Laatste dag in Pongara en een snelle citytoer
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
11 Januari 2023 | Nederland, Meppel
De kok had erg zijn best gedaan, om er een super lekkere lunch van te maken.
Amuse, voorgerecht met garnalen, combinatie van vis, aubergine en banaan als hoofdgerecht en een caloriebom als dessert.
Koffie als afsluiting.
Even bijkomen van al dat eten en daarna naar mijn huisje. Even douchen, andere kleren aan een de rest weer inpakken.
De grote bagage wordt door lokale vrijwilligers opgehaald en meteen naar de boot gebracht.
Om 15:15 uur kwam er een boot aan, om me op te halen en terug te brengen naar Libreville.
Nou wil het feit, dat de buurman van de lodge, de Marokkaanse koning is. Acht kilomter verderop. Hij is daar drie maanden per jaar.
In dat geval ligt er een Gabonees marineschip voor de kust om aanvallen vanuit zee te voorkomen. Op het land idem dito.
De openbare weg die er achter langs loopt wordt afgesloten. Ook de lodge kan er geen gebruik van maken, ondanks dat ze betalen voor het onderhoud.
Met de jetski's wordt onverantwoordelijk gevaren in een gebied, waar dat net mag in verband met de zeeschildpadden. Hebben ze schijt aan.
Maar goed, ik ben op volle snelheid (waar dat ook mag) terug gebracht naar Libreville, weer zo'n 40 minuten varen.
Iets over vier was ik er. François was er (nog) niet.
Tegen half vijf kwam ie er aan. Tijd voor de citytoer. Hij heeft me wat dingen laten zien, zoals de wijk waar de eerste missionarissen uit de VS kwamen te wonen. De typische Amerikaanse bouwstijl was hier nog wel te zien. Ook het kerkje stond er nog. Dat was midden 19-de eeuw. Buiten deze wijk een katholieke kerk, waarbij de houten pilaren het dak steunen. Elke pilaar vertelt iets uit de bijbel. Gemaakt door een Gabonees.
Dan een criminele buurt. Handel in van alles, garagebedrijfjes op straat, zakkenrollers, politie, die alleen maar toekijkt. Als blanke moest je daar maar niet gaan lopen.
Door naar de ambassadebuurt en aansluitend naar een brede weg, met aan weerszijden de overheidsgebouwen.
François had er verder niet veel zin meer in (was mijn indruk), dus ik stelde voor, mij maar bij het vliegveld te droppen.
Het was zes uur, vlucht ging om 22:25 uur.
Een uurtje later ging de Air France desk al open.
Om in die ruimte te komen, moet je eerst je paspoort laten zien. Drie meter verder, weer.
Uiteraard bij de balie ook en dan kun je met je boardingpass doorlopen. Trap op, weer een controlepunt.
Dan kom je bij de douane, die stempelt je het land uit. Dan de security. Ook weer paspoort laten zien en als je dat gehad hebt, en je hebt alles netje opgeborgen, kom je toch nog iemand tegen, die ook je paspoort wil zien en daarbij de vraag stelt hoeveel geld je bij je hebt. Ik had nog XAF 10.500,= en dat was geen probleem.
Krantje downloaden, drankje erbij en wachten tot ik in kon stappen.
Een tijdje later zie ik Giôme lopen. Even zwaaien en hij kwam bij me zitten. Even zijn en mijn avonturen gedeeld en daarna kwam het Italiaanse stel er ook nog aan. Mini reünie.
Dan gaat de tijd opeens ook snel en niet veel later kon ik boarden.
Redelijk op tijd vertrok de 777-300 van Air France. Gelukkig maar, want ik had niet veel overstaptijd in Parijs.
Maar at ging ook goed. Binnen een half uur nadat ik geland was, had ik de paspoortcontrole èn de securitycheck afgerond.
Kwart over acht vanmorgen geland op Schiphol. Mijn bagage kwam al eerste en vrij snel ook.
Treinkaartje gekocht naar Zwolle, waar mijn zus met de auto stond en met weer naar Meppel heeft gebracht.
En dat betekende echt het einde van deze mooie, enerverende reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
