De halve marathon van Kalaw
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
01 Januari 2017 | Myanmar, Kalaw
Gelukkig Nieuwjaar!
Ik het restaurantje gisteravond bleek ik de tafel te moeten delen met een Franse dame.
Naast ons zaten nog zes Fransen, die begonnen waren aan een wereldreis van een jaar.
Het eten was prima, het gezelschap ook. De Fransen praatten ook netjes Engels, zodat iedereen mee kon doen aan de conversatie.
Zo werd het echt een leuke en gezellige avond.
Middernacht heb ik daar niet gehaald, ik lag om 22:00 in bed en ben nog even wakker gehouden door wat zingende Engelsen, maar toch in slaap gevallen.
Rond middernacht werd ik wakker door wat zwaar vuurwerk, maar ben eigenlijk direct weer in slaap gevallen.
Ik vond het helemaal prima zo, de dagen zijn best intensief en ik doe veel en dat kost energie en levert iets meer nachtrust op dan ik normaal gewend ben.
Het hotel is verder niks bijzonders, de douche was lauw en er was een hoop herrie rond het gebouw. Kan ook komen door oudejaarsdag.
Het ontbijt was prima. Fruit, roerei, toast, jus, koffie.
Vandaag een trekking door de heuvels van Kalaw. Mijn gids bleek een vrouw te zijn van 32 en net geen 1,50 m lang. Zij loopt elke dag met toeristen, ik, zo bleek uiteindelijk, niet.
Ik kon kiezen uit twee routes. Route 1, 4,5 uur of route 2, 6,5 uur.
Route twee liep wat meer door de bossen en aangezien ik in Yangon ook een hele dag gelopen had, besloot ik voor route twee te gaan.
Het dorpje uit en de heuvels in. Het was allemaal prima te doen, de omgeving was mooi en bossen wisselden af met open terreinen, waar mensen druk bezig waren op hun land. Brede paden, werden smalle paadjes en uiteindelijk bereikten we een meertje. Kunstmatig en fungeert als reservoir om de landerijen te kunnen irrigeren.
Iets voor twaalf, we hadden er vier uur opzitten.
Tijd voor de lunch. Mumu regelde wat fruit voor mij, want ook bij dit uitzichtpunt kregen ze ook niet genoeg van de curry smaken.
Na de lunch moest ik even weer op gang komen. Maar de snelheid ging er echt helemaal uit. Je verwacht ook een keer weer te dalen, maar dat duurde best wel lang.
Uiteindelijk ging het bergafwaarts en kon ik weer even wat op adem komen.
De laatste etappe vertoonde weer een stijgende lijn en ik had echt het idee, dat mijn benen niet meer wilden.
Dat viel dan wel weer wat mee, en ook daar kwam ik weer boven. Daarna een aflopende weg het dorp in.
De laatste kilometer hoefde ik niet meer te lopen. Mumu had mijn chauffeur gebeld en die stond gewoon klaar.
Toch wel een beetje blij, gauw de auto in. Mumu bleef achter, want die bleek daar te wonen.
Totale afstand van route twee: 20 km, waarvan 19 gelopen en dat in precies zes uur.
Ik ben uitgeput op bed gaan liggen, mijn benen moesten echt even bijkomen.
Toen de douche in en die bleek heerlijk warm te zijn. Wat een verademing.
Na de douche ben ik in slaap gevallen, maar gelukkig ook weer wakker geworden.
De vermoeidheid was weer weg en ik ben het dorpje maar eens door gaan lopen. Ging weer prima.
Bij een bakkerij een pizza gehaald, grote beker koffie er bij en klaar.
Morgen word ik om half acht opgehaald en word ik naar het vliegveld van Heho gebracht. Vluchtje van 30 minuten naar Mandalay.
Daar ben ik drie nachten.
Ik het restaurantje gisteravond bleek ik de tafel te moeten delen met een Franse dame.
Naast ons zaten nog zes Fransen, die begonnen waren aan een wereldreis van een jaar.
Het eten was prima, het gezelschap ook. De Fransen praatten ook netjes Engels, zodat iedereen mee kon doen aan de conversatie.
Zo werd het echt een leuke en gezellige avond.
Middernacht heb ik daar niet gehaald, ik lag om 22:00 in bed en ben nog even wakker gehouden door wat zingende Engelsen, maar toch in slaap gevallen.
Rond middernacht werd ik wakker door wat zwaar vuurwerk, maar ben eigenlijk direct weer in slaap gevallen.
Ik vond het helemaal prima zo, de dagen zijn best intensief en ik doe veel en dat kost energie en levert iets meer nachtrust op dan ik normaal gewend ben.
Het hotel is verder niks bijzonders, de douche was lauw en er was een hoop herrie rond het gebouw. Kan ook komen door oudejaarsdag.
Het ontbijt was prima. Fruit, roerei, toast, jus, koffie.
Vandaag een trekking door de heuvels van Kalaw. Mijn gids bleek een vrouw te zijn van 32 en net geen 1,50 m lang. Zij loopt elke dag met toeristen, ik, zo bleek uiteindelijk, niet.
Ik kon kiezen uit twee routes. Route 1, 4,5 uur of route 2, 6,5 uur.
Route twee liep wat meer door de bossen en aangezien ik in Yangon ook een hele dag gelopen had, besloot ik voor route twee te gaan.
Het dorpje uit en de heuvels in. Het was allemaal prima te doen, de omgeving was mooi en bossen wisselden af met open terreinen, waar mensen druk bezig waren op hun land. Brede paden, werden smalle paadjes en uiteindelijk bereikten we een meertje. Kunstmatig en fungeert als reservoir om de landerijen te kunnen irrigeren.
Iets voor twaalf, we hadden er vier uur opzitten.
Tijd voor de lunch. Mumu regelde wat fruit voor mij, want ook bij dit uitzichtpunt kregen ze ook niet genoeg van de curry smaken.
Na de lunch moest ik even weer op gang komen. Maar de snelheid ging er echt helemaal uit. Je verwacht ook een keer weer te dalen, maar dat duurde best wel lang.
Uiteindelijk ging het bergafwaarts en kon ik weer even wat op adem komen.
De laatste etappe vertoonde weer een stijgende lijn en ik had echt het idee, dat mijn benen niet meer wilden.
Dat viel dan wel weer wat mee, en ook daar kwam ik weer boven. Daarna een aflopende weg het dorp in.
De laatste kilometer hoefde ik niet meer te lopen. Mumu had mijn chauffeur gebeld en die stond gewoon klaar.
Toch wel een beetje blij, gauw de auto in. Mumu bleef achter, want die bleek daar te wonen.
Totale afstand van route twee: 20 km, waarvan 19 gelopen en dat in precies zes uur.
Ik ben uitgeput op bed gaan liggen, mijn benen moesten echt even bijkomen.
Toen de douche in en die bleek heerlijk warm te zijn. Wat een verademing.
Na de douche ben ik in slaap gevallen, maar gelukkig ook weer wakker geworden.
De vermoeidheid was weer weg en ik ben het dorpje maar eens door gaan lopen. Ging weer prima.
Bij een bakkerij een pizza gehaald, grote beker koffie er bij en klaar.
Morgen word ik om half acht opgehaald en word ik naar het vliegveld van Heho gebracht. Vluchtje van 30 minuten naar Mandalay.
Daar ben ik drie nachten.
-
01 Januari 2017 - 14:35
Janette En Gerrit:
hoi Henk
we wensen je een heel gelukkig 2017
en nog veel plezier daar
gr janette en gerrit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
