Esteros de Iberá
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
12 Augustus 2018 | Argentinië, Uguay
Dankzij een goede lichtisolatie was mijn kamer nog volledig donker.
Buiten was het licht en omdat het ontbijt om acht uur geserveerd werd, kon ik eerst nog even rondlopen.
De twee vossen in de tuin waren me net wat te snel weg, wel gezien, geen foto.
Aan mooie vogels hier geen gebrek. Klein, groot, bruin en kleurrijk.
Het ontbijt was hier prima. Je kan hier uit allerlei ei-variaties kiezen en wat er klaarstaat ziet er ook allemaal prima uit.
Na het ontbijt stond een dagje de natuur in op het programma.
We zouden eerst iets van een uur moeten rijden, dan een wandeling, de lunch daarna en de hele middag varen op het meer, Laguna Iberá. Dat uurtje heen rijden werd wat langer, want onderweg zagen we al zoveel dieren en vogels, dat we om de haverklap stilstonden. Ik vond de crab eating ragoon nog wel het speciaalst.
Veel roofvogels, zeldzame vogels, moerasherten, capibara's en weer een aantal vossen, die ik weer niet op de foto heb gekregen.
Na anderhalf uur, kwamen we uit bij het punt waar we zouden gaan wandelen. Die wandeling bleek een enorm langer steiger te zijn, die dwars door het moeras was aangelegd.
Nog voor we de steiger op waren gelopen, spotte ik een anaconda. Weliswaar niet één van vier meter, maar deze was een meter of twee.
Eenmaal op de steiger ook van alles gezien. Slapende capibara's, zwemmende exemplaren, kaaimannen, weer veel vogels en, heel uniek, apen. De Howler Monkey komt hier voor, het mannetje is zwart, het vrouwtje is lichter gekleurd.
Mingo, onze gids, spotte eerst een mannetje, niet veel later ook een vrouwtje met jong.
Honderd meter verder, spotte ik er nog drie in een palmboom.
Als je daar zo rondloopt, gebeurt er van alles om je heen. Tig vogels, waarvan Mingo steeds vertelt wat de naam is, maar die kan ik allemaal niet onthouden.
Aan het eind van de steiger, weer terug. Ik schat, dat ze die steiger zeker 400 m lang hebben gemaakt.
Met de vaste grond onder de voeten, weer de auto in en naar een dependance vlakbij, waar we de lunch kregen. Was meegegeven vanuit de lodge.
Daarna naar de boot en de hele middag langs de oevers van het meer gevaren. Behalve de apen, hebben we minimaal dezelfde dieren gezien, maar nu toch weer in een wat andere omgeving. Meer water, meer riet, drijvende eilanden en toch ook wat andere vogels.
Mingo was een prima gids, hij nam overal de tijd voor als we iets zagen. Ook de uitleg erbij was prima. Hoewel ik lang niet alles kan onthouden blijft het een leerzaam gebeuren. Na een paar dagen blijft er wel meer hangen, omdat bepaalde namen worden herhaald. Green Woody is natuurlijk een groene specht. Dat is de minst moeilijke om te onthouden.
Al met al hebben we zo'n drie uur rondgevaren en echt helemaal de moeite waard.
En nergens een toerist te bekennen. Op de steiger zijn we er zes tegengekomen, op het water drie bootjes.
Het is hier laagseizoen, winter, maar de temperatuur vandaag was zeker 25 graden. Een wolkenloze hemel en weinig wind.
Morgen gaan we wandelen, ook met gids. Ik ben hier nog steeds alleen met de Amerikanen, John en Sue.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley