Limassol en omgeving

Vandaag heb ik drie zeer mooie locaties bezoek buiten Limassol en een kasteel in de stad zelf.
De eerste ligt 11 kilometer ten oosten van de stad en was maar 45 minuten rijden vanaf mijn hotel.
Het heet Ancient Amathous. Amathous was één van de vier oorspronkelijke koninkrijken op Cyprus. De andere drie waren Salamis, Pafos en Soloi.
Deze stad is gesticht in 1100 BC en is constant bewoond geweest tot in de 12- de eeuw.
Volgens een legende heeft Kinyras, zoon van Pafos, de stad gesticht en het was ook hij, die de cultus van Aphrodite geïntroduceerd heeft op Cyprus.
's Werelds grootste stenen vaas is hier ontdekt en is gedateerd op 2600 jaar oud, weegt 12,5 ton, is 1,85 m hoog en staat in het Louvre.
Nadat ik de hele site was overgelopen, zag ik boven me op de helling van een berg, ook nog wat stenen resten liggen en meer mensen liepen daar naar boven.
En inderdaad, overal ook resten van deze cultuur. Na een klim van 102 meter op de top aangekomen en daar stond ook nog een hele grote vaas, maar die dateerde ik op iets uit de 20-ste eeuw.
Tijd om door te rijden naar Limassol zelf.
Een parkeerplaats zoeken was even een uitdaging. Alles vol.
Dan maar even iets verder van het centrum kijken en jawel, op slechts vijf minuten lopen een parkeerplaats op een klein terreintje, waar een man drie euro parkeergeld kwam innen. En dat voor een hele dag!
En inderdaad, even later stond ik bij het kasteel.
De fundamenten van het huidige kasteel zijn afkomstig van een Byzantijns kasteel uit de 13-de eeuw. Ook zijn er resten gevonden van iets wat een kerk had kunnen zijn.
Het kasteel in haar huidige vorm dateert uit de 15-de eeuw.
Het diende als bescherming van de stad van zowel de landzijde als de zeezijde.
En er is veel gevochten. De Venetiërs sloopten het kasteel, de Ottomanen herstelden het en gaven het een militaire facelift en de Engelsen gebruikten het als gevangenis.
Het verhaal gaat, dat Richard Leeuwenhart in 1191 met Berengaria trouwde in de kapel van het originele kasteel. Hij kroonde zichzelf daarna tot koning van Cyprus en zijn vrouw koningin van Engeland.
Tot slot zag ik buiten, onder een afdak, een olijfpers staan, welke gebruikt is in de zevende tot negende eeuw.
Daarna nog even naar de Grand Mosque gelopen, en ook daar was niks Grand aan. Wel apart was, dat naast de moskee kort geleden resten van een kathedraal uit de tiende eeuw zijn gevonden. De kathedraal heet de Agia Ekaterini.
Tijd om terug te lopen naar de auto en koers te zetten naar Kolossi.
Ook hier een kasteel. Oorspronkelijk gebouwd in de dertiende eeuw door ridder St. John, die in dit vruchtbare dal van de Kouris rivier, begon met de productie van wijn en het verwerken van suikerriet.
De huidige vorm van het kasteel dateert uit 1454 en is hoogst waarschijnlijk gebouwd op oudere fundamenten.
Boven de ingang, bij het dak, een uitsparing, waardoor kokende olie naar beneden kon worden gegoten, als er vijanden aan de deur stonden. Iets dergelijks zag ik in Ierland ook.
In het kasteel een muurschildering uit de 16-de eeuw, die de kruisiging van Jesús afbeeldt.
Naast de schouw een afbeelding van de fleur-de-lis, het wapen van Louis de Magnac.
De laatste stop van vandaag was Ancient Kourion.
Ook zo'n immens grote archeologische site, waar ik ook bijna twee uur heb rondgelopen.
Deze site ligt boven op een berg, met uitzicht op de velden in het binnenland en de zee.
De vroegste bewoning dateert uit de Jonge Steentijd. Een meer permanente
bewoning dateert vanaf de 13-de eeuw BC door Myceniërs.
De nederzetting floreerde onder het regime van zowel de Ptolomers en de Romeinen. Gelijktijdig met de Romeinse aanwezigheid, was er nog een stroming, voor-Christelijk, een cultuur, die Apollo eerde.
Deze groep werd uiteindelijk aflost door het Christelijke geloof en in de vijfde eeuw werd er een basiliek gebouwd.
Tweehonderd jaar later werd de stad geteisterd door aanvallen van piraten en de bisschop van Kourion werd gedwongen te vertrekken naar Episkopi.
Kourion raakte in verval, werd vergeten, tot het werd herontdekt in 1876, waarna de opgravingen zijn begonnen.
Aangekomen in het Visitors Centre, zag ik een maquette staan van het complex. Makkelijk, want dan heb je even een overzicht. In dezelfde ruimte kon je een plattegrond meenemen van het gebied, met daarop de namen en nummers van de items.
Een paar hoogtepunten wil ik hier even noemen.
House of Eustolius, met prachtig bewaard gebleven mozaïeken.
House of the Gladiators, vanwege ook de mozaïeken met voorstellingen van gladiatoren.
Romeins theater. Een amfitheater zoals we die wel kennen, deze met uitzicht over de zee. Helaas bij de aardbeving in het jaar 365, verwoest, maar weer opgebouwd.
Restanten van de basiliek uit de vijfde eeuw met nog een tweetal bogen, die nog overeind staan.
Na deze, weer, drukke dag, aan het eind van de ronde een koude cola gekocht en richting Larnaca gereden. Ik moest ook tanken, maar er is hier geen een tankstation bemand. En de automaten geven alleen Griekse tekens op de display. En toen bleek, je ook briefpapier in de automaat te kunnen drukken, pompnummer ingeven en tanken.
Wel vreemd, omdat al deze tankstations ook een shop hebben. Misschien omdat het Pasen is.
Terug in het hotel heb ik de boardingpassen voor de vluchten terug kunnen printen en ben wat later gaan eten, dit keer om half negen. Plek zat.
Morgen dus de laatste dag hier. Mijn vlucht naar Wenen vertrekt iets voor vijf, auto inleveren om half drie, dus morgen nog tijd voor wat sightseeing.
Het plan is om naar Nicosia te rijden en die stad nog even te gaan verkennen.
Ben eigenlijk ook wel benieuwd hoe de Green Line er uit ziet, de scheiding tussen het Griekse en Turkse deel van het eiland en hoe de mandolines klinken.