Kosice te voet

Vandaag bijzonder veel gelopen door het oude stadsgedeelte. De dag begon bewolkt, maar in de loop van de dag ook het zonnetje er bij.

Wel koud hier, een graad of tien met een straffe noordenwind kracht 5.

Het hotel is prima en ik heb hier ook lekker kunnen eten gisteravond.

Via bookingcom had ik dit hotel geboekt en een paar dagen voor ik hier arriveerde, kreeg ik van het hotel een aanbieding om mijn verblijf hier nóg aangenamer te maken. Ik kon upgraden naar een King Size room (€ 35,=/nacht) en/of voor € 7,= /nacht naar een hogere etage, zodat ik minder last had van straat lawaai.

Niet gedaan en nu zit ik op de tiende verdieping (van de 12) in een King Size room.

Nadeel was het constant aanstaan van de airco, constant een bries door de kamer. Niet uit te krijgen dat ding. Even bij de receptie gevraagd en blijkbaar kon iemand vanuit een commandohuis mijn airco uitzetten. Ook weer klaar.

Ontbijt was super, buikje rond kunnen eten.

Kosice is nou niet direct een bestemming waar veel Nederlanders heengaan. Ik zie hier ook maar weinig toeristen. Ik vermoed ook omdat het nu voorseizoen is hier.

Ik denk dat vanaf mei de fonteinen weer water bevatten en het ook wat warmer is.

Gelukkig regent het niet.

Het is een wat lang verhaal hieronder, maar zeer bruikbaar voor mijzelf als ik het online fotoalbum ga maken.

Geïnteresseerden nodig ik ook van harte uit.

Košice is na Bratislava de grootste stad van Slowakije, met 240.688 inwoners onder wie 6.382 Hongaren (2,65%). De stad ligt in het oosten van het land in de vallei van de Hornád in het Košice-bekken. De stad wordt omringd door de bergen van de Čierna Hora in het noorden en de heuvels van de Volovské vrchy in het westen. De stad heeft een historisch centrum met de grootste kerk van Slowakije, een universiteit en verscheidene culturele instellingen.

De voor het eerst in 1230 vermelde naam stamt waarschijnlijk uit het Slavische koša wat dan duidt op gerooid bos (Nederlands: -rode). In de achtste eeuw was dit gebied door Slowaken in bezit genomen en onder het gezag van het Groot-Moravische Rijk gekomen, dat in de elfde eeuw door het Hongaarse Rijk werd afgelost. De Hongaarse koningen verleenden in 1248 stadsrechten. Het Slavische dorp ter plaatse werd met kolonisten uit het Duitse Rijk aangevuld en tot stad uitgebouwd. Het Hongaarse element werd dominant toen de stad de tweede in rang, na Boeda, werd onder de Hongaarse steden. Kassa of Kaschau beleefde een bloeiperiode in de veertiende en vijftiende eeuw. In 1526 veroverden de Ottomaanse sultans Hongarije behalve de westelijke en noordelijke randgebieden. Die kwamen onder de Habsburgers die zich nu koningen van Hongarije noemden. De stad lag nu aan de noordelijke grens van het Ottomaanse Rijk en werd tot vesting uitgebouwd. Toen de Ottomaanse Turken werden verdreven rond 1700 werd de militaire functie van minder belang en daalde de betekenis van de stad. Het streven naar Hongaarse staatkundige autonomie zou in 1848 opnieuw betekenis geven aan de stad omdat de Habsburgse keizer de Russische tsaar te hulp riep bij het beteugelen van de opstanden en juist rond Kassa enkele veldslagen uitgevochten werden waarin de Hongaren voorlopig werden verslagen. In 1866 echter werd een regeling getroffen waarin het (Habsbugse) Koninkrijk Hongarije in wat nu heette de Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie een verregaande bestuurlijke autonomie verkreeg. Kassa werd een belangrijk bestuurlijk en industrieel centrum met een Hongaarse en Joodse burgerij, en een Slowaakse lagere klasse van dienstpersoneel en arbeiders. In 1920 werd de Joods-Hongaarse schrijver Sándor Márai in Kassa geboren. Hij geeft in zijn werk indrukken van het leven in de stad tijdens de eerste decennia van de twintigste eeuw.

Omdat de directe omgeving van de stad bestond uit Slowaakse dorpen werd na de Eerste Wereldoorlog en het Verdrag van Trianon in 1920 Kassa, nu als Košice, overgedragen aan het nieuwe Tsjechoslowakije, na in 1919 de hoofdstad te zijn geweest van de kortstondige Slowaakse Radenrepubliek. In samenwerking met Duitsland en Italië kreeg Hongarije in 1938 het zuiden van Slowakije terug en Košice werd weer Kassa. In 1944 namen Hongaarse fascisten samen met SS-troepen het gezag in Hongarije over en werd onmiddellijk begonnen met het interneren en deporteren van Joden. Kassa werd een verzamelpunt voor het afvoeren van Joden naar Auschwitz en tienduizenden werden van hier gedeporteerd om niet meer terug te keren. De grote Joods-Hongaarse gemeenschap in de stad hield op te bestaan. In 1945 werd de vroegere staatkundige toestand hersteld en Kassa werd weer Košice en uitgebouwd tot de belangrijkste stad van oostelijk Slowakije, concentratie van de verstedelijking en industrialisatie. De Hongaren die eerder de meerderheid vormden zijn teruggedrongen tot een kleine minderheid.

