Een Topkapi dag

Nu moet ik voor de tweede keer schrijven, zo'n tablet werkt soms niet zoals ik wil en de volledige tekst is zoek.
Ik ga ook geen correcties meer aanbrengen, dan gaat het steeds fout.
Na het ontbijt ben ik weer oostwaarts gelopen. Bijna op het plein aangekomen, werd ik aangesproken door een Turkse man.
Eerste reactie is altijd om mijn rugzak af te doen en voor me te houden. Als ze doorpraten is het meestal wel goed.
Hij bleek een tapijtwinkel te hebben en ik werd uitgenodigd om een kijkje re komen nemen. Mijn opmerking, dat ik geen tapijt nodig had, maakte niks uit, ik kon gewoon mee.
Het bleek een familiezaak, broers en neven, ze waren allemaal (mede) eigenaar.
Ik werd de hele zaak doorgetrokken, tot boven aan toe. Daar bleek een restauratieafdeling te zitten, die oude Perzische tapijten opknapte. Ik kreeg een hele uitleg van de neef en kon de mannen ook daadwerkelijk aan het werk zien. De man kreeg net zijn ontbijt geserveerd en ik kreeg turkse koffie.
Om de man niet te veel van zijn werk te houden, ben ik na zijn ontbijt vertrokken. Geen tapijtje gekocht, maar dat maakte niks uit.
Hij gaf me nog wel te tip, om iets later naar het paleis te gaan, alle touringcars stonden er tot één uur, daarna werd het rustiger.
Vervolgens heb ik nog een rondje om de Blauwe Moskee gelopen, waarbij je ook nog weer allerlei dingen ziet.
Daarna naar het Topkapi paleis gelopen. En ja hoor, er stond toch nog een flinke rij voor de kassa, dus dom aansluiten.
Toch maak je weer van alles mee. Af en toe klonk er wat geroezemoes door de rij. De aanleiding was steeds dezelfde.
Vrouwen met een overgewicht van tenminste 40 kilo, gehuld in zwarte, vormloze kleding en getooid met hoofddoek, probeerden voor te dringen. Dat werd niet geaccepteerd, vandaar de commotie. Ik heb het zelf ook al gezien op de boot, daar schuifelen ze ook langzaam richting de goede plekken (ze waren laat aan boord) en als iemand even opstond was de plek bezet door zo'n vrouw + aanhang.
Ook als je een foto probeert te maken schuifelen ze ook voor je langs, met in hun kielzog minimaal 7 familieleden.
Best irritant.
Als je je kaartje hebt kun je de poort doorlopen, je komt dan al in het twee Court. Er zijn er vier.
De Europese vorstenhuizen bouwden ook paleizen. Om het paleis lagen schitterend aangelegde tuinen. Hier was het net andersom.
Binnen de muren lagen de tuinen ook. De vorsten hoefden dus niet hun paleis uit.
Om toch geïnformeerd te zijn over de zaken in de buitenwereld, werden boodschappers en diplomaten ontvangen in de Imperial Counsil Chamber. De eventuele geschenken, die meegebracht werden, kregen een plaatsje in de Treasury Chamber.
De eerste aanzet tot de bouw werd geïnitieerd door Mehmet de Veroveraar in 1453. Het geheel werd bewoond gedurende de Ottomaanse heerschappij, dus tot in de 19-de eeuw.
Op het hoogtepunt woonden 4000 mensen binnen de muren.
Er waren keukens, stallen, privé onderkomens, gastenvertrekken etc. Maar ook een harem. De letterlijke betekenis is 'verboden'.
Hier woonden de concubines, 300 in getal.
Omdat de islam slavernij aan moslims verbied, werden de dames uit Azië gehaald. Ze kregen een opleiding in Turkse cultuur, de islam, zang en dans, kleding en make-up.
Het hele haremgebouw heeft zes verdiepingen, alleen de begane grond is opengesteld voor het publiek.
Van binnen echt mooi. Veel schilderingen en mozaiëken, echt luxe voor die tijd.
Via de audiëntie kamer, naar de Imperial Teasury Rooms. Veel kledij uit die tijd, maar in de volgende kamer allemaal wapens. Zwaarden, dolken, pistolen, geweren, (paarden)harnassen. Er lagen echt hele mooie exemplaren tussen.
Verder nog porselein uit die tijd, maar dat was voor het merendeel gerestaureerd. Vanuit de laatste kamer loop je een buitenterras op, met een prachtig uitzicht daarbij over de Bosporus.
Vervolgens naar het Marble Terras, met een mooi uitzicht over de stad en de Golden Horn.
Inmiddels was ik een uurtje of twee onderweg, dus tijd voor een verfrissing op het terras. Een colaatje kostte daar zes keer zoveel als bij de Blauwe Moskee, maar ja, vakantie hè, dan mag het wat kosten.
Daarna nog de tuinen bewonderd en rustig weer naar de uitgang gelopen.
Om nu nog naar het moderne gedeelte van Istanbul te gaan, was wat ambitieus. Maar niet getreurd, het archeologisch museum lag ook nog om de hoek.
Dus daar heen gelopen. Echt de moeite waard. Het museum bestaat uit drie gebouwen, het eerste bevat de pre-islam collectie, met redelijk goed geconserveerd afbeeldingen van dieren uit het oude Babylon. Verder veel beelden en de sarcofaag van Alexander de Grote. Hij bleek er niet in te liggen, maar wordt zo genoemd, omdat de afbeeldingen op de sarcofaag van hem zijn. De uit marmer gehouwen kist was van koning Abdalonymos.
Verder nog het archeologie museum en het derde gebouw gaat over Istanbul door de jaren heen.
En dan is de dag ook wel om.
Morgen de laatste dag. Ik mag een uurtje later uitchecken en rond 14:00 uur wordt ik weer opgehaald om het vliegtuig te halen.
Morgenvroeg dus nog even naar het moderne Istanbul. Ik denk dat ik een taxi neem, scheelt een hoop (loop)tijd.