Dadan cultuur en vergezichten

Na het ontbijt heeft Bandar mij afgezet bij de bushalte, op dezelfde plaats als gisteren. Om tien uur ging de Dadan toer van start.
Met de bus naar het Visitors Centre gereden en daar mag je als eerste de souvenirwinkel in. Ook is er koffie en dat is belangrijker.
Daarna naar buiten, waar we uitzicht hadden op een rotsformatie, waarin, vrij hoog aangebracht, een aantal uitgehakte graftombes te zien waren. De hoogte in de rots gaf aan, dat het hier om belangrijke mensen ging. Boven één van de tombes zijn twee uitgehakte leeuwen te zien.
De volgende locatie gaf een beeld van hoe een dorpje er toen uitzag. Niet echt gerestaureerd, maar uit zandsteen was een bassin uit één stuk gehouwen met een inhoud van 26 m3.
Daarna weer de bus in en iets verder de Ikmah-locatie. In de Lonely Planet staat er niks over, dus ik heb een klein stukje gekopieerd.

'Located roughly 3 kilometres from the city of AlUla, Jabal Ikmah is an ‘open-air library’ where visitors can admire ancient writings and inscriptions that date back to the Lihyan civilisation. The mountain is also considered Dadan’s largest source of information on trade, economy and taxes. It is also decorated with hundreds of etched and relief inscriptions that date back to the Dadanite and Lihyanite periods.'

En aangezien er over de Dadan cultuur ook niks beschreven staat, ook een stukje Engelse tekst.

Lihyan also called Dadān or Dedan was a powerful and highly organized ancient Arab kingdom that played a vital cultural and economic role in the north-western region of the Arabian Peninsula and used Dadanitic language. The Lihyanites ruled over a large domain from Yathrib in the south and parts of the Levant in the north. In antiquity, the Gulf of Aqaba used to be called Gulf of Lihyan. A testimony to the extensive influence that Lihyan acquired. The term "Dedanite" usually describes the earlier phase of the history of this kingdom since their capital name was Dedan, which is now called Al-'Ula oasis located in northwestern Arabia, some 110 km southwest of Teima, both cities located in modern-day Saudi Arabia, while the term "Lihyanite" describes the later phase. Dadan in its early phase was "one of the most important caravan centers in northern Arabia". It is mentioned in the Hebrew Bible. The Lihyanites later became the enemies of the Nabataeans. The Romans invaded the Nabataeans and acquired their kingdom in 106 AD. This encouraged the Lihyanites to establish an independent kingdom to manage their country. This was headed by the King Han'as, one of the former royal family, which governed Al-Hijr before the Nabataean invasion.
The Arab genealogies consider the Banu Lihyan to be Ishmaelites, Arabs descended from Ishmael, although in Jewish tradition they are thought to be descended directly from Abraham through his second wife Keturah (rather than from Ishmael). The descendants of Lihyan founded the Arab kingdom of Lihyan and at present live in the desert between Mecca and Jeddah.

Echt wel een gebied, waar al millennia lang verschillende culturen hun sporen hebben achtergelaten.
Na dit bezoek werden we weer teruggereden naar de bushalte. Bandar was er ook al en ik heb eerst maar even een bakkie koffie gehaald.
Daarna nam Bandar me mee naar een kloof, waar hij me allerlei rotstekeningen liet zien. Bij de eerste stop, meest afbeeldingen van dieren, zoals koeien en struisvogels. Zeker 7000 jaar oud. En niet vlak boven de grond, nee, erg hoog op de rotswanden aangebracht.
De 4WD werd ingeschakeld en wij door. Prachtige kloof, mooie vergezichten en zo reden we een tijdje door. Ook hier geschriften vastgelegd op de rotswanden.
Aansluitend heeft ie me nog meegenomen naar het Al Ula Viewpoint, wat nu het Harrat Viewpoint heet. Er is een restaurant neergezet en overal zijn zitjes gemaakt.
De weg omhoog, van ca. 880 m naar ruim 1250 m, was spectaculair te noemen. Italië waardig, zou ik bijna zeggen.
Uiteindelijk kom je uit op een hoogvlakte, die bestaat uit zwart basalt gesteente.
Aan het einde van het asfalt dus dat restaurant. Vandaar kun je via een mooi aangelegd betonpad, een stukje naar beneden lopen en opeens ... het spectaculaire uitzicht over heel Al Ula. Het oude gedeelte, de palmbomen en de nieuwe ontwikkelingen, het is in één beeld te vangen.
Om 15:30 uur had ik nog een excursie geboekt door het oude Al Ula. Bandar heeft me keurig afgeleverd bij het beginpunt en ik was iets te vroeg, maar er was verder ook niemand. Last minute kwamen er nog vier Japanners bij. Met een gids op pad door het oude Al Ula. Ook hier weer de zg. mudhouses, waarmee voorzichtig is begonnen om die te restaureren.
Op één huis een driehoekige gevel gezet, die diende als zonnewijzer. Op de bodem lagen stenen, en daar kon men de tijd op aflezen. Op één steen viel maar één keer per jaar de schaduw en dan was het bijna kerst, 21 december.
Als afsluiting het Al Ula fort. Gebouwd in de zesde eeuw op een rots, zodat een 360 graden zicht werd gecreëerd. Om de top te bereiken moet je 45 meter via trappen omhoog klauteren, maar dan heb je een mooi uitzicht over dit stukje Al Ula.
Al met al een drukke dag, veel gelopen en geklommen en ik was moe, dus terug naar het Resort.
Morgen een reisdag. Ik heb twee vluchten, de eerste om 12:05 uur naar Jeddah, en om 17:45 de tweede naar Abha en dat ligt helemaal in het zuiden van Saoedi Arabië.
Daar vast en zeker weer andere landschappen en indrukken.