Dougga en Bulla Regia

Voor vandaag had ik ook weer een vol programma gepland. Maar eerst weer het ontbijt naar binnen werken en rond kwart voor acht ben ik vertrokken. Het was een beetje lastig om de stad uit te komen, veel wegen waren afgezet. Ik vermoed, dat het met de president te maken heeft.

Dougga was de eerste bestemming, maar mijn app kende de plaats niet. Ook Thugga niet. Dan kan ik vervolgens op de kaart de plek markeren, in dit geval de parkeerplaats bij de ruïnes.

Het grootste gedeelte van de weg erheen was prima. Zelfs nog een stuk tolweg gehad en dat schoot lekker op.

Het laatste stukje bestond uit een slechte, smalle weg.

Relatief veel snelheidscontroles hier. Ik rijd standaard vijf kilometer langzamer en dat leverde vandaag geen bekeuringen op.

Om kwart voor tien arriveerde ik bij de ruïnes van Dougga.

Eerste post, gendarme National. Paar vragen beantwoorden en door naar de kassa. Kaartje kopen voor 8 TND, ofwel € 2,40.

Het eerste wat je ziet is het theater, welke gebouwd is tussen 166 en 169 n Chr. Hier konden ca. 3.500 mensen zitten. De zitrijen gaan hier tot 15 meter omhoog.

En toen zag ik een bus aankomen. Gauw door naar de Mercurius tempel en het kapitool.

Nog niemand te zien.

In dit kleine gebied hier, zijn tal van tempels te zien. De meeste nog slechts de contouren, maar ook een aantal, die redelijk bewaard zijn gebleven.

Genoemd kunnen worden, de tempel van Pietas Augusta, de Concordia-Liber tempel, het Odeon, het marktplein en de Thermen.

Rond het Forum zijn nog de Byzantijnse vestingmuren zichtbaar.

Bij de Liciniusthermen moest ik de batterij van de camera vervangen. Geen probleem natuurlijk, ware het niet, dat ik, al onderweg naar de Alexander-Severus boog, er achter kwam, dat ik mijn Duitse reisgids vergeten was mee te nemen.

Gauw terug (ik was er binnen tien minuten), maar boek weg!

Ik nog rondgekeken, of er misschien iemand mee liep, maar nee.

Met het idee, dat ik nog dat kleine boekje heb én de gedachte, dat iemand het boek gevonden had en keurig afgegeven zou kunnen hebben bij de ingang, ben ik maar gewoon verder gelopen.

Dus weer terug naar de'Arc de Triomf' en daarna nog wat verder westwaarts.

De meeste mensen lopen tot aan de grote tempel. Lopen dan nog wat heen en weer en gaan koffie met een broodje doen, voor ze de bus weer instappen.

Dus, nadat ik de drukte verlaten had, heb ik verder niemand meer gezien.

Terug lopend, kwam ik nog langs een huis, wat nog vrij lang particulier bezit is geweest. De overheid heeft de eigenaar uitgekocht.

Daarnaast de markt, waar de slaven werden verhandeld. Ja, toen al.

De toenmalige huizen waren rijkelijk versierd met allerlei mozaïeken. Hier niet meer te zien, maar allemaal overgebracht naar het Bardo museum in Tunis. (is al ruim een jaar gesloten en niemand die weet, wanneer het museum weer open gaat).

Via een tunnel kwam ik uit in de Thermen.

Daar een mooi doorkijkje naar de grote tempel.

En zo ben ik twee uur bezig geweest om zo veel mogelijk te zien. Tijd om het vochtverlies te compenseren, maar niet voordat ik nog even gevraagd had of mijn boek toevallig was gevonden. En ja hoor, het lag bij post 1, bij de Gendarme National. Pffff.

Dus, eerst boek ophalen, terug lopen, en een colaatje. Wat bleek nu, er lopen en rijden continue beveiligers rond en één van hen had het boek op een muurtje zien liggen en meegenomen. Zeer attent.

Tijd voor het volgende hoogtepunt, Bulla Regia. Wel een beetje uit koers, maar het zou zeer bijzonder moeten zijn.

