Moeras, torens en oude grandeur

Gisteren, bij aankomst, kon ik mijn ontbijtvoorkeuren al doorgeven. En ook hoe laat, het kon vanaf 08:00 uur. Acht uur dus. Omeletje kaas/bacon.
Om ook deze mensen in deze moeilijke tijden van dienst te zijn, heb ik er ook gegeten. Inktvisringen als vooraf en zalmfilet als hoofdgerecht. Niks mis mee.

Vanmorgen ben ik stipt om acht uur gaan zitten en het hele regiment kwam al direct voorbij. Dat schoot lekker op. Allemaal prima voor elkaar en hier super vriendelijke mensen. Half negen alles naar binnen gewerkt en een kwartier later zat ik in de auto.
Eerst tanken. Dat is hier trouwens een feestje. Diesel kost € 1,=, ik heb een benzine die Euro98 moet hebben en dat kost € 1,16 per liter.
Bij de zelftank dit keer en ik moet eerlijk zeggen, dat alle automaten altijd een taalkeuze hebben. Hier Ests, Duits, Engels en Russisch.
En door naar het eerst punt van vandaag, namelijk het Luhasoo Nature Reserve.
Dit is ook een moerasgebied, maar hier komt bijna niemand. Het gebied is 800 hectare groot en het grootst aaneengesloten moerasgebied in Estland.
Er is een pad aangelegd, ook weer als houten paden, van 4,5 km.
Het pad begint een meter breed, dan drie balken en tenslotte twee balken. Het hout was op, schijnbaar allemaal in de biomassa centrales in Nederland opgestookt.
Elanden en wolven heb ik niet gezien, wel een vos, een ree en twee kraanvogels.
Mensen heb ik niet gezien.
Vandaar ben ik naar Rõuge gereden. Een klein dorpje, 15 km verderop. Dit dorpje ligt tussen zeven meren in, een natte boel daar dus.
Aan de oostzijde van het dorp is een uitkijktoren gebouwd. Dertig meter hoog en een platform op 15 en 27 meter. Van een afstand lijken de platforms een beetje op ooievaarsnesten. Trouwens het barst hier van de ooievaars. Tientallen staan er soms in de berm en bij elk huis nestelt wel een paartje.
De kerk in Rõuge heb ik links laten liggen, gauw door naar Suur Munamãgi. Hier ligt het hoogste punt in de Baltische staten, namelijk 318 m hoog (Great Egg Hill).
Vanaf de parkeerplaats moet je wel zelf de heuvel oplopen en op 318 m staat een toren van 29 meter hoog en een lift brengt je voor € 6,= naar boven.
Het was de hele dag al bewolkt en af en toe wat regen, dus het uitzicht was niet bijzonder. Als het echt helder is kun je de ui-vormige koepels van een kerk in Pskov (Rusland) zien, nu dus niet.
Van hier anderhalf uur rijden naar Tartu. Daar verblijf ik 1 nacht in Hotel Antonius ( www.hotelantonius.ee ).
Een stad met een mooi centrum, voornamelijk gebouwen uit de 18-de eeuw.
Bijzonderheid hier is de universiteit. Gedurende de Zweedse overheersing, wat ook de meest vredige periode was, heeft koning Gustavus Adolphus in 1632 hier een universiteit opgericht. Iedereen kon daar studeren.
De geschiedenis begint hier echter al in de zesde eeuw en in 1030, zo gaat het verhaal, stichtte Yaroslav de Wijze hier een fort met de naam Yuriev. Lokale stammen hebben dat fort weer in de fik gestoken.
En dat is ook wel een beetje de rode draad hier. Dertiende eeuw, Duitsers, daarna de Russen, toen de Zweden, Polen, Russen, in 1920 onafhankelijk van Rusland, in 1941 verwoest door terugtrekkende Russen, toen de Duitsers en in 1944 de Russen weer, toen de Duitsers verdreven werden.
Na 1991 is begonnen om de oude grandeur van de 18-de en 19-de eeuw terug te brengen. Dat is aardig gelukt.
Ik ben dat uiteraard zelf ook gaan onderzoeken en ben begonnen om een heuvel op te klimmen, waar vroeger een observatorium stond. Nu een museum.
Leuk klein museum met allerlei wetenswaardigheden over astronomie en ruimtevaart.
Onderdeel van het museum was ook, dat je boven in de koepel kon kijken. Daar stond nog een telescoop, volgens mij niet de originele, hij leek me te nieuw.
Helaas heb ik het museum op een storende fout moeten wijzen.
In de tijdtabel over ruimtevaart stond dat het hondje Leica het eerst dier in de ruimte was en dat klopt niet. De eerst dieren waren fruitvliegjes, die de VS al in 1947 de ruimte hebben ingeschoten en levend op aarde terugkeerden. Leica overleefde het niet.
De meeste toeristen trekken naar het Town Hall Square, ik eerst nog even niet. Achter de heuvel lag ook nog een park met daar omheen ook prachtig gerestaureerde gebouwen. En een mooie voetgangersbrug en een ruïne.
Niemand op straat, geen auto's helemaal niks.
Daarna wel naar het plein gelopen en verder het hele oude stadscentrum verkend.
Morgen verder naar het noorden en dan rijd ik langs de oostgrens van Estland. Beetje een omweg, maar schijnt wel bijzonder te zijn.
Eindpunt is het Lahemaa NP, waar ik twee nachten blijf.