Met de luchtballon over Bagan.

Ik had na afloop van de ballonvaart al wat foto's gepost, maar het verhaal erbij nog niet.
Iets over half zes vanmorgen kwam er een busje aan, die bij ons al vijftien jaar niet meer door de APK zou komen, maar hier is dat geen probleem.
Als je ook maar ver genoeg bukt, stoot je je hoofd ook niet.
Het is nog hartstikke donker als we aankomen bij het opstijgpunt.
De mandjes liggen op de zijkant, de ballon, nog luchtledig, ligt in het verlengde op de grond.
We krijgen een veiligheidsinstructie en samen met David, onze piloot, lopen we om de ballon heen en krijgen we nog wat uitleg over hoe e.e.a. ongeveer werkt.
De club waarmee ik vlieg (Balloons over Bagan), blijkt 12 ballonnen in de vaart te hebben, Oriëntal Balloons 6 en Golden Eagle drie. Dus straks stijgen er 21 luchtballonnen op.
Voor er ook maar iets van hete lucht in gaat, wordt er eerst met twee ventilatoren normale lucht in geblazen. Dat duurt even en als de ballon vol is, gaat de brander aan. Vervolgens gaat heel langzaam, de ballon omhoog.
Alle bussen staan voor de ballon en deze is met een stevig touw verbonden aan de ballon.
Mijn 'mandje' biedt plaats aan acht personen en is verdeeld in vijf compartimenten.
Aan beide uiteinden twee en het complete middengedeelte is voor de piloot.
Na het startsein, 'de mand in' gebeurde dat natuurlijk ook.
Ik moest mijn hoekje delen met een Zwitserse dame, haar ouders in een vak, nog een stel, die niks zeiden, een man uit Ierland en een man uit Engeland.
Eenmaal in de lucht was het voor iedereen nieuw. Weinig conversatie, wel uitleg van David. Veel ooooh's en aaaaah's en veel foto's maken.
Zo'n vlucht boek je voor best wel wat euro's en, dat weet je van tevoren, je vliegt maar 45 minuten. Uiteindelijk hebben we een uur in de lucht gehangen, maar dat was omdat we even niet konden landen.
Tijdens de landing moet je in de mand gaan zitten en je met twee handen vasthouden. Omdat er weinig wind stond zijn we bijna verticaal geland, waarbij er een man of tien aan het mandje hangen. Personeel wat hoort bij die ballon. Knap geregeld.
Daarna champagne (voor mij wat anders, voor iemand gaat denken, dat ik stiekem wel alcohol drink) met een croissant.
Onderwijl kreeg iedereen ook zijn certificaat en een link naar een site, waarop foto's staan van ons tijdens de vlucht.
Het busje weer in en een ieder werd weer bij zijn/haar hotel afgezet.
Inmiddels negen uur, tijd voor het ontbijt.
Iets voor tienen werd de E-bike weer afgeleverd, een wat nieuwere dit keer. Allemaal Chinees spul en van al die Chinese E-Bikes is al wel iets aan onderdelen afgerammeld. Niet echt top kwaliteit.
Vandaag op het programma, het oostelijk deel van Old Bagan. Ik ga niet alle tempels noemen, want die weet ik gewoon ook niet.
De eerste wil ik wel noemen, Dhammayangyi Pahto. Dit is de grootste tempel van Bagan en stamt uit de 12-de eeuw.
Iets ten oosten hiervan de Sulimani Pahto, de tempel met vijf ingangen. Ook uit de twaalfde eeuw. Binnen zijn nog redelijk bewaard gebleven fresco's te zien.
Hier veel drukte bij de ingang, ook veel souvenirkraampjes.
Ik ben even naar de andere kant van de tempel gereden. Beter t.o.v. de zon en gewoon helemaal niemand te zien. En dan heb je ten noord-oosten van de Sulimani een kleinere variant staan, Thabek Hmauk. Ook niemand te zien.
Tussen deze grotere tempels en pagodes staan nog de wereld aan kleinere bouwwerken. Namen weet ik niet, maar er staan echt pareltjes tussen.
Met de E-bike ben ik kris kras over geitenpaden gereden en dan zie je echt niemand meer, maar wel af en toe mooie dingen.
In de namiddag ben ik toch weer even naar de Café Time geweest voor een crêpe en een colaatje.
Als afsluiting voor mezelf nog een tempel bezocht met heel goed bewaard gebleven fresco's. De gehele bovenkant van de tempel was goudkleurig geschilderd.
En toen vond ik het genoeg geweest qua pagodes en tempels. Ben teruggereden naar het hotel, heb de snorbike ingeleverd en ben de krant digitaal gaan lezen.
Inmiddels nog wat foto's overgezet van telefoon naar tablet en straks weer het loopje naar de pizzeria.
Morgenvroeg naar het vliegveld om in twee etappes weer in Yangon aan te komen. Dan met de auto direct door naar Mt. Kyaiktiyo voor één overnachting.