Reisdag naar Jaipur
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
23 December 2014 | India, Jaipur
Gisteravond eerst maar eens bij het 5 sterrenhotel gekeken. Zag er netjes uit, maar was 4 sterren.
Ik aan tafel en de menukaart werd gebracht. Een tomatensoepje is altijd lekker, maar voor de rest was het kip of vegetarisch, beide geen favorieten. Verder was de Coca Cola op, ze hadden alleen Sprite.
Dus na de Sprite en de soep, betaald en weggegaan.
Op Google Maps had ik inmiddels gezien, dat er ook een McDonalds in de buurt was. Dat klopte. Hartstikke druk, dus dat is een goed teken.
Een Big Mac hadden ze niet, alleen burgers met groente of vis.
Dus een visburger met frites en, jawel, Coca Cola.
Je kunt hier nergens iets van rund krijgen, de koe is heilig, net als in Nederland. Vanwege de moslims hier, ook geen varkensvlees.
Qua culinaire beleving hoef je niet naar India.
Om negen uur lag ik in bed en sliep direct. Om twaalf uur weer wakker. Beetje gelezen en om één uur weer in slaap gevallen.
Vanmorgen om acht uur werd ik wakker.
Ik twijfelde een beetje waar ik zou ontbijten. Het hotel van gisteravond vroeg 3 1/2 euro voor een ontbijt, maar uiteindelijk besloot ik maar weer wat toast te halen in mijn eigen hotel.
Compleet anders dan gisteren. Nu was er wel jus d'orange, waren er wel eieren, alleen de koffie was van dezelfde bedenkelijke kwaliteit.
Met een beter gevulde maag dan de dag er voor, werd ik iets na half tien opgehaald door Surgeet.
Een rit van ruim zes uur, slechts onderbroken door een bezoek aan het paleis in Alwar.
Onderweg natuurlijk wel even een bakkie. Surgeet vertelde me, dat er een minister was, die al die wegwerpbekers maar slecht vond. Hij had bedacht, dat je ook bekers van gebakken klei kon maken, die als je ze weggooide, geen schadelijke invloed op de omgeving hadden.
Bij het koffietentje hadden ze van deze kleibekers.
En inderdaad, nadat de koffie op was, konden we, als Grieken, het servies kapot gooien in de tuin van het tentje. Er lag al een hele bult van het spul.
Doorgereden naar Alwar. Stond in mijn programma, maar de chff was er nog nooit geweest. Dus het was even zoeken en vragen voor hem, maar uiteindelijk waren we er dan toch.
Het paleis verkeerde in een slechte staat. Ooit moet het bijzonder mooi geweest zijn.
Wat wel mooi was, was het museum. Daar kreeg ik een goede indruk van hoe het ooit geweest was.
Na ruim een uur weer de auto in voor de laatste etappe.
Dat was dan een route binnendoor. 'Kon ik ook het plaatelandsleven van India van dichtbij zien'.
De wegen waren erg slecht en smal, in de dorpjes veel verkeer en marktjes, maar wel leuk om allemaal te zien.
Vijftien kilometer voor Jaipur nog een plaspauze en een bakkie gedaan en dan Jaipur in.
Ongelovelijk, wat een hectiek met dat verkeer. Voetgangers, fietsers, brommer, tuk tuks, auto, vrachtauto's en bussen, alles schijnt dezelfde kant op te noeten.
Uiteraard lag mijn hotel net aan de andere kant van de stad, zodat we nog ruim een uur onderweg waren in de stad zelf.
De bijnaam van deze stad is de Pink City, veel gebouwen zijn rose en die kleur mag ook niet veranderd worden.
Na het inchecken bleek ik nu in een echt goed hotel te zitten. Ruime kamer, en dito badkamer en een fatsoenlijk restaurant, waar ze overigens ook alleen kip en vis hadden, maar de vis was hier goed.
Morgen dus de stadstoer in Jaipur, ik ben benieuwd.
Ik aan tafel en de menukaart werd gebracht. Een tomatensoepje is altijd lekker, maar voor de rest was het kip of vegetarisch, beide geen favorieten. Verder was de Coca Cola op, ze hadden alleen Sprite.
Dus na de Sprite en de soep, betaald en weggegaan.
Op Google Maps had ik inmiddels gezien, dat er ook een McDonalds in de buurt was. Dat klopte. Hartstikke druk, dus dat is een goed teken.
Een Big Mac hadden ze niet, alleen burgers met groente of vis.
Dus een visburger met frites en, jawel, Coca Cola.
Je kunt hier nergens iets van rund krijgen, de koe is heilig, net als in Nederland. Vanwege de moslims hier, ook geen varkensvlees.
Qua culinaire beleving hoef je niet naar India.
Om negen uur lag ik in bed en sliep direct. Om twaalf uur weer wakker. Beetje gelezen en om één uur weer in slaap gevallen.
Vanmorgen om acht uur werd ik wakker.
Ik twijfelde een beetje waar ik zou ontbijten. Het hotel van gisteravond vroeg 3 1/2 euro voor een ontbijt, maar uiteindelijk besloot ik maar weer wat toast te halen in mijn eigen hotel.
Compleet anders dan gisteren. Nu was er wel jus d'orange, waren er wel eieren, alleen de koffie was van dezelfde bedenkelijke kwaliteit.
Met een beter gevulde maag dan de dag er voor, werd ik iets na half tien opgehaald door Surgeet.
Een rit van ruim zes uur, slechts onderbroken door een bezoek aan het paleis in Alwar.
Onderweg natuurlijk wel even een bakkie. Surgeet vertelde me, dat er een minister was, die al die wegwerpbekers maar slecht vond. Hij had bedacht, dat je ook bekers van gebakken klei kon maken, die als je ze weggooide, geen schadelijke invloed op de omgeving hadden.
Bij het koffietentje hadden ze van deze kleibekers.
En inderdaad, nadat de koffie op was, konden we, als Grieken, het servies kapot gooien in de tuin van het tentje. Er lag al een hele bult van het spul.
Doorgereden naar Alwar. Stond in mijn programma, maar de chff was er nog nooit geweest. Dus het was even zoeken en vragen voor hem, maar uiteindelijk waren we er dan toch.
Het paleis verkeerde in een slechte staat. Ooit moet het bijzonder mooi geweest zijn.
Wat wel mooi was, was het museum. Daar kreeg ik een goede indruk van hoe het ooit geweest was.
Na ruim een uur weer de auto in voor de laatste etappe.
Dat was dan een route binnendoor. 'Kon ik ook het plaatelandsleven van India van dichtbij zien'.
De wegen waren erg slecht en smal, in de dorpjes veel verkeer en marktjes, maar wel leuk om allemaal te zien.
Vijftien kilometer voor Jaipur nog een plaspauze en een bakkie gedaan en dan Jaipur in.
Ongelovelijk, wat een hectiek met dat verkeer. Voetgangers, fietsers, brommer, tuk tuks, auto, vrachtauto's en bussen, alles schijnt dezelfde kant op te noeten.
Uiteraard lag mijn hotel net aan de andere kant van de stad, zodat we nog ruim een uur onderweg waren in de stad zelf.
De bijnaam van deze stad is de Pink City, veel gebouwen zijn rose en die kleur mag ook niet veranderd worden.
Na het inchecken bleek ik nu in een echt goed hotel te zitten. Ruime kamer, en dito badkamer en een fatsoenlijk restaurant, waar ze overigens ook alleen kip en vis hadden, maar de vis was hier goed.
Morgen dus de stadstoer in Jaipur, ik ben benieuwd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