Afstand vanaf Dougga circa 50 km.

Maar allemaal kleine wegen, slecht ook, en voor elke oversteekplaats voor scholen is het 50 km/uur. Dus uiteindelijk was ik er om 13:00 uur.

Even gauw een rondje? Echt niet. Heel bijzonder daar.

Bulla Regia was een van de belangrijkste steden van de Numiers en de ontwikkeling begon onder de roemruchte koning Massinissa.

In de tweede en derde eeuw na Chr namen de Romeinen de stad over.

Zij bouwden de huizen de grond in! Vanaf het maaiveld kon je met een trap naar beneden om zo in het huis te geraken. De vloeren waren veelal met prachtige mozaïeken bedekt. Een aantal zijn hier nog te zien. Maar straks meer daarover.

Mijn boek, die ik gelukkig terug had, vertelt uitgebreid over deze site. Ik heb de looproute dan ook maar gevolgd.

In het boek twee foto's van én een ondergronds huis én een 1800 jaar oud mozaïek met de afbeelding van Venus.

Volgens het boek, ben je hier vaak alleen, en dat klopte ook wel. Ben alleen nog een Amerikaan tegen gekomen.

Het eerste grote gebouw vlakbij de ingang, vormen de restanten van de Thermen. De Thermen van Julia Memmia.

Daarna eerst om de cistern gelopen en vandaar noordwaarts. Daar zag ik zo'n huis in de grond. Maar een ander dan op de foto. Ook bleek er een hek voor de trap te zitten en het beroemde mozaïek was hier ook niet.

Eerste maar een stukje lezen. Inmiddels 38°C.

In het Jachtpaleis bevindt zich een trap, die wel tot helemaalin het huis komt en ook toegankelijk is. En ja, hier mooie mozaïeken, kolommen, die het dak ondersteunen. Het was even zoeken, want je ziet vanaf waar je loopt, geen enkel gat in de grond, totdat je er naast staat.

Prachtig gewoon.

Op de vloer van het nieuwe Jachtpaleis zijn veel afbeeldingen te zien van de dieren, die er destijds rondliepen. Ook een tafereel van een jachtpartij op een leeuw is er te zien. Niks beschermd, gewoon in de open lucht en je zou er over heen kunnen lopen. Het zou beter beschermd moeten worden.

Het ondergrondse Visserspaleis was afgesloten, maar daar een mozaïek in een waterbron.

Het hoogtepunt bevond zich nog verder de heuvel op, namelijk in het Amphitrite paleis. Hier het mooiste mozaïek van Bulla Regia. Een afbeelding van Venus.

Geen bewaking, alleen een touwtje er omheen. Ook geen camera. Ook hier zeg ik, dat er beter op gelet zou moeten worden.

Daarna helemaal terug lopen en via de tempel van Apollo, waar weinig meer van over is, kwam ik uit bij het theater. Dat is wel goed bewaard gebleven. Stamt uit de tweede eeuw na Chr.

Blij, dat ik deze omweg heb genomen. Een hele speciale site.

Inmiddels was het drie uur geworden en Kairouan was 200 km rijden. En ik zou nog naar Maktar, wat wel op de route lag, maar ook toch zo weer ruim een uur tijd inneemt.

Ik ben gaan rijden, maar wederom ging het niet snel. Ik bereikte Maktar om kwart voor vijf en ik ben doorgereden.

Uiteindelijk was ik om kwart voor zeven in Kairouan bij het La Kasbah hotel. Het was mooi genoeg voor vandaag. Echt hele bijzondere dingen gezien. Dougga is populair bij de toeristen, Bulla Regia ligt buiten de busroutes en daar zie je dan niemand.

Ingecheckt bij het hotel, wat in het oude Kasbah Paleis, gelegen aan de stadsmuur, is ondergebracht.

Hier een restaurant met een uitgebreide kaart. Naast couscous gelukkig ook gerechten, die beter bij mijn smaak passen.

Morgen een rondje Kairouan en dan via Sbeitla naar Tozeur.