In 1924 werd in Košice voor het eerst de Vredesmarathon gelopen. Dit maakt de jaarlijkse internationale vredesmarathon (Slowaaks: Medzinárodný maratón mieru) de oudste marathon van Europa.

Wat heb ik vandaag zoal gezien. Niet te missen is de St. Elizabeth kathedraal.

Deze gotische kerk is een opvallende trekpleister in het centrum van Košice. De bouw van de kathedraal startte al in 1378, maar het duurde honderden jaren voordat de Sint-Elisabethkathedraal eruitzag zoals vandaag. De kerk is prachtig versierd met indrukwekkende ornamenten. De meeste van deze sculpturen kun je vinden aan de noordzijde van de kerk. Je ziet hier afbeeldingen van mensen die de hemelpoort bereiken, maar je kunt ook een oude zonnewijzer uit 1477 bewonderen. Deze kathedraal is de grootste uit heel Slowakije.

Het is mogelijk de toren te beklimmen voor een mooi uitzicht ovér de stad, maar helaas vandaag niet toegankelijk. Gold ook voor de dubbele helixtrap.

De kathedraal is niet het enige gotische bouwwerk dat je in het centrum van Košice kunt vinden. De St. Michael kapel is veel kleiner, maar net zo mooi om te zien. Deze kleine kapel staat in de buurt van de kathedraal en staat op de plek waar voorheen het kerkhof van Košice te vinden was. De kapel ziet er aan de binnenkant precies hetzelfde uit als een gemiddelde kerk, alleen is alles net iets kleiner dan je gewend bent. Helaas vandaag gesloten.

Aan het einde van de hoofdstraat van Košice vind je de Immaculata. Dit is een klein pleintje met daarop een indrukwekkend standbeeld. Het standbeeld werd in 1720 gemaakt en staat symbool voor alle slachtoffers die in Košice overleden nadat de pest uitbrak. Deze epidemie vond plaats tussen 1709 en 1710 en was verantwoordelijk voor talloze slachtoffers. Bovenop het standbeeld staat de heilige maagd Maria, want zij wordt bedankt voor het beëindigen van de epidemie.

Vlakbij de Immaculata vind je een prachtige huis dat gebouwd is in een art nouveau stijl. De bijnaam van dit huis is ook wel het Beggar’s House, wat komt door het standbeeld van een bedelaar dat bovenop het huis te zien is. Het verhaal gaat dat deze bedelaar rijk is geworden van alle giften die hij kreeg, waardoor hij dit indrukwekkende huis kon laten bouwen.

De oude klokkentoren van de Sint-Elisabethkathedraal vind je direct naast de kerk. Dit is de St. Urban Toren. De toren werd al in de vijftiende eeuw gebouwd, maar is door de jaren heen steeds een klein beetje aangepast. Na een grote brand in 1960 werd de toren gerestaureerd en direct naast de kathedraal geplaatst. Je kunt de toren vandaag de dag nog steeds bezoeken. Binnen vind je een kleine collectie wasfiguren van prominente Slowaken. Helaas wegens een verbouwing gesloten.

Het "Oost-Slowaaks Museum" herbergt verscheidene tentoonstellingen. Het omvat eveneens een groot aantal ruimten voor tijdelijke exposities over geschiedenis, archeologie, schone kunsten, historische fotografie, biologie, natuur en andere gerelateerde onderwerpen. De tijdelijke tentoonstellingen in het museum duren meestal enkele weken maar soms ook wel enkele maanden.

Dit museum is het meest bezochte van de stad Košice en telt ongeveer 100.000 bezoekers per jaar. Zijn collectie omvat meer dan 500.000 objecten. Een veel bekeken expositie is de Gouden schat van Košice. Deze bestaat uit 2920 gouden munten die in 1935 gevonden werden onder het pand nummer 68 in de Hlavná-straat. Ook honderden munten uit ons land.

Voor het museum staat een standbeeld van een marathonloper ter ere van de eerst gelopen marathon in Europa in 1924. Het plein heet het Marathonplein.

Achter het museum, in de tuin er van, staat een houten kerk met een losstaande klokkentoren. Ik had er over gelezen, maar de deur naar de tuin was op slot.

Toen ik vroeg of ik daar mocht kijken, werd met een nors gezicht aan mijn vraag voldaan.

Morgen eerst maar even de stad uit. Zo'n zes kilometer ten noorden van mijn hotel, bevindt zich op een heuvel een uitkijktoren. Volgens mij is er nog meer te zien, sowieso natuur met wandelpaden en een kasteel.

Bus nummer 29 stopt in de buurt, het plan is om zelf terug te lopen. Dan zie je onderweg ook altijd van alles.