Een flinke wandeldag

Vandaag een volledige dag in Yangon. Ik had thuis al zo iets van een to do lijstje gemaakt, zodat ik niet helemaal onvoorbereid door deze stad zou zwalken.
Zoals gisteren gemeld, vanmorgen eerst de wandeling uit de Lonely Planet. Die route ging voornamelijk langs de oude, en vaak vervallen, gebouwen uit de Engelse tijd, zeg maar zo'n 100 jaar geleden.
Enkele gebouwen hebben nog dezelfde functie als toen, bv. het gebouw van de havenautoriteiten.
De route startte bij een café, waar je de dag kon beginnen met een ontbijtje en koffie. Omdat ik dat allebei al achter de kiezen had, eerst maar eens lopen. Ik startte om 07:10 uur.
Rond half toen had ik de hele route gelopen en het mooiste vond ik toch een verrvallen gebouw uit de Engelse tijd, waar alle ministeries gezeteld waren. Een enorm gebouw. Ze waren het trouwens wel aan het restaureren.
Tot besluit maar de koffie in het tentje van het startpunt, maar daar kwam me een meur uit dat hok. Kip en curry, maar dan heel erg.
Vijf minuten verder het hotel, waar ik gisteren had gegeten, dus daar maar een koffie gescoord. Ik vond de choco donut ook verdiend.
Iets duurder dan de LP adviseerde, maar ziek word ik daar niet van.
In plaats van met de taxi naar de Shwedagon Paya te gaan, besloot ik met de trein te gaan. Er loopt hier een trein in een lus van drie uur door en rond Yangon.
Voor nog geen euro kun je opstappen en overal uitstappen.
In de buurt van de Paya eruit, maar dat was niet echt in de buurt.
Ik heb een heel eind moeten lopen en dat was saai. Totdat ik in het Peoples Park kwam, daar was weer wat te doen en te zien. Volgens de LP had je vanuit dit park ook een mooi uitzicht op de Shwedagon Paya en dat klopte ook.
Uiteindelijk ben ik aan de westkant naar binnen gegaan en de 135 meter hoogteverschil kon overbrugd worden met een aantal roltrappen.
De andere ingangen hadden alle drie een lift.
Je wordt overmeesterd door de grootsheid van dit complex. Eigenlijk steeds te groot om een allesomvattende foto te maken. Na weer een tempeltje, nog een mooiere. De Pagode zelf heeft zelfs een 72 karaat diamant boven in de top, let wel, uit één stuk.
Omdat ik niet ongezien een hoogwerker binnen de muren kon krijgen, maakt, dat de diamant nog altijd onaangeroerd op de pagode zit.
Ten oosten van dit complex ligt een (kunstmatig) meer, wat door de Engelsen in aangelegd als reservoir.
Nu een recreatief meer, met allerlei ontspanningsmogelijkheden rond het meer.
Mijn doel was de Utopia Tower. Kostte bijna een uur lopen en viel nog tegen ook. Daarna viel ik wat stil en besloot maar eens een taxi te nemen, ditmaal naar de Chaukhtatgyi Paya.
Daar hebben ze een liggende Boeddha onder dak liggen met een lengte van 65 meter!
Hier tegenover de Ngahtatgyi Paya, waar een zittende Boeddha met een hoogte van 15 meter zijn intrek heeft genomen.
Ik had vandaag de kistjes maar niet aangedaan, want in elke tempel moeten schoenen èn sokken uit en dat kost met die dingen wel erg veel tijd en ze zijn ook slecht in de rugzak te krijgen.
Zo langzamerhand liep het tegen de schemering, tijd om weer naar de Shwedagon Paya te gaan, vanwege het mooie licht rond die tijd.
De taxi was mijn goed bevallen en voor twee euro stond ik weer onderaan de heuvel. Met de lift naar boven en maar weer rondjes lopen rond de pagode.
En inderdaad het licht was erg mooi. Op een gegeven moment gaat de verlichting ook branden en dan lijkt het net kerst.
Na een paar uur had ik het ook wel weer gezien en ben er aan de westzijde weer uitgegaan. Niet zonder reden, want daar zat een pizzeria.
Heerlijke pizza gehad en ongelimiteerde Coca Cola er bij, een mooi besluit van deze dag.
Met de taxi weer naar het hotel gereden, waar ik rond half acht weer, uitgeput maar voldaan, arriveerde. En ik kwam opeens tot de conclusie, dat ik vanaf zeven uur vanmorgen gelopen had. De fut is er nu ook echt helemaal uit.
Morgen word ik om 05:45 uur opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Met een binnenlandse vlucht naar Heho en dan met de auto nog een stuk.
Nieuwe avonturen achter de horizon dus.