Hoogtepunten van Athene, deel 1

Zeven uur ontbijt, ik was om kwart over zes al wakker.
Heb ik net de klok een uur vooruit gezet, hier moest ie weer een uur naar voren.
Ik zit dus weer in de Nederlandse zomertijd.
Er was een buffet, maar alles apart verpakt. Klein flesje melk, potje muesli, kleine potjes jam en een roerei met ham, kon je separaat bestellen.
Om kwart voor acht ben ik vertrokken, eerst naar een metrostation op 5 minuten lopen van hier. Eerst een kaartje kopen. Ik heb gelijk maar een gekocht voor vijf dagen. Kosten: € 8,20 . Kun je niet voor sukkelen.
De pinpas werkte niet en zo zie je ook hier, dat de gemiddelde Griek het liefst contant geld heeft. Levert voorrang op bij de huisarts.
Met één keer overstappen, was ik al bij station Akropoli. Vlak daarbij een ingang en kassa. Maar wat bleek, de Akropolis was dicht. Alles er omheen was geen probleem, maar boven op het plateau ging 'm niet worden.
Maar later werd het me duidelijk, dat het waarschijnlijk maar 1 dag zou zijn. Ze waren betonpaden aan het storten voor minder validen. Dus morgen weer een poging wagen.
Maar, de omgeving aan de onderkant van het plateau was ook de moeite waard.
De eerste attractie was het Dionysustheater, gedeeltelijk gerestaureerd.
Dionysus was de god van de dramatische kunsten en alle klassieke tragedies werden hier opgevoerd vanaf de zesde eeuw BC. Eerst in eenvoudige houten theaters, later vanaf de vierde eeuw v. Chr. in de huidige vorm.
Van hier vervolgde ik mijn weg over de Dionysio-Areopagitou, een 700 m lange, brede, met marmer geplaveide laan.
Uiteindelijk kom je dan uit bij het Odeion van Herodes Atticus. Dit theater werd gebouwd in de Romeinse tijd, ca. 174 v. Chr. door Herodes ter nagedachtenis van zijn vrouw. Dat zie je tegenwoordig toch een stuk minder.
Aan de noord-west kant van de Akropolis ligt de Griekse Agora. Dit was in de oudheid het centrum van Athene.
Een hoogtepunt hier is de Hephaisteion tempel, gelegen op een 65 m hoge heuvel met een prachtig uitzicht op de Akropolis.
Deze tempel dateert van 444 v. Chr. en is een van de best bewaarde uit de Griekse oudheid.
Dat hele gebied is ook best groot en ik heb er bijna anderhalf uur rondgelopen.
De 'beklimming' van de Filopappuheuvel stond ook nog op het programma en via Hadrians Library en het Romeinse Agora ben ik daar heen gelopen.
Een mooi detail bij het Romeinse Agora, is de Toren van de Winden.
Op elke zijkant van dit achthoekige bouwwerk, prijkt een aeride, een gevleugelde figuur, die een van de acht overheersende winden van Athene voorstelt.
Vandaar ging het weer bergop, om bij de top van de Filopappouheuvel te komen. Daar staat het monument van Filopappou, een tien meter hoge stèle, die voor de graftombe, met daarin de sarcofaag van Filopappou, stond.
Daarna in noordwestelijke richting afgedaald en dan kom je nog langs Pnyx, een natuurlijk amphitheater, waar in de zesde tot vierde eeuw v. Chr. de volksvergaderingen plaatsvonden.
Daarna nog het Nationaal observatorium van Athene.
Op dit moment had ik flink wat kilometers en hoogtemeters in de benen zitten en ik besloot de metro te pakken naar Pireus. Even zitten? Nee, metro hartstikke vol.
Ben even langs de haven gelopen, maar je hebt hier wat meer tijd nodig, dus maar weer terug. Op het Sytagmaplein wat gedronken en door naar het hotel.
Inmiddels vijf uur en dus negen uur gesjouwd, net iets meer dan op een gemiddelde zondag.
Ik hoop, dat de Akropolis morgen open is, anders vrijdag wel. Donderdag ga ik naar Delphi, dat is een hele dag.