Het Lower Zambezi National Park

Vanmorgen vroeg op, 05:00 uur.
Spullen pakken voor de dag en even een bakkie voordat we per boot vertrekken.
De manager kwam nog even naar me toe om te vertellen, dat ik geen entree hoefde te betalen, vanwege gisteren. Ik vond dat niet nodig maar hij vond van wel.
Om kwart voor zes varen Stewart en ik stroomafwaarts. Hij zegt, dat het een uur varen is naar het punt waar de safaritruck staat.
Het is echt stervenskoud, maar daar had ik rekening mee gehouden, polo, fleecejack en een regen/wind jack aan.
Na iets meer dan een uur stond er een man aan de oever te zwaaien, dat was 'm.
Levi heette die en de auto stond boven aan de oever geparkeerd.
Het eerst stuk ging wel door de bush, maar we waren nog niet in het Nationale Park Lower Zambezi.
Na een uurtje of zo bereikten we de gate. Er werd voor mij inderdaad $ 25,= betaald en nadat ik mijn naam had opgeschreven èn het land van herkomst, konden we naar binnen.
Olifanten genoeg hier. De mannetjes zijn in musk, dat betekent dat er er klaar voor zijn om de vrouwelijke varianten van dit dier eens lekker te verwennen.
Het betekent ook, dat deze olifanten wat agressiever zijn dan normaal. Gelukkig weet Levi dat ook, dus geen ongelukken gehad met welke olifant dan ook.
Wat valt er zo te zien? Nijlpaarden te over, impala's, olifanten dus, krokodillen (geen paarse), kudu, waterbokken, prachtige vogels, waaronder de visarend.
Maar toch hebben we twee luipaarden gezien. Onder een bosje lag een half aangevreten waterbok, en een meter of twintig uit elkaar, twee luipaarden. Vrij uniek, want punt 1 zie je die overdag bijna nooit en punt 2 is, dat ze meestal alleen gesignaleerd worden. Na de koffie zijn we nogmaals naar die plek gereden en ze waren er beide nog steeds. Dat was dan waarschijnlijk het goedmakertje, voor het niet gezien hebben van de leeuwen.
Behalve de dieren, zijn er ook de landschappen. De combinatie van water, oevers en bos geven altijd een mooi effect.
En dan zie je dus ook scène's in de natuur, die gekopieerd lijken uit Wildlands, of was het andersom?
Hoe dan ook, hier zie je de echte, natuurlijke afgekalfde wanden, waar bomen door erosie van die wanden omlaag zijn gevallen. Prachtige decors.
Ik heb ook echt wat aan mijn nieuwe camera, die 65 keer optische zoom heeft en digitaal kan ik door tot 260 keer. Elk nietig vogeltje haal ik zo voor de lens. Om dan iets te kunnen fotograferen, moet de auto volledig stilstaan en niemand mag meer bewegen, anders is zo'n foto echt mis.
Na, volgens het boekje, 300 opnames, is de batterij leeg. Ik denk, dat dat wel klopt.
Gelukkig heb ik een reservebatterij bij me, maar aangezien ik de komende twee dagen in een kano zit, komt er weinig van opladen.
Voor nood heb ik nog een accu, die door de zon opgeladen kan worden, dus die gaat morgen ook mee.
Om half vier, waren we terug bij de boot en terug, stroomopwaarts, duurde anderhalfuur. Nu met de zon in het gezicht, een stuk aangenamer.
Terug in de lodge, werd ik al opgewacht, om het programma voor de komende dagen door te nemen. Dagen, die ik zo wie zo niet kan gaan melden op de site. Dus minimaal een dag of drie geen berichten.
Morgenvroeg word ik met een boot stroomopwaarts gevaren en daar stap ik in de kano, om vervolgens stroomafwaarts te varen. Die boot vaart terug om mijn spullen te halen, die ik voor twee dagen nodig ben en ik kano met gids, alvast stroomafwaarts.
De andere boot vaart door en zet de lunch klaar en dat doet ie ook op de overnachtingsplek, daar zet hij de tent vast op en gaat met het eten aan de gang.
Het programma voor de dag erna zal het zelfde zijn en op dag drie word ik met de snelle boot weer teruggevaren naar de lodge.
Opfrissen en om half elf naar Lusaka voor mijn binnenlandse vlucht, die om 16:00 uur vertrekt.
Dan zal ik arriveren in het South Luangwa NP.
Hopelijk is daar weer iets van WiFi, want hier iets uploaden is geluk hebben.