Aangekomen in Palmyra
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
01 Januari 2011 | Syrië, Palmyra
Het laatste verslag kwam uit Hama, dus ik zal de draad vanaf daar nog even oppakken.
Nou, de avond werd daar besloten met een gezamelijk diner, een of ander yoghurt prutje met schapenvlees, geserveerd op een bedje van rijst.
Het schapenvlees was punt 1 niet veel en punt 2 bestond de helft uit klodders vet.
Toch de volgende morgen weer gezond wakker geworden en hup de bus in, op weg naar Aleppo.
Onderweg is er altijd wel wat te zien en we maken ook regelmatig een stop, waarbij onze tourguide Hussein, altijd een meer dan uitgebreid verhaal weet te vertellen.
Ik ben dan vaak al met mijn camera op pad, foto's maken zonder rode, blauwe of oranje rugzakken. Die geschiedenisverhalen zijn best interessant, maar als je na de vakantie incheckt op het vliegveld, is het meeste alweer wat weggezakt.
Goed, de eerste stop was bij een dode stad, Serjilla. Verlaten na een aardbeving en echt heel mooi, mede omdat er toch wat overeind staat en de rest in puin ligt. De steenkleuren, waren als die van de omgeving en van een afstand valt zo'n stadje bijna niet op. Ik heb er zeker 70 foto's gemaakt.
Verder hebben we later die dag nog een museum bezocht, waar ze hele oude mozaiken bewaren en tentoonstellen. Vond ik zelf wat minder.
In Aleppo hadden we een hotel in een eeuwen oud pand. De trap kwam uit in het midden van een soort galerei, waaraan de kamer s lagen. Het deed een beetje middeleeuws aan qua sfeer. De kamers zelf dateerden ook uit de ME, want warm water was er niet, de badkamer was 1 bij 2 meter (kleiner kan bijna niet). 's Avonds met z'n allen uit eten geweest. We hebben toch wel een leuk groepje, we gaan altijd met z'n 16-en uit eten. Scheelt ook wel dat iedereen heeft alleen geboekt.
De tweede dag in Aleppo: oudjaarsdag.
Met de bus naar het Simeonsklooster. Een uurtje rijden. Dit klooster behoort ook tot een van de dode steden, hoewel er niet echt een stad omheen ligt. Erg mooi en ook hier veel foto's geschoten.
Daarna terug naar Aleppo en hebben we de citadel bezocht, een enorm bouwwerk boven op een rots. Uiteraard kregen we weer een deskundige uitleg van onze lokale gids. Wat groot wat groot en er was al een heleboel gerestaureerd. Ook dus erg de moeite waard.
Daarna zijn we naar de grote moskee gelopen en er ook nog even in geweest, maar dat zegt me verder niet zo veel. Daarna met z'n drieen de christelijke wijk doorgelopen op zoek naar wat specifieke kerken, maar wat we wilden zien hebben we niet gezien en wat we niet wisten, dat het bestond, hebben we wel gezien. Om op tijd terug te zijn voor de gezamelijke oudejaarsmaaltijd in Sissi Restaurant, hebben we uiteindelijk maar een taxi genomen naar het hotel.
's Avonds in het hotel hebben we het jaar uitgezeten. Een beetje dansen, drank, cola, chips, ballonnen, slingers, geen oliebollen.
Om half twee lag ik erin.
Vandaag weer verder en nu naar het oosten, de woestijn in. We zijn gestopt bij een heel oud fort, Rasafa genaamd, gebouwd in de derde eeuw AD. Een muur, helemaal rondom gebouwd, met een afmeting van 550 bij 400 meter. Binnenin allerlei gebouwen, kerken, zelf een basiliek.
De zon scheen er erg mooi op, wat goed was voor de foto's en het humeur.
Daarna doorgereden naar Palmyra, waar we vanaf een bergtop de ruines van Palmyra bij ondergaane zon konden bewonderen. Helaas was het wel wat heiig, wat slecht was voor de fotomomenten.
