Lopé Parc National

Het is alweer 4 januari.

Beetje laat in slaap gekomen gisteren. Mijn kamer had een dubbele deur naar de kamer ernaast en er verbleef een stel, die 'nogal wat lawaai maakte' . Na tien minuten was ik het zat en heb stevig op de deur gebonsd. Dat had een gunstig effect op de geluid producerende vrouw.

Daarna met enige stemverheffing nogmaals geprobeerd het setje stil te krijgen.

Uiteindelijk in slaap gevallen en om kwart over zes opgestaan. Ik heb de wekker op de telefoon expres wat langer over laten gaan.

Het ontbijt was inclusief, maar minimaal. Voor ruim € 20,= ! kon je opwaarderen.

Belachelijk. Ik heb uiteindelijk nog een omeletje als extra besteld, toch ook nog vijf euro.

Even later kwam er nog een stel voor het ontbijt. Ik vond dat de vrouw wat moeilijk liep .....

Tien voor acht. Ik was bijna klaar toen er op de deur geklopt werd. Dat was Ibrahim.

Mooi op tijd. De grote bagage werd al vast naar de auto gebracht, ik moest nog even afrekenen. Diner was € 60,= en daar kwam het omeletje nog bij.

Niet echt goedkoop hier.

Wij op weg. Ibrahim heeft een grote Pajero met een dikke motor en met gezwinde spoed gaat ie op weg.

We rijden op de Route National. Eerst maar uit de conglomeratie van de hoofdstad uit te komen, daarna slechts wat dorpjes onderweg.

De weg is niet echt slecht, soms een stukje geen asfalt, maar grosso modo kan gesteld worden dat het prima opschoot. Ook wel veel werkzaamheden ter verbetering aan de weg.

Het ging zo voorspoedig, dat ik me verbaasde, dat de rit van 360 km, negen uur moest duren.

Maar we waren er nog niet. Bij Bifoun linksaf, maar niet voordat Ibrahim de lunch genuttigd had. Ik hoefde niks en zo gezond zag het er ook niet uit voor een Europeaan.

Van RN1 naar RN2. Bij Alembé rechtsaf de RN3 op. Nog 100 km. Dus 260 km gedaan in vijfenhalf uur (incl. lunch). De 100 km duurden inderdaad 3 uur.

Alles onverhard, kuilen, bulten, water in de kuilen, omgevallen bomen en aardverschuivingen, we kwamen alles tegen. Ook nog een dorpje met de naam Junkville.

Wel een heel mooi landschap en er was ook tijd voor wat foto's.

Om kwart voor vijf arriveerde ik bij het Lopé Hotel. Centraal gebouw met in de tuin allemaal vrijstaande huisjes.

Ééntje was voor mij en er bleek verder niemand te zijn.

Ibrahim heeft zijn telefoon als hotspot ingesteld, heb ik ook verbinding. Maar ja, die ging weer weg. Niet terug naar Libreville, maar hij verblijft ergens in het dorpje.

De lokale reisagent heeft voor mij hier een Engels sprekende gids geregeld, waar ik morgen mee op pad ga.

Het diner is simpel. Alleen hoofdgerecht. Niet in het restaurant, maar in mijn huisje; teveel insecten.

Via Google translate even de tijden doorgenomen voor morgen en zo kwam aan deze lange reisdag een einde.

Het was nog wel wat vroeg om te gaan slapen en zo zat ik om mijn terrasje wat te lezen. Toen ik even opkeek, bleken er vier bosbuffels vlakbij de lopen grazen. Ze zagen me niet. Toen de stoel even kraakte keken ze op, maar omdat ik roerloos bleef zitten, zagen ze me nog steeds niet. Leuk schouwspel. Ze zijn namelijk bijzonder schuw.

Om tien uur ben ik gaan slapen.

5 januari.

De douche was lauw, maar omdat het hier rond de dertig graden is, maakt dat niet zoveel uit.

Zeven uur, petit dejeuner. Dat werd een kwartier later.

