Veel kerken en een muzikale brug
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
03 Augustus 2020 | Letland, Alūksne
Dat is toch geen tijd?
De paar gasten, die er waren, waren niet de jongsten. Dit pand is gebouwd in 1912 en ik had het vermoeden, dat ze er toen ook al bij waren.
Het ontbijt was verder prima, je kon kiezen uit drie varianten.
Het valt me op, dat in deze regio, naast Lets en Engels, ook vaak Russisch op de menukaart staat. Niet zo raar, zo bleek later, Daugavpils ligt 20 km van de Russische grens. Blijkbaar komen er toch toeristen uit Rusland naar Letland.
Na het ontbijt een korte twijfel. Rijd ik 15 km terug naar Daugavpils om naar Church Hill te rijden of rijd ik direct naar Aglona, ook naar een basiliek. Toch voor de eerste optie gekozen.
Op een kleine heuvel aldaar staan vier kerken, alle vier met een Christelijke inslag.
Er staat een Lutherse kerk, een katholieke kerk. Dan een Russisch orthodoxe kerk en als laatste de kerk met de gouden koepels, en dan komt ie, de Old Believers Novostroyensky Church of Resurrection, Holy Virgin & St. Nikola. Alleen kerk nummer drie bleek open, maar daar mag je niet naar binnen in korte broek.
Vandaar koers gezet naar Aglona. In dit dorpje wonen 870 mensen. Waarom, zo vraag ik me dan af, wordt daar dan een basiliek neergezet.
Nou, meer dan 300 jaar geleden, zwerven in de regio wat Dominicaanse monniken rond. Zij ontdekten een bron met helend water en zo ontstond een pelgrimsoord.
Elk jaar op 15 augustus (Maria-tenhemelopneming), komen er massa's gelovigen naar deze kerk. Hij staat er sinds 1993, en gebouwd omdat de toenmalige paus, op bezoek kwam en hij deze kerk de titel Basilica Minoris (kleine basiliek) gaf.
En weer door, nu naar Ludza, waar de Duitse kruisvaarders in 1399 een kasteel bouwden om de oostgrens te kunnen versterken.
Het is nu een ruïne, maar best leuk om daar even rondgelopen te hebben.
Vandaar was het anderhalf uur rijden naar Aluksne. Deze plaats heeft niet eens een vermelding in de Lonely Planet, maar is wel een logische stop, voor wat ik morgen ga doen. Dit dorpje ligt net ten zuiden van Estland en net in Estland moet ik morgen zijn.
Maar dat is morgen. De route van Ludza naar Aluksne, loopt op enig moment 200 m van de grens met Rusland. Stopverbod over zes kilometer, uitkijktorens en een onzichtbare grensbewaking. Het eindpunt van de Europese Unie.
Om kwart over vier stond ik voor het hotel. Van buiten saai, hier wel nette kamers met fatsoenlijk sanitair.
Om kwart voor vijf stond ik weer buiten met rugzak en camera voor een rondje eilandjes. Op het eerste eiland, wederom een ruïne, via een tweede brug kwam ik op een schiereiland, met daarop een uitkijkpunt van 30 m hoog, maar die was dicht.
De dame hier in het hotel, had gezegd, dat elk heel uur, bij de tweede brug, een kwartier lang muziek uit de brug kwam. Dus stipt om zes uur was ik daar weer terug en ja hoor, de muziek begon te spelen.
Morgen weer de natuur in. In ieder geval naar het hoogste punt in de Baltische staten.
Eindpunt: Tartu.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley