De volgende etappe zit er op
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
06 Augustus 2014 | Mozambique, Inhambane
Om half acht werd ik verwacht aan het diner. Er was één tafeltje gedekt en er liepen drie man personeel. ALLEMAAL VOOR MIJ!
Dat kan natuurlijk nooit uit, maar goed.
Minpuntje was, dat de Coca Cola op was, maar in de koelkast in de auto lag gelukkig nog genoeg en koud.
Om vijf over half acht, werd het hoofdgerecht geserveerd. Ik had een steak besteld en ze hadden er drie klaargemaakt. Zo'n lange vent uit Nederland die lust dat wel. Alles was dus ook schoon op.
Fruithapje als nagerecht en een lekker bakkie koffie.
De Naara Eco Lodge is gesitueerd op het uiteinde van een schiereiland en gelegen aan een zoetwater meer.
Daar is verder ook helemaal niks. Ja, stilte. Als je dan na het eten op je veranda zit hoor je alleen kikkers en krekels. Ze ziet een fantastische sterrenhemel met een halve maan.
Geen mug te bekennen, een waarlijk paradijsje.
Ik heb heerlijk zitten lezen, maar zo'n lange reisdag van 8 uur maakt je best vermoeid en om negen uur heb ik de oogjes dichtgedaan. Ik werd pas wakker om 6 uur. Zo lang achter elkaar geslapen, kan ik me niet herinneren.
Het huisje had twee douches. Één binnen en de ander buiten.
Dus buiten douchen en toen ik me had aangekleed, stond de koffie al op mijn tafeltje. De zon kwam net op, kortom, de dag begon goed.
Om half acht ontbijt en dat was ook helemaal goed. Vers geperst sinaasappelsap, koffie, scrambled eggs en een worstje, toast en vers fruit.
Daarna inpakken en om half negen ben ik gaan rijden.
De eerst vijf kilometer was terug over dat zandpad, dus weer de 4WD ingeschakeld, daarna de N1 op, de hoofdweg, die noord-zuid loopt.
Die weg is eigenlijk saai. Wel veel kleine dorpjes onderweg, weinig verkeer.
In Inhambane aangekomen, was ik even de kluts kwijt, de routebeschrijving naar mijn hotel in Tofo, klopte gewoon niet.
Kaart erbij en toen werd het duidelijk.
Ook moest ik nog pinnen. De nationale bank, BCI, accepteert geen Maestro, in Inhambane zat een Barclays, en daar kon dat wel. Dus ik heb nu lokaal geld.
Nadat ik ingecheckt had, ben ik eerst even op zoek geweest naar een bedrijf, die walvishaai excursies organiseert. Morgen om kwart voor elf ga ik de zee op.
Toevallig hoorde ik ook nog, dat er vanavond om 6 uur een lezing zou worden gegeven in het hotel hiernaast, over de walvishaai.
Daar ga ik straks heen en ik kan daar ook gelijk blijven voor mijn diner.
Dat kan natuurlijk nooit uit, maar goed.
Minpuntje was, dat de Coca Cola op was, maar in de koelkast in de auto lag gelukkig nog genoeg en koud.
Om vijf over half acht, werd het hoofdgerecht geserveerd. Ik had een steak besteld en ze hadden er drie klaargemaakt. Zo'n lange vent uit Nederland die lust dat wel. Alles was dus ook schoon op.
Fruithapje als nagerecht en een lekker bakkie koffie.
De Naara Eco Lodge is gesitueerd op het uiteinde van een schiereiland en gelegen aan een zoetwater meer.
Daar is verder ook helemaal niks. Ja, stilte. Als je dan na het eten op je veranda zit hoor je alleen kikkers en krekels. Ze ziet een fantastische sterrenhemel met een halve maan.
Geen mug te bekennen, een waarlijk paradijsje.
Ik heb heerlijk zitten lezen, maar zo'n lange reisdag van 8 uur maakt je best vermoeid en om negen uur heb ik de oogjes dichtgedaan. Ik werd pas wakker om 6 uur. Zo lang achter elkaar geslapen, kan ik me niet herinneren.
Het huisje had twee douches. Één binnen en de ander buiten.
Dus buiten douchen en toen ik me had aangekleed, stond de koffie al op mijn tafeltje. De zon kwam net op, kortom, de dag begon goed.
Om half acht ontbijt en dat was ook helemaal goed. Vers geperst sinaasappelsap, koffie, scrambled eggs en een worstje, toast en vers fruit.
Daarna inpakken en om half negen ben ik gaan rijden.
De eerst vijf kilometer was terug over dat zandpad, dus weer de 4WD ingeschakeld, daarna de N1 op, de hoofdweg, die noord-zuid loopt.
Die weg is eigenlijk saai. Wel veel kleine dorpjes onderweg, weinig verkeer.
In Inhambane aangekomen, was ik even de kluts kwijt, de routebeschrijving naar mijn hotel in Tofo, klopte gewoon niet.
Kaart erbij en toen werd het duidelijk.
Ook moest ik nog pinnen. De nationale bank, BCI, accepteert geen Maestro, in Inhambane zat een Barclays, en daar kon dat wel. Dus ik heb nu lokaal geld.
Nadat ik ingecheckt had, ben ik eerst even op zoek geweest naar een bedrijf, die walvishaai excursies organiseert. Morgen om kwart voor elf ga ik de zee op.
Toevallig hoorde ik ook nog, dat er vanavond om 6 uur een lezing zou worden gegeven in het hotel hiernaast, over de walvishaai.
Daar ga ik straks heen en ik kan daar ook gelijk blijven voor mijn diner.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