Eerst het vruchtensapje. Toen de boter, poedermelk, de suiker en de Nescafé poeder. O ja, en een theezakje.

Toen even niks en daarna zes stukken stokbrood, met de vraag of ik een omelet wilde. Gelukkig is omelet in het Frans ook omelet, dus dat ging goed. Avec fromage por favor.

Pas de problème.

Ibrahim kwam er ook al weer aan (met zijn hotspot) en checkte even of het allemaal naar wens was. Er kwamen ook nog een paar Whatsappjes binnen.

Iets voor acht de safari auto. Ibrahim ging niet mee.

Ergens onderweg pikten we de Engels sprekende gids op, Donald.

Sprak erg goed Engels, bleek, dat zijn vader gewerkt had op het consulaat in Ethiopië. Vandaar.

Half uurtje gereden, het park in.

Onderweg nog een mooie IJsvogel gespot, maar uiteindelijk begon de wandelsafari. Ook hier gebeurt dat in het bos.

Gelukkig geen regen, want dan zie je echt niks.

Maar een paar keer spotte Donald apen in de bomen. Maar echt lastig om te fotograferen. Er leven hier weer andere soorten dan in Loango.

De Black Collobus monkey hebben we een aantal keren gezien. Daar heb ik ook een paar foto's van kunnen maken.

De aap met de witte snuit, wel gezien, geen foto.

Donald is Ranger in het park en wist me veel te vertellen over flora en fauna. De bosolifant is essentieel voor de instandhouding van deze bossen. Ze eten van alles en zaden van bomen en vruchten worden op die manier over een groot gebied verspreid.

Papegaaien doen dat ook en zo komt het, dat er ook palmbomen in het bos staan.

Er is een boomsoort, die een soort afscheiding produceert, wat gebruikt wordt om muggen en vliegen te verjagen. Een natuurlijke citronella.

Al met al hebben we 2,5 uur door het bos ge(s)lopen en hoewel geen groot wild gespot te hebben, was het zeker de moeite waard.

Vanmiddag de auto safari.

Iets voor vier stond de auto weer voor de deur.

Donald stapte iets later op en konden we het park in.

Hier een ander landschap dan in Loango. Het terrein in heuvelachtig met Mont Brazzaals hoogste punt (500 m).

Hier wat minder savanne, wat trouwens ook elk jaar wordt afgebrand.

Iets meer bos en het grasland wordt onderbroken door struiken. Struiken die ook struiken blijven en niet uitgroeien tot bomen, dus bos.

Tijdens de drie uur durende safari heb ik verschillende soorten vogels gezien, zoals de bijeneter. Verder gieren, de lapwing, hamerkop en een soort van ooievaar.

De eerste stop bij een modderpoel, leverde 30 buffels op.

Ik heb nog even een koe nagedaan, maar niet goed genoeg, want ze liepen hard weg.

Wel leuke foto's.

Al met al ook 17 olifanten gespot. De soort hier, die ook in het bos leeft, is weer wat grijzer van kleur. Ook zeer schuw.

Ook bijzonder was dat er een python op de weg lag. Geen dooie, maar eentje van 1,5 meter, die even lag op te warmen.

Later nog één, die was wat kleiner.

Om iets voor zeven waren we terug. De manager hier zei me,d at het eten over een kwartiertje klaar zou zijn. In verband met de nog steeds in grote getale aanwezige insecten, krijg ik het eten in mijn huisje geserveerd.

Entrecote met patat. Groente heb ik hier nog niet gezien. Vanmiddag was het een visfilet, ook met patat.

Maar wat wil je ook, alles en iedereen is hier in de weer om 1 gast 'in leven te houden'.

Lopé zelf is hartstikke mooi. Geen spijt van, dat ik zoveel geld extra heb betaald om dit te zien. In de prijs zitten ook drie overnachtingen van Ibrahim. Die wacht hier om mij zaterdag terug te rijden.

Morgenvroeg weer een wandelsafari, 's middags weer een safari met de auto.