Hiking day
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
30 Augustus 2011 | Verenigde Staten, Seward
Het einde van de vakantie begint al in zicht te komen, maar gelukkig heb ik nog een aantal dagen.
Gisteravond na de pizza nog even naar de supermarkt geweest voor Cola en Snickers en die winkel is, zelfs in een gat als Seward, tot 1 uur 's nachts open.
Vandaag een vrije dag in Seward en omdat mijn cabin midden in het bos ligt en de eigenaar verder geen voorzieningen heeft voor gasten, moest ik aldus ontbijten in Seward. In de VS gaat het allemaal wat anders toe dan bij ons. Er zijn vanaf 5 uur 's morgens al lokaliteiten open t.b.v ontbijt. Bij de lokale bakker, die ook ontbijtservice biedt, gegeten, maar dat viel wel een beetje tegen.
Eerst naar de Exit gletsjer. Vlakbij mijn onderkomen. Helaas niet zulk mooi weer als gisteren, maar een druilerige regen. Toen ik bij de parkeerplaats was, stopte de regen, maar het was zwaar bewolkt.
Maar goed, het pad op naar de gletsjer en na een half uurtje lopen was ik er al. Natuurlijk nog even verder doorgelopen omhoog voor een nog mooiere foto en daarna helemaal onder aan de gletsjer gestaan, waar het smeltwater er onder vandaan komt sijpelen. Overal staan bordjes met jaartallen en in 1815 was ie een heel eind verder. Hoe dichter je bij de gletsjer komt, hoe meer de jaartallen oplopen. Het smelten is volgens mij een natuurlijk proces, wat al sinds de laatste ijstijd aan de gang is. Is met de Kilimanjaro ook zo. Tussen 1815 en 1951 produceerde de mens nog niet zo veel CO2 en toch trok de gletsjer zich terug. Geen reden om nu in paniek te raken lijkt mij.
Daarna even naar de cabin mijn Bearspray halen en hup naar het noorden voor een trail naar het Ptarmigan Lake. Kleine 6 kilometer enkele reis.
De Ptarmingan rivier zat vol met rode zalm, die kleur zalm
had ik nog niet gezien. Ook verder stroomopwaarts kwam je ze nog tegen. Bij het meer aangekomen zag ik ze niet meer, dus ergens halverwege de rivier zal het wel stoppen.
De route ging door bos en laag struikgewas en dat laatste spul was zeiknat. Uiteindelijk was ik vanaf mijn heupen naar beneden ook helemaal nat. Maar goed, je moet er wat voor over hebben en het lopen ging vandaag goed. In 3½ uur heen en weer, mijn Snicker/Cola pauze niet meegerekend.
Op de terugweg nog wel een beer tegengekomen, maar ook die hoorde mij aankomen en ging er als een haas vandoor.
Morgen de Kenai Fjords Tour. Met de boot 6 uur varen op zoek naar walvissen, ijsbergen, orca's en naar ik hoop nog veel meer.
Groetjes van Henk
Gisteravond na de pizza nog even naar de supermarkt geweest voor Cola en Snickers en die winkel is, zelfs in een gat als Seward, tot 1 uur 's nachts open.
Vandaag een vrije dag in Seward en omdat mijn cabin midden in het bos ligt en de eigenaar verder geen voorzieningen heeft voor gasten, moest ik aldus ontbijten in Seward. In de VS gaat het allemaal wat anders toe dan bij ons. Er zijn vanaf 5 uur 's morgens al lokaliteiten open t.b.v ontbijt. Bij de lokale bakker, die ook ontbijtservice biedt, gegeten, maar dat viel wel een beetje tegen.
Eerst naar de Exit gletsjer. Vlakbij mijn onderkomen. Helaas niet zulk mooi weer als gisteren, maar een druilerige regen. Toen ik bij de parkeerplaats was, stopte de regen, maar het was zwaar bewolkt.
Maar goed, het pad op naar de gletsjer en na een half uurtje lopen was ik er al. Natuurlijk nog even verder doorgelopen omhoog voor een nog mooiere foto en daarna helemaal onder aan de gletsjer gestaan, waar het smeltwater er onder vandaan komt sijpelen. Overal staan bordjes met jaartallen en in 1815 was ie een heel eind verder. Hoe dichter je bij de gletsjer komt, hoe meer de jaartallen oplopen. Het smelten is volgens mij een natuurlijk proces, wat al sinds de laatste ijstijd aan de gang is. Is met de Kilimanjaro ook zo. Tussen 1815 en 1951 produceerde de mens nog niet zo veel CO2 en toch trok de gletsjer zich terug. Geen reden om nu in paniek te raken lijkt mij.
Daarna even naar de cabin mijn Bearspray halen en hup naar het noorden voor een trail naar het Ptarmigan Lake. Kleine 6 kilometer enkele reis.
De Ptarmingan rivier zat vol met rode zalm, die kleur zalm
had ik nog niet gezien. Ook verder stroomopwaarts kwam je ze nog tegen. Bij het meer aangekomen zag ik ze niet meer, dus ergens halverwege de rivier zal het wel stoppen.
De route ging door bos en laag struikgewas en dat laatste spul was zeiknat. Uiteindelijk was ik vanaf mijn heupen naar beneden ook helemaal nat. Maar goed, je moet er wat voor over hebben en het lopen ging vandaag goed. In 3½ uur heen en weer, mijn Snicker/Cola pauze niet meegerekend.
Op de terugweg nog wel een beer tegengekomen, maar ook die hoorde mij aankomen en ging er als een haas vandoor.
Morgen de Kenai Fjords Tour. Met de boot 6 uur varen op zoek naar walvissen, ijsbergen, orca's en naar ik hoop nog veel meer.
Groetjes van Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
