wat houdt dat nu eigenlijk in?
Nou ik begin met cornflakes, vervolgens witte bonen in tomatensaus met daarbij eieren en bacon.
Dan nog wat toast met jam en een glaasje jus erbij. Als afsluiting een bakkie of twee.
Daar kan ik de hele dag mee vooruit.
Om half acht zat ik in de auto. Veertig km verder passeer ik een tijdzone, dan moet de klok anderhalf uur vooruit. Aan de andere kant is het ook licht tot tegen 19:00 uur.
Totale reisafstand vandaag: 600 km.
Nadat ik de provinciegrens gepasseerd was, kwam ik weer langs Keep River National Park. Vorige keer dacht ik, dat ik geen tijd had om daar heen te gaan, nu heb ik het wel gedaan.
Achttien km van de ingang was een mooie Walk uitgezet, de Gurrandalng Walk.
De omgeving had wel iets van het bungle landschap. Het pad ging mooi omhoog en hoe hoger ik kwam, hoe mooier het werd. Prachtige vergezichten over groene dalen, omzoomd door laagsgewijs opgebouwde rotsen.
Gelukkig was het nog vroeg, het was nog maar 27 graden.
Weer terug bij de auto, vocht aanvullen. Op het parkeerterrein was ook de gelegenheid om je caravan of camper neer te zetten. Prullenbakken zijn er niet, je moet je eigen troep weer meenemen en ik moet jullie zeggen, er ligt ook gewoon helemaal niets.
Dat lukt in ons land niet.
Daarna ben ik terug gereden richting uitgang, maar op de terugweg nog even Ginger's Hill Walk gedaan. Boven op de heuvel een constructie van opeen gestapelde platte stenen, die door de Abo's gebruikt werden om roofvogels mee te vangen. Waarom ze dat deden, stond er niet bij.
Tja, en dan nog ruim 500 km naar Katherine. Weer over de Victoria Highway. Één en al saaiheid.
Onderweg een paar keer gestopt, maar verder de hele rit 110 km/u op de cruisecontrol.
Het is altijd even opletten, als er een zg. roadtrain aankomt. Dat is zo'n vrachtwagencombinatie van 53,50 m lang.
In de Kimberley vervoeren ze hoofdzakelijk koeien, maar je ziet ook wel combinaties met gesloten aanhangwagens (wel tot vier).
Wat me ook opvalt, is als er een nieuw stukje asfalt is aangebracht, dat er geen borden 'markering ontbreekt' of 'nieuw wegdek, langere remweg' staan.
Als markering plakken ze tijdelijk een paar reflectoren op de weg en die langere remweg hebben ze hier gewoon niet. 'No worries' is hier het credo.
Ik blijf aftellen tot Katherine. Nog 80 km. Dat is ongeveer van Leek naar huis.
Nog 40 km, ik ben al bij Heerenveen.
En ja hoor de bebouwde kom.
Even nog rechts, want daar moet mijn hotel ergens liggen, het Ibis Style Hotel.
De stijl klopt wel, er liep een ibis in de tuin.
Over een uurtje hebben ze hier een diner buffet. Ga ik ook lekker heen.