Morgen gaan we erheen, de hele morgen mogen we er ons vermaken.
Gr. Henk
Nou, de avond werd daar besloten met een gezamelijk diner, een of ander yoghurt prutje met schapenvlees, geserveerd op een bedje van rijst.
Het schapenvlees was punt 1 niet veel en punt 2 bestond de helft uit klodders vet.
Toch de volgende morgen weer gezond wakker geworden en hup de bus in, op weg naar Aleppo.
Onderweg is er altijd wel wat te zien en we maken ook regelmatig een stop, waarbij onze tourguide Hussein, altijd een meer dan uitgebreid verhaal weet te vertellen.
Ik ben dan vaak al met mijn camera op pad, foto's maken zonder rode, blauwe of oranje rugzakken. Die geschiedenisverhalen zijn best interessant, maar als je na de vakantie incheckt op het vliegveld, is het meeste alweer wat weggezakt.
Goed, de eerste stop was bij een dode stad, Serjilla. Verlaten na een aardbeving en echt heel mooi, mede omdat er toch wat overeind staat en de rest in puin ligt. De steenkleuren, waren als die van de omgeving en van een afstand valt zo'n stadje bijna niet op. Ik heb er zeker 70 foto's gemaakt.
Verder hebben we later die dag nog een museum bezocht, waar ze hele oude mozaiken bewaren en tentoonstellen. Vond ik zelf wat minder.
In Aleppo hadden we een hotel in een eeuwen oud pand. De trap kwam uit in het midden van een soort galerei, waaraan de kamer s lagen. Het deed een beetje middeleeuws aan qua sfeer. De kamers zelf dateerden ook uit de ME, want warm water was er niet, de badkamer was 1 bij 2 meter (kleiner kan bijna niet). 's Avonds met z'n allen uit eten geweest. We hebben toch wel een leuk groepje, we gaan altijd met z'n 16-en uit eten. Scheelt ook wel dat iedereen heeft alleen geboekt.
De tweede dag in Aleppo: oudjaarsdag.
Met de bus naar het Simeonsklooster. Een uurtje rijden. Dit klooster behoort ook tot een van de dode steden, hoewel er niet echt een stad omheen ligt. Erg mooi en ook hier veel foto's geschoten.
Daarna terug naar Aleppo en hebben we de citadel bezocht, een enorm bouwwerk boven op een rots. Uiteraard kregen we weer een deskundige uitleg van onze lokale gids. Wat groot wat groot en er was al een heleboel gerestaureerd. Ook dus erg de moeite waard.
Daarna zijn we naar de grote moskee gelopen en er ook nog even in geweest, maar dat zegt me verder niet zo veel. Daarna met z'n drieen de christelijke wijk doorgelopen op zoek naar wat specifieke kerken, maar wat we wilden zien hebben we niet gezien en wat we niet wisten, dat het bestond, hebben we wel gezien. Om op tijd terug te zijn voor de gezamelijke oudejaarsmaaltijd in Sissi Restaurant, hebben we uiteindelijk maar een taxi genomen naar het hotel.
's Avonds in het hotel hebben we het jaar uitgezeten. Een beetje dansen, drank, cola, chips, ballonnen, slingers, geen oliebollen.
Om half twee lag ik erin.
Vandaag weer verder en nu naar het oosten, de woestijn in. We zijn gestopt bij een heel oud fort, Rasafa genaamd, gebouwd in de derde eeuw AD. Een muur, helemaal rondom gebouwd, met een afmeting van 550 bij 400 meter. Binnenin allerlei gebouwen, kerken, zelf een basiliek.
De zon scheen er erg mooi op, wat goed was voor de foto's en het humeur.
Daarna doorgereden naar Palmyra, waar we vanaf een bergtop de ruines van Palmyra bij ondergaane zon konden bewonderen. Helaas was het wel wat heiig, wat slecht was voor de fotomomenten.
Morgen gaan we erheen, de hele morgen mogen we er ons vermaken.
Gr. Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
