Kathedralen, kerken, kloosters en een tempel.

Heerlijk geslapen vannacht en ik werd om zeven uur (5 uur in Nederland) wakker. Na een lekkere douche naar het ontbijt.

Een ontbijt zoals ik 'm graag heb tijdens de vakantie.

Met de maag weer vol, op naar het Revolution Square. Bij de National Gallery kon ik mijn voucher voor gratis ov en musea inwisselen voor een bruikbare kaart. Helaas. Ging pas om elf uur open.

Terug naar het hotel, waar ik om tien uur opgehaald zou worden voor een dagexcursie naar kloosters, kerken en tempels.

Iets voor tien stond de auto voor de deur. Liana was mijn gids voor vandaag.

De eerste stop was bij de St. Hripsime kerk, vernoemd naar een gevluchte non uit Rome. De kerk dateert uit de zevende eeuw.

De kerk is gebouwd op het mausoleum van de non, welke uit het jaar 395 stamt. De kerk is nog helemaal origineel, heeft alle aanvallen en aardbevingen doorstaan.

Door naar de Etchmiadzin Kathedraal. Dit werd nadat de Armenen bekeerd waren tot het christendom, het spirituele centrum voor hen.

Het is een heel complex, bestaande uit meerdere kerken, seminars voor de geestelijken. Verder een bibliotheek en een museum. De kathedraal was gesloten in verband met renovaties.

Hier ook het enige open lucht altaar ter wereld.

In mijn online fotoalbum zal ik wat verder inzoomen op de achtergrond van dit gebied.

Door naar de St. Gayane kerk, niet ver van de kathedraal verwijderd.

Deze kerk is gesticht in 630 en was het asiel voor gevluchten nonnen, die vervolgd werden door Trdat III. Gayane was de abdes van het klooster.

Ook hier is deze kerk gebouwd op het mausoleum van Gayane.

In het midden van de 17-de eeuw is de vervallen kerk gerestaureerd.

Door naar de Zvartnots kathedraal.

De kathedraal van Zvartnots is een middeleeuwse Armeense kathedraal in de buurt van Vagharshapat (Ejmiatsin ) , Armenië . Zvartnots, gebouwd in de zevende eeuw en nu in puin, stond bekend om zijn ronde buitenstructuur, uniek in de middeleeuwse Armeense architectuur, en een reeks binnenpijlers die een structuur met meerdere verdiepingen ondersteunden, bekroond met een koepel.

Het ontwerp van de buitenkant van de kerk, met mandkapitelen met Ionische slakkenhuisbevestigingen, adelaarskapitelen en friezen met wijnranken, onthult de invloed van de Syrische en Noord-Mesopotamische architectuur.

Zvartnots stond 320 jaar voordat het instortte in de tiende eeuw; tegen de tijd dat de elfde-eeuwse historicus Stepanos Taronetsi de kerk noemde in zijn Universal History , was de kathedraal al in puin. Hoe het instortte, wordt nog steeds besproken, hoewel de meesten pleiten voor een van de volgende twee theorieën: een aardbeving of aanvallen als gevolg van herhaalde Arabische invallen.

Voor mij één van de hoogtepunten vandaag.

Via Yerevan naar de oostkant van de stad, naar de Garni tempel.

De Tempel van Garniis een goed bewaard gebleven en deels gerenoveerde antieke Grieks-Romeins gestileerde 'heidense' Tempel van de Armeense mythologie in Garni in Armenië. De tempel is het enige nog volledig bestaande gebouw uit de Romeinse tijd in de voormalige Sovjet-Unie. De tempel is gelegen nabij de Garnikloof.

De tempel is gebouwd in Ionische stijl uit de klassieke Griekse bouwkunst. De Tempel van Garni is het meest bekende pre-christelijke gebouw in Armenië. Het werd gebouwd door koning Tiridates I van Armenië. De tempel was gewijd aan de Armeense zonnegod Mithra. De stenen tempel bleef 1500 jaar staan, doordat men de basaltstenen met loden staven had versterkt. In de vroegmoderne tijd verwijderde men deze staven en de tempel verzakte daardoor. In 1679 stortte het gebouw in door een aardbeving. Tussen 1969 en 1975 is de tempel herbouwd met de originele materialen die nog rondom het gebouw lagen.

De tempel wordt af en toe gebruikt voor rituelen van Neopaganisten.

In de nabijheid van de tempel zijn ook archeologische resten te vinden van een Romeins badhuis met originele mozaïekvloeren.

Verder de resten van een zevende eeuwse kerk en een paleis, wat vlakbij het badhuis stond.

De fundamenten zijn weer opgebouwd en verder is men niet gegaan. Zo is tenminste te zien hoe het er ooit uit heeft moeten zien.

De tempel staat aan de rand van een kloof. Deze kloof is ook beroemd vanwege de zeer bijzondere rotsformaties. Lokaal worden ze de 'symphony of stones' genoemd.

De hexagonale kolommen van basalt zien er uit als orgelpijpen en in combinatie met het stromende water van de rivier, kwam men tot deze benaming.

We zijn de kloof helemaal tot het einde ingelopen (alles bergaf), en daar stond zowaar een tentje. Ik een cola, Liana een koffie.

Met zo'n kindertreintje, voor een euro weer omhoog naar de auto.

De laatste stop was het Geghard klooster, uitgehakt in de rotsen.

Geghard (wat "speer" betekent) is een middeleeuws klooster in de Kotayk- provincie van Armenië , gedeeltelijk uitgehouwen uit de aangrenzende berg, omgeven door kliffen. Het staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO met een verhoogde beschermingsstatus.

Terwijl de hoofdkapel werd gebouwd in 1215, werd het kloostercomplex in de 4e eeuw gesticht door Gregorius de Verlichter op de plaats van een heilige bron in een grot. Het klooster heette dus oorspronkelijk Ayrivank,wat "het klooster van de grot" betekent. De naam die tegenwoordig gewoonlijk voor het klooster wordt gebruikt, Geghard, of vollediger Geghardavank, wat "het klooster van de speer" betekent, is afkomstig van de speer die Jezus had verwond bij de kruisiging, naar verluidt naar Armenië gebracht door de apostel Judas, hier genoemd Thaddeus en opgeslagen tussen vele andere relikwieën. Nu wordt het weergegeven in de schatkamer van Echmiadzin.

De spectaculaire torenhoge kliffen die het klooster omringen, maken deel uit van de kloof van de Azat-rivier en staan ​​samen met het klooster op de Werelderfgoedlijst. Sommige kerken binnen het kloostercomplex zijn volledig uitgegraven uit de klifrotsen, andere zijn weinig meer dan grotten, terwijl andere uitgebreide bouwwerken zijn, met zowel architectonisch complexe ommuurde delen als kamers diep in de klif. De combinatie, samen met talloze gegraveerde en vrijstaande khachkars, is een uniek gezicht, aangezien het een van de meest bezochte toeristische bestemmingen in Armenië is.

Na deze intensieve dag, kwam er na het bezoek van het Geghard klooster,een einde aan deze excursiedag.

Het was zeer de moeite waard. Zvartnots en Geghard waren de hoogtepunten voor mij, zonder afbreuk te willen doen aan de andere bezochte kathedralen en kerken.

Rond kwart over vijf was ik weer bij mijn hotel. Straks eerst even naar het plein van de republiek voor de Zingende Fontein.

Helaas begon dit pas om 21:00 uur, dus ben ik teruggegaan naar het hotel voor het diner. Morgen dan maar net andersom, eerst eten, dan naar het plein.