Het Alhambra en Granada

Vandaag de excursie naar Granada.
Het was 20 minuten lopen naar het punt, waar ik opgepikt zou worden en er stonden meer mensen met eenzelfde voucher in de hand te wachten.
Om iets over acht arriveerde er een grote touringcar. Er zaten al mensen in, die in Torremolinos waren ingestapt.
De gids in de bus was een druk mannetje. Hij bleef maar praten. Engels, dan Frans, Spaans en alles nog een keer in het Duits.
Zoals gebruikelijk, onderweg een stop voor ontbijt, wc en koffie. Alle bussen richting Granada stoppen daar. Ik had aan een lekker bakkie voldoende.
Rond tien uur arriveerden we bij het Alhambra. Ik moet zeggen, dat ze het ter plaatse goed geregeld hadden.
Elke taalgroep kreeg een eigen gids. De vier Duitssprekenden werden in de Engelse groep ingedeeld. Zo hadden we mensen uit oa. Canada, USA, Duitsland en Zwitserland.
Iets over de geschiedenis van Granada. Het grondgebied van Granada was al bewoond in de 8ste eeuw v. Chr. .Iberische volkeren leefden in nederzettingen, die toen de naam Ilturir kregen.
In de tweede eeuw v. Chr. namen de Romeinen het gebied in.
De streek hoorde tot 711 toe aan de Visigothen, maar na de aanval kregen de Moren het in 713 in handen. Zij gaven het gebied de naam Elvira. De wijken Alhambra en Albaicín waren het dichts bevolkt. Granada maakte deel uit van het Kalifaat van Córdoba, onder de namen Madina Ilbira en Medina Elvira. Later concentreerde de stad zich rond Medina Granata, waarvan de huidige naam Granada afstamt.
De geschiedenis van Granada laat zich dan tekenen door een reeks van oorlogen om de macht over de streek. Berbers, Almoraviden en Almohaden, vochten opeenvolgend om de macht en uiteindelijk slaagde sultan Alhamar er in 1232 in van Granada een koninkrijk te maken. Uit deze periode stamt het Alhambra.
Één van de belangrijkste historische gebeurtenissen van Granada was de val van het Moorse rijk in 1492, het einde van meer dan 800 jaar Arabische heerschappij. Tal van moslims en joden werden tot bekering gedwongen of verbannen. De macht kwam in handen van het katholieke koningspaar Ferdinand II en Isabella I. Moskeeën werden vervangen door kerken en de Spaanse taal deed haar intrede.

Wij begonnen onze toer bij Puerta de la Justicia. Dit is de poort der Gerechtigheid en vroeger een van de hoofdingangen van het Alhambra. Op de sluitsteen van de buitenste boog staat een hand afgebeeld, de hand van Fatima. De vijf vingers symboliseren de vijf pijlers van de islam.
Door naar het Palacios Nazaríes. Dit bestaat eigenlijk uit drie paleizen. Hier val je van de ene verbazing in de ander. Verfijnde architectuur , koepels, friezen en stucwerk, dat in combinatie met de effecten van licht en water een juweel van onschatbare waarde creëert. Deze paleizen vormen het hart van het Alhambra.
De rugzak moet hier overal voor de borst gedragen worden, om beschadigingen aan muren te voorkomen.
Het gaat wat ver om alle elementen van de drie paleizen te beschrijven. Internet is daar een goede vervanger voor.
Wel moet ik nog even de Patio de los Leones (Leeuwenhof) noemen. Dit behoorde vroeger tot de koninklijke verblijven en dateert uit de regeerperiode van Mohammed V. De fontein in het midden wordt gedragen door twaalf ruw uitgehouwen stenen leeuwen uit de 11de eeuw. Het geheel wordt omgeven door fragiele booggangen van ranke zuilen (124 in totaal), die toegang geven tot de weelderige staatsievertrekken.
Elke bocht, die je maakt, geeft weer een verrassend beeld qua vormgeving en architectuur.
Nadat we terug waren bij het beginpunt, tijd voor een verfrissing en daarna door naar het paleis van Karel de V. Karel liet dit paleis bouwen in 1526. De eenvoud van het ontwerp van Pedro Machuca, een cirkel binnen een vierkant, is een ware ode aan de meetkunde. De perfecte vorm van de cirkel verwijst naar het eeuwigdurende en naar het hemelse. Het vierkant vertegenwoordigt het aardse en de mens.

Na het Alhambra op naar de tuinen van Generalife. Hier was de zomerresidentie van de koning gevestigd, gebouwd in het jaar 1319.
Het paleis is omgeven door schitterende terrastuinen, waarin stromend water een bijzondere rol speelt.

Daarna terug naar de bus en richting de stad Granada. Bussen mogen het centrum niet in, dus de gids loodste ons lopend naar het centrum met de mededeling, dat we uiterlijk 16:15 uur weer bij de bus moesten zijn.
Eerst maar even naar de kathedraal. De bouw hiervan startte in 1518 en het duurde twee eeuwen voordat de bouw was afgerond.
Ook hier een audiotoer (zelfs in het Nederlands) en dan ben je een uurtje onderweg.
Daarna nog even wat andere plaatjes geschoten, even binnengewipt bij de Burger King (waar meer medereizigers bleken te zitten) en daarna teruggelopen naar de bus.
Om half zeven terug in Málaga.

Naast het hotel bleek een goed restaurant te zitten en daar rond half negen naar binnen gegaan en een lekker steak gegeten.

Morgen weer geen ontbijt in het hotel, om acht uur wordt ik weer verwacht bij een bushalte voor de pick-up voor de excursie naar Caminito del Rey, het koningspad.
Ik verwacht rond drie uur terug te zijn. Het pad is drie kilometer, aanlooproute een kilometer en om weer bij de bus te komen, nog een kilometer.
Spectaculair denk ik.