Terug van Lopé Parc National
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
07 Januari 2023 | Gabon, Libreville
Rond zeven uur werd de vis binnen gebracht in mijn huisje. Blikje tonic erbij. Altijd goed, het bevat kinine. De lokale cola is het drinken niet waard en de echte hebben ze niet.
Over de hoeveelheid vis of vlees valt niet te klagen, dat is ruim voldoende. Groente kennen ze hier niet, maar het kan ook zijn, dat het lastig is voor maar één gast.
Dus een best stuk vis met patat.
Kwart over zeven kwam Ibrahim nog even aanzetten en met zijn hotspot en Google Translate komen we een heel eind. Mijn Frans wordt ook elke keer wat beter, maar ze moeten niet in rap Frans terug praten.
Half negen, de oogleden werden al wat zwaarder. Kwart voor negen, licht uit.
Wederom om vijf uur wakker, maar gelukkig weer wat ingeslapen.
Kwart over zes eruit. Geen water. Tweede keer al. Eerste keer was overdag, dat ging nog. Maar 's middags kom je bezweet terug van de safari en 's morgens kom je bezweet je bed uit vanwege de temperatuur en de hoge luchtvochtigheid. Airco staat bij mij altijd uit.
Ik had nog een flesje water om even mijn haar te fatsoeneren en om kwart voor zeven naar het restaurant.
Binnen nog geen enkele beweging.
Rond zeven uur, ja, daar was ie. Wederom met de standaard ingrediënten. Ik attendeerde hem op het waterprobleem. Ik begreep, dat er aan gewerkt werd.
Hij vroeg of ik een omelet kaas wilde. Geen gekke vraag, gezien de vorige keren.
Het stokbrood kon vanmorgen niet geroosterd worden.
Gauw alles naar binnen gewerkt en snel toch nog even onder de douche. Twintig voor acht, klaar voor vertrek, maar niet voordat ik de drankjes nog af moest rekenen.
Ik moet Fr. 12.000,= betalen en ik had 20.000,=. Wisselgeld was er niet. Ik had nog wel 1.000,= maar 11.000,= was te weinig.
Ik kreeg een briefje van 10.000,= terug en Ibrahim betaalde de 2.000,=.
Dus ik moest Ibrahim nog tweeduizend betalen. Dat kon mooi met de fooi.
Uiteindelijk om kwart voor acht vertrokken. De eerste 100 km weer over de slechte gravelweg. Voor hem uitkijken, voor mij ook.
En wederom deden we er drie uur over.
Toen een betere asfaltweg. Bij Bifoun een lunch voor Ibrahim (bak vlees wat onderweg werd genuttigd), ik had nog een echt cola bewaard.
Hij rook de stal, want hij reed net wat harder door, dan op de heenweg.
Maar het is zaterdag, veel verkeer en wegwerkzaamheden.
Uiteindelijk arriveerden we om kwart voor vier, na acht uur rijden, bij het hotel in Libreville.
Ibrahim bedankt, zijn tweeduizend teruggeven en nog achtduizend fooi.
François belde nog even met de vertrektijd voor morgen, dat is half negen. Mooie tijd.
Morgen met de boot naar het Pongara NP.
Straks lekker eten, want dat kan hier zeker.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
