Via El Ghoufi naar Biskra

Het hotel in Batna was niet veel soeps. Ook wat gedateerd, medium wifi en niet echt vriendelijke staf.

De bestelde entrecote bleek een T-bone steak te zijn, maar dan wel heeeel dun. Kostte dan ook maar € 7,=.

Soepje vooraf, koffie na.

Ik was net op tijd, want er kwam een buslading Tunesiers binnen voor het diner. Een man of vijftig waren het wel. Rustig aan je botje kluiven, was er daarna ook niet meer bij.

Op straat bleek er een trouwerij aan de gang te zijn. Toeteren, vuurwerk en een hoop kabaal en dat tot na elf uur.

Uiteindelijk ingeslapen en rond zeven uur weer wakker.

Ik hoorde niet veel geluiden maar dat was bedrog. In de eetzaal twee volleybalteams. Kon nog net een plekje vinden. Roereieren waren reeds op, muesli, nooit van gehoord, namaak stokbrood, kortom, het kon iets beter. Of op z'n Gronings, het kon (nog) minder.

Kwart voor negen vertrek. Op naar de El Ghoufi Canyon.

Het landschap veranderde weer, we gingen omhoog.

Op een hoogte van 1500 meter een monument. 1 november 1954, de start van de strijd tegen de Franse overheersing. Hier werd het eerste schot gelost. Waarom juist in de middle of nowhere, ook Nadjib wist het niet. Grappig dat ik precies op de dag af, 70 jaar later op deze plek sta.

De zandsteen rotsen gaan over naar rode bergen en aarde. Met een paar stops nog onderweg heb ik een redelijk beeld qua foto's van het landschap vast kunnen leggen.

Rond elf uur waren we bij de canyon.

Ghoufi, ook bekend als de Rhoufi, de balkons van Ghoufi en de Ghoufi-canyon, is een historische nederzetting en toeristische trekpleister in het dorp T'kout in de provincie Batna. De canyon, gelegen in het Aures-gebergte en de Abiod-riviervallei, werd uitgehouwen door de Abiod-rivier en strekt zich uit over 3 tot 4 kilometer. De site is opmerkelijk vanwege de balkons van Ghoufi, die uitkijken over een oase .

De ruïnes van het Ghoufi-balkon omvatten troglodietenwoningen of gedomesticeerde grotwoningen. De woningen zijn uitgehouwen uit metamorfe en sedimentaire gesteenten , waaronder zandsteen. De huizen zijn vier eeuwen oud en werden bewoond tot in de jaren zeventig. De ruïnes behouden traditionele en inheemse bouwmethoden.

Ghoufi is opgenomen als onderdeel van het Parc des Aurès op de voorlopige lijst van werelderfgoedlocaties van UNESCO.

De Abiod rivier (Ighzir Amellal) heeft een lange kloof door de regio gesneden van Tifelfel tot M'Chouneche in Noord-Afrika. Langs de route van de kloof, over een afstand van ongeveer drie tot vier kilometer, zijn boomgaarden met fruitbomen en palmbomen te vinden, afgetekend tegen hoge kliffen, waarvan sommige een hoogte van 200 meter of meer kunnen bereiken, afhankelijk van het gebied. Gelegen langs de nationale weg, ligt het dorp Ghoufi in de buurt van de kloof, op de noordelijke klif, met uitzicht op een oase.

Ghoufi heeft een aantal oude, onbewoonde woningen die in cascades in de rotsen zijn uitgehouwen. In elke bocht van de kloof staat een dorp, met in het midden een taqliath . Deze taqliaths zijn gebouwen met meerdere verdiepingen, bestaande uit verschillende kamers, die worden gebruikt om gewassen en proviand op te slaan. De dorpen die aan de rotswand vastklampen, zijn onder andere Hitesla, Idharene, Ath Mimoune, Ath Yahia, Ath Mansour en Taouriret. Deze woningen dateren uit de veertiende eeuw en zijn gebouwd door de Chaouia.

Het gebied heeft een eigen type Berberarchitectuur, gekenmerkt door het gebruik van materialen zoals grof gepolijste steen en verbonden door een lokale mortel, naast de frequente aanwezigheid van boomstammen en dadelpalmen. Dit is typerend voor de oases tussen de nabijgelegen basaltbergen en sedimentaire rotsen, die het unieke landschap van de regio creëren.

De site is beroemd onder geologen vanwege de zichtbare geologische lagen die op de hellingen van de kloof te zien zijn. Deze lagen bieden inzicht in de geologische geschiedenis van het gebied. De site is ook een opmerkelijk voorbeeld van de effecten van erosie, met name die van de Abiod-rivier die eronder stroomt.

We zijn een eind bergafwaarts gelopen tot een mooi panorama punt. De grotwoningen waren echt te ver weg en ook bijna niemand liep daar heen.

Helemaal onderin, zo vertelde Nadjib, bij de palmbomen, was er ooit een exploitant die daar een fastfood tent runde. Maar aangezien bijna niemand toto onderin loopt, heeft de tent niet lang bestaan.

Weer boven, verraste Nadjib mij met een lekkere koude Coca Cola.

Daarna richting Biskra. In Biskra de stad weer uit, op weg naar een Romeinse brug, 52 kilometer verderop.

Dus ruim 100 km om me een oude Romeinse brug te laten zien. Gelukkig reis ik duurzaam.

Daar nog wat foto's gemaakt en toen terug naar Biskra, naar het hotel. Deze is weer conform het programma. Grootste kamer tot nu toe.

Nadat ik de bagage naar de kamer had gebracht, eerste even een koude verfrissing halen in de bar. Geen Coca Cola.

Dan maar een Fanta en aan de overkant het echte spul gehaald.

Morgen naar El Oued, verder naar het zuiden.