Pafos en omgeving.

En de eindbestemming vandaag was Pafos.
Om 06:10 wakker na een goede nachtrust.
Het weer leek vanmorgen goed, de band met bewolking dreef weg richting het oosten.
Als eerste was ik in de ontbijtzaal, iets voor zeven.
Een half uurtje later, na een goed ontbijt, de spullen gepakt en op weg. Kwart voor acht.
Ik had van te voren een uitgebreid programma voor mezelf opgesteld. Helaas iets te uitgebreid, want de Avgas kloof was te ver van Pafos vandaan en de road trip door het achterland van Pafos is ook niet gelukt.
Want, toen ik alle bezienswaardigheden onderweg naar Pafos en in Pafos bezocht had, was het zes uur. En toen nog twee uur terug naar het hotel (153 km).
Ongeveer 32 km westelijk van Larnaca, ligt een UNESCO site, Choirokoitia geheten.
Hier zijn de oudste resten van menselijke bewoning op Cyprus gevonden en dateren van 7000 jaar v Chr.
Het dorp was omgeven door een muur met daarin, voor die tijd, al een heel ingenieus toegangssysteem. Men leefde van landbouw en jacht.
Via een pad, kon je de berg oplopen en vanaf de onderkant tot aan de top, kon je het dorpje voorbij zien komen.
Via de andere kant van de berg weer naar beneden.
Daarna een ruime stop bij Aphrodites Rock. Volgens een legende kwam Aphrodite vanuit zee hier aan land om zich te vermaken met mannen.
Het is gewoon een rots in zee, maar blijkbaar een must-see als je hier bent. Ik kon 'm ook afvinken.
Iets verder, in Kouklia, had ik ergens gelezen, dat daar ook een archeologische site moest zijn. Het heet Sanctuary of Aphrodite en staat ook op de Werelderfgoedlijst.
In mijn boekje kon ik er niks over vinden, maar gelukkig stonden er borden langs de weg, die me er naar toe navigeerden.
En dat was echt een hele mooie plek. Ik heb er zeker een uur rondgelopen.
Het is een van de meest bijzondere plekken op Cyprus, die gewijd is aan Aphrodite en tevens het minst bezocht. Een monoliet uit de twaalfde eeuw werd als heilig beschouwd en symboliseerde de godin in de Romeinse tijd.
Verder een Romeinse tempel, een tweede, wat kleiner heiligdom en de ruïnes van een Romeins huis.
De ligging is ook mooi, het terrein loopt af naar de zee.
Helemaal verscholen Langs een smal pad, vond ik nog een prachtig bewaard gebleven vloer mozaïek. Gelukkig hadden ze daar een dak overheen gemaakt.
En weer door, nu echt naar Pafos.
De eerste stop daar was de 'Tombs of the kings'. Talloze graven, uitgehakt in de rotsen, met die verstande, dat er nooit een koning begraven is. Maar dat maakt de site er niet minder om. Ook een UNESCO site trouwens.
De graven dateren uit de Hellenistische en Romeinse tijd, dus van ca. derde eeuw BC tot derde eeuw AD. Totaal zijn er zeven graftombes gevonden, waarin meerdere mensen begraven werden. Nummer drie is heel mooi uitgevoerd, het heeft een open atrium, waarbij rondom pilaren zijn uitgehakt.
De Lonely Planet gaf hier aan, dat je ca. twee uur bezig bent om het rondje te maken en dat klopte wel zo ongeveer.
Na een Big Mac en een cola op naar de Archeologische Site.
Nea Pafos was de oude stad van Pafos, welke werd gesticht in de vierde eeuw BC. De Romeinen veroverden de stad in 58 BC, maar aan de status van de stad veranderde niets, het bleef het politieke centrum op Cyprus.
Tegenwoordig vooral bekend om de goed bewaard gebleven mozaïeken, maar ook een aantal bouwwerken zijn het bekijken waard.
Ook hier heb ik twee uur rondgelopen en het gaat te ver om alles te benoemen. De mozaïeken vond ik zeer bijzonder, verder een theater en een kasteel, welke in die vorm nog te herkennen waren.
Aangezien deze plek redelijk bij het centrum lag, heb ik de auto laten staan en ben de overige 'attracties' te voet langsgelopen.
De eerste was het Pafos Kasteel, een fort gebouwd bij de haven entree. Van binnen mooi gerestaureerd en vanaf het dak, een mooi uitzicht over zee en de haven.
De tweede was de Hrysopolitissa Basilica, een religieus bouwwerk van een enorme omvang. Wat er heden ten dage nog zichtbaar is, zijn de fundaties van een vierde eeuwse basiliek, en waaraan te zien is, wat voor enorme constructie hier ooit stond.
De Arabieren hebben in het jaar 653 de boel kapot gemaakt en de resten van marmeren kolommen liggen nog overal verspreid. Hier en daar zijn ook nog mozaïeken te zien.
Wat er nu staat is een kleine kerk, gebruikt door Anglicanen, Lutheranen en Grieks orthodoxen. Trouwen kan hier ook, de wachtlijst bedraagt 3,5 jaar.
Om de huidige kerk heen, zijn loopbruggen gemaakt.
Daarna de weinig spectaculaire Agia Solomoni. Niet meer dan een uitgehakt gat in de rots, waar zeven graven van zeven broers zijn uitgehakt. De moeder, Solomoni, werd heilig verklaard na de dood van haar zeven zonen.
En als laatste op zoek naar het Romeinse Theater. Vanwege afgesloten wegen was het lastig te vinden, maar uiteindelijk lopend bereikt. Ook minder spectaculair dan ik had verwacht.
Gelukkig vandaag van de echte hoogtepunten ruim kunnen genieten.
Met ruim 200 foto's vandaag was ook dat een hoogtepunt.
Restte mij niets anders dan de terugreis te aanvaarden. Twee uur rijden en om acht uur was ik weer in het hotel. Na de douche heb ik vandaag gekozen voor het diner buffet. Morgen weer à la carte. Dat was beter.
Morgen trek ik de Troödos Mountains in. In ieder geval een wandeling rond de top van Mt Olympus (2154 m) en op zoek naar Byzantijnse kerkjes in kleine bergdorpjes.