Maya stad Palenque

Vandaag weer een actieve dag gehad.
Kwart voor acht weg, voor eerst een uurtje bus en daarna ruim een uur een jungle wandeling.
Het was nog redelijk vochtig in het woud, want het heeft hier gisteravond flink geregend. Met bakken kwam het naar beneden.
Met een lokale gids dus het bos door en hij vertelde veel over de bomen en planten, de werking als medicijn, of als smaakversterker in het eten te gebruiken.
Alles hier is Maya, dus ook zo'n tropisch regenwoud.
We beginnen bij een parkeerplaats en van daar ging het eerst vlak. Na enige tijd moesten we flink omhoog en wat bleek, we lopen gewoon over een Maya tempel of gebouw. Alle verhogingen in het landschap, ook hier, betekenen een Maya bouwwerk.
De regering heeft wel vastgesteld, dat in een woud nooit meer dan twee procent van het oppervlak mag worden ontgonnen ten behoeve van het vrijmaken van Maya steden of bouwwerken. Inmiddels zijn ze daar zo'n beetje aan, dus waar wij vandaag gelopen hebben, gebeurt de eerste decennia helemaal niks qua opgravingen.
De keurige vierkante stenen liggen overal verspreid, en we konden zelfs via een nauwe opening, een Maya gebouw in. De top dus van het gebouw maar verder dan één kamer kwam je niet.
Aan het eind van de wandeling kwamen we uit bij de Maya stad Palenque.
Deze stad is bewoond geweest vanaf ca. 100 BC.
Hoogtepunt van rijkdom en voorspoed tussen 630 en 740. Dit kwam voornamelijk doordat koning Pakal heel lang kon regeren, namelijk van 615 tot 683.
Hij werd koning op zijn twaalfde en stierf op zijn 81-ste. Dat was heel oud voor die tijd, toen de gemiddelde leeftijd bij de Maya's op 35 jaar lag (op je twaalfde was je volwassen).
Zijn zoon Kan B'alam, die tot 702 regeerde, ging door met de expansie van de stad en ook zijn opvolger ging hier mee door.
Echte de expansiedrift ging conflicteren met een rivaliserende stad, Toniná.
De koning werd gevangen genomen en geëxecuteerd.
Tussen 722 en 736 een hernieuwde revival onder de heerschappij van Ahkal Mo' Nahb III, die een substantiële bijdrage heeft geleverd aan het neerzetten van statige gebouwen.
We hebben een groot deel van de site afgelopen. Peter-Paul weet bijzonder veel te vertellen over de Maya geschiedenis en ook op deze locatie ging hij weer helemaal los.
Het grootste en hoogste bouwwerk hier is een tempel, die als graftombe heeft gefungeerd voor koning Pakal.
Alberto Ruz Lhuillier heeft hier 30 jaar lang opgravingen gedaan en vond boven in de tempel een grote steen, 1,80 bij 3 meter.
Toen hij deze uiteindelijk verwijderd had, bleek er een trap naar beneden onder te zitten.
Na twee jaar graven bereikte hij de graftombe. Uniek in de Maya geschiedenis. Een ongeschonden graf, met op het skelet juwelen en een dodenmasker gemaakt van jade.
Schuin tegenover deze tempel, het paleis. Uitleg gekregen over de ceremonies die hier plaats vonden.
Uiteindelijk kwamen we uit op een grasveld, omringd door drie tempels.
Alle drie op de top afbeeldingen in steen uitgehouwen, maar slecht op de foto te krijgen.
Daar kregen we de gelegenheid zelf nog een tijdje rond te lopen, tijd om al deze tempels te beklimmen. Uiteraard heb ik dat gedaan.
Tijd om terug te lopen naar de bus. Maar eerst even wat koud drinken kopen. Het is hier nog steeds bloedheet en in combinatie met een luchtvochtigheid van 90 procent, zweet je hier behoorlijk.
De bus in en op weg naar de Cascadas de Roberto Barrios. Watervallen dus, die in verschillende etappes naar beneden vallen. Na elke waterval is er een bassin ontstaan, waar je kunt zwemmen.
Het water is kristal helder en heerlijk koel.
Even omkleden bij een huisje in de buurt, kosten 5 peso (€ 0,25), paar hinder meter lopen, je spullen ergens neerleggen en te water.
Eerst even een tijdje bij een waterval in het water gezeten, dan voorzichtig van de rots afglijdend, naar het volgende, lager gelegen, bassin. Daar weer naar het eind gezwommen en weer terug, om jezelf via een touw weer op te kunnen trekken naar het eerste bassin.
Dat hebben we met een aantal mensen diverse keren gedaan. Al met al heerlijk verfrissend en ongeveer anderhalf uur in het water gelegen.
Omdat je spullen toch onbeheerd ergens langs het water liggen, had in mijn fototoestel in de bus laten liggen. De foto's die ik heb, heb ik even gedownload.

Terug naar het huisje, weer omkleden en naar de bus. Handdoek had een ieder meegenomen vanuit het hotel. Mocht niet, want die zijn bedoeld voor de zwembadgasten, maar ergens onderweg hadden we een tip van iemand gekregen ... .
Rond half zes weer terug en twee uur later zijn we met de hele groep wezen eten in een leuk restaurantje.
Morgen de reisdag naar San Christobal de las Casas, waarbij we onderweg de boottocht door een kloof gaan doen.