Tashkent

Na een goede nachtrust werd ik om kwart over zeven weer wakker. Douchen, aankleden en ontbijten.

Vier sterren waardig. Er was van alles te krijgen.

In de vakantie heb ik altijd een ander protocol dan thuis. In een hotel neem ik altijd eerst roerei, dan corn flakes, paar glazen jus d'orange, wat broodjes en koffie.

Als één van die zaken afwezig is, vind ik het een slecht hotel. Beetje overdreven natuurlijk, maar zoals in Finland, waar geen roerei te krijgen was, beetje jammer, dat wel.

Na het ontbijt mezelf even miljonair gepind. Één miljoen UZS. EURO 85,= .

Rond negen uur waren gids en chauffeur ter plaatse. Zij wachtten binnen, ik zat buiten.

Temperatuur was toen nog maar 31 graden.

Eerst naar het oude Tashkent. Auto uit en lopend met de gids verder.

Eerste stop het mausoleum van Kaffal - Shashi. Het gebouw stamt uit de 16-de eeuw, de man zelf leefde meer dan duizend jaar geleden. Hij kreeg bij leven al de titel 'Holy Imam'.

Hier is zijn sarcofaag te zien en daar omheen veel anderen nog, de lateremufties.

Veel vrouwen trekken hierheen, in de hoop zwanger te worden. Niet van de oude man, maar door de bidden, te doneren (waarschijnlijk het belangrijkst) en te helpen het gebouw netjes te houden.

Het Al-Bukhari instituut (vroeger een moskee), is één van de weinige islamitische centra, die gedurende de sovjet overheersing, open mocht blijven. Niet meer dan 25 imams mochten hier studeren en werken. Tegenwoordig studeren er zo'n 130 mensen.

Aan de andere kant van het plein, de Barak-Khan Madrasa.

Een madrassa of medresse is het Arabische woord voor school, zowel seculier als religieus. In de westerse wereld wordt madrassa gebruikt voor een Koranschool. Dit is een religieuze school waar de islam wordt onderwezen. De eerste madrassa werd in 1067 gesticht in Bagdad.

In deze madrasa weinig onderwijs, binnenin voornamelijk souvenirshops. Leer, hout en keramiek.

Snel door naar de volgende 'attractie'. Osman's Koran.

Osman's Koran is recognized as a remarkable and unique monument. It is an essential part of Muslim historical and cultural heritage. Kept in a special chamber in Barak-Khan Madrassah in Tashkent, Osman's Koran continues to be an unflagging attraction for researchers, pilgrims and tourists from many countries of the world.

Het komt er op neer, dat de profeet Mohammed, alle teksten inzake het geloof in zijn hoofd had zitten.

Na zijn dood moest dat alsnog geïnterpreteerd en opgeschreven worden.

Er is dus één origineel geschrift en daarnaast zijn er vijf kopieën geschreven.

Van de zes zijn er nog twee bewaard gebleven. Nummer 2 ligt dus in Tashkent. Foto's maken was niet toegestaan. Trouwens voorzien van het UNESCO echtheidscertificaat. Het origineel is verloren gegaan.

Weer buiten, inmiddels 35 graden.

En door naar de Hazrat Imam moskee. Bijzonder, want de kolommen zijn hier van hout. Gebouwd in 2007 in slechts vier maanden.

De sandlewood kolommen zijn uit India geïmporteerd, het donkergroene marmer uit Turkije. Je herkent het direct als je de foto's ziet.

Sergej stond even verderop al te wachten met de auto, door naar de Chorsu Bazar. Dat betekent 'de kruispunten'.

Deze bazar bestaat al honderden jaren en lag op de zijderoute.

Globaal vijf afdelingen. Vlees en vis, gedroogd fruit en noten, non food en groente, zuivel en fruit. Eigenlijk de hele schijf van vijf.

Daarnaast stalletjes met water en frisdrank en eterij.

Daarna weer een stukje met de auto, waarbij we uitstapten bij het Navali theater.

Mooi gebouw met een prachtige fontein op het voorliggende plein.

Vlak daarbij het Romanov huis. Gebouwd in 1891.

Het heeft vele functies gehad, maar men is nu bezig om er een Hermitage museum in te krijgen. Goed voor toerisme.

Aan de andere kant van de weg, het Independence plein.

Het gebouw van het ministerie van Financiën staat er en ook het werkpaleis van de president is er te vinden.

Verder vele fonteinen, en een belangrijk monument, een gouden globe op een voet, waarbij Oezbekistan als onderdeel van de wereld wordt afgebeeld. Daaronder een moeder met een kind in haar armen.

Dit monument heeft het grootste standbeeld van Lenin in de wereld vervangen.

Daarna kwamen we uit op het Amir Timur Square. Hier zit Amir op een paard. Dit standbeeld van hem weegt 30 ton. Ook hier stonden Sovjet gerelateerde beelden vóór hem. Generaal van Kaufmann, Lenin, Stalin en Karl Marx.

Dit ter ere van de 660-ste geboortedag van Amit Timur.

Vanuit dit park heb je ook zicht op Hotel Uzbekistan. Typische Sovjet architectuur, maar het hotel is gerenoveerd en nog steeds boekbaar.

Dit bleek het einde van de toer met gids. Ik werd keurig weer gedropt bij mijn hotel. Sergej haalt met morgenvroeg om 05:00 uur weer op, om me naar het vliegveld te brengen.

In het hotel een tosti gegeten en daarna lopend naar het Geologie Museum. Was 2,5 km lopen. Temperatuur inmiddels 37 graden.

Aangekomen, bleek het gesloten.

Vlakbij een ander museum, het State Fine Arts Museum. Ook een typisch sovjet gebouw. Vier verdiepingen, geen lift. Wel tig trappen.

Best leuke dingen te zien. Moest nog speciaal een kaartje kopen, als je foto's zou willen maken. Geen kaartje gekocht, wel foto's gemaakt. Ging helemaal nergens over.

Op verdieping drie en vier, studenten van de kunstacademie, die bestaande schilderijen aan het naverven waren. Sommigen konden dat erg goed.

Daarna naar het Polytechnisch museum. Dat was echt heel slecht. Het merendeel van de informatie was in het Duits. Bleek VW sponsor van dit museum.

In de andere vleugel alleen GM-auto's, i.e. van die Daewoo's als Chevrolet vermomd.

Gauw weer weg.

Terug naar het hotel dan maar. Ik was behoorlijk moe geworden. Inmiddels ruim vijf uur in de hitte rondgelopen. Onderweg nog even een terrasje gepakt voor een heerlijk koele Coca Cola en rond kwart voor zes terug in het hotel.

Douchen, foto's downloaden van de camera, even vast de bezochte plekken opschrijven en daarna hier in het hotel gegeten. Ze hebben zowel lokale gerechten als internationale, dus gekozen voor een pizza di mare.

Morgen om 07:00 uur vlieg ik naar Khiva, en dat ligt helemaal in het westen van het land.