De roodscheendoek aap in het Nui Son Tra reservaat

Wakker worden in het Vedana Resort, maakt, dat je gelijk vrolijk bent.
Het water in het zwembad kabbelt al weer over de rand en wat een goed bed hier, prima geslapen.
Fietsje gepakt en naar het Horizon Restaurant, waar ook het ontbijt klaar staat.
Zo'n ontbijtbuffet hadden ze in Dubai nog niet eens, zeer uitgebreid. Maar goed, ze moeten ontbijtspullen hebben voor de lokale gast, die die Europese zooi niet blieft en voor mij natuurlijk net andersom. Ik hoef om half acht geen noodlesoep met groente en stukken vlees er in.
Daarna inpakken en naar de lobby, waar ik het diner van gisteren nog af moest rekenen. Ik heb nog wat geld in de fooienpot gedrukt, want eerlijk waar, ieder personeelslid, helpt je altijd met een (glim)lach. Service with a smile zogezegd en het serviceniveau staat hier op een hoog niveau.
Bijvoorbeeld, als mensen het eten op hebben (diner), dan wordt ook echt alles van de tafel geruimd, inclusief nog schoon tafelkleed en alles wordt er nieuw en schoon weer op aangebracht. Vijf sterren dus.
Om kwart voor negen reden we weg.
Eerste stop, boven aan de Hai Van Pas. Hoogte 476 meter. In de vijftiende eeuw was deze pas de grens tussen Vietnam en het het Champa koninkrijk (kom ik morgen op terug).
Nu beschermt deze berg Da Nang tegen de stormen uit het noorden.
Boven op de berg nog een paar monumenten, die in de Vietnam oorlog door de Amerikanen gebruikt werd als strategische basis. Er is gevochten, op diverse plaatsen zijn de kogelinslagen nog te zien.
Daarna door naar het Nui Son Tra natuurreservaat. Ergens in Da Nang pikken we een bioloog op, die mij gaat rondleiden in dit natuurreservaat. Een man van begin 30 en hij heet Tjukky. De berg waar we lopen heet ook wel Monkey Mountain, zo genoemd door de Amerikanen. Dus ook een strategisch punt, want het lag precies tussen de Hai Van pas en Da Nang en de US Army had daar een communicatie en radarpost.
Het Vietnamese leger heeft er nog steeds een basis.
Een enthousiastere bioloog moet ik nog treffen, of het zou Freek Vonk moeten zijn. Maar iets in die trant.
Helemaal gespecialiseerd op primaten en hier, in dit reservaat leven drie soorten.
De Rhesus aap kennen we allemaal wel, heb ik vandaag ook gezien.
Veel zeldzamer en vaak moeilijk te spotten is de roodscheendoek. Het is goed gespeld hoor. Zeker rond het tijdstip, dat wij er waren, dan slapen ze.
Maar toch, wat bomen die bewegen in de verte en ja, ik heb geluk, een aantal van deze dieren. Tjukky had voor mij ook een verrekijker meegenomen, maar ik vond door de lens van de camera kijken prettiger. Als er dan één voor de lens komt, kun je meteen afdrukken.
Die dieren zitten echt heel ver weg, wel een paar honderd meter. Dus blij met mijn camera, die ik twee jaar geleden gekocht heb. Deze heeft 65x optische zoom.
We hebben wat door de bergen gestruind, soms weer even een stukje verder met de auto, maar dan weer een eind lopen. Hier geen trappen, dus weinig problemen.
Tot een keer of drie hebben we toch verschillende groepen roodscheendoeken gezien en ik heb er prachtige plaatjes van kunnen maken.
Tjukky had ook in de stad nog een educatief centrum ingericht en daar zijn we ook nog even wezen kijken.
Anh stopte even later nog even bij een winkel, waar ze marmer verwerken tot beelden en dergelijke. Kon ik even kijken hoe dat ging. Maar het ging er om, dat ik de winkel ingeloodst zou worden om tot een aankoop over te gaan. Nou, mooi niet dus.
Daarna doorgereden naar Hoi An.
Nadat ik mijn kamer in het hotel had bezet, ben ik het oude centrum van Hoi An gaan verkennen. Het oude centrum ziet er prachtig uit, maar er lopen veeleer veel toeristen. Bussen vol Chinezen en Koreanen worden hier uitgeladen en het barst dan ook van de souvenirwinkels, kleding- en lederwaren zaken, horeca met Chinese en Koreaanse gerechten, en daar tussenin pagodes, tempels en oude huizen.
Morgenmiddag heb ik wat meer tijd, dan nog eens even wat verder kijken.