Vlucht naar Azerbeidzjan en dagje Baku.

Afgelopen vrijdag, kon ik thuis nog mooi wat aanmodderen en rond kwart voor drie richting Roelofarendsveen, waar ik de auto weer parkeerde.

Het busje was er vrij snel en ook vrij snel stond ik bij vertrekhal 1, alwaar LOT, de Poolse luchtvaartmaatschappij, is gesitueerd.

Er was nog niemand bij de balie, dus even wachten.

Na het inchecken kon ik gelijk doorlopen naar Gate D62. Omdat ik business class geboekt had, was ik ook direct aan de beurt voor de security en dus ruim op tijd bij Gate D62.

Met een kleine vertraging vloog ik naar Warschau. Wel op tijd gearriveerd. Ik had maar vijf kwartier overstaptijd, maar binnen twintig minuten, stond ik al bij Gate 14N.

Ook vertraagd. Eerst een kwartier, maar dat werd bijna een uur. Dat konden ze niet meer inhalen en aldus ook te laat in Baku.

Het eten onderweg was prima. Op de lange vlucht naar Baku serveerden ze vis, eendenborstfilet, salade en een toetje. Niks mis mee.

Je zult het net zien, komt er gelijk met mijn vlucht, nog een vlucht binnen uit Istanbul. En ja, die moeten ook allemaal door de douane.

Dat duurde nogal lang. Visum had ik gelukkig al en bij de bagageband aangeland, draaide mijn tas al overuren.

Op naar Avis voor de auto. Vóór mij een Pakistaans gezin en dat duurde nogal lang. Toen de man de sleutels had, moest de auto eerst geïnspecteerd worden. Ik kon meelopen naar mijn auto, de bagage kon er in en daarna weer terug naar de Avis balie voor alle papierwerk.

Daarna weer naar de auto om de schade puntjes te noteren en hèhè, kon ik eindelijk op pad.

Eerst maar naar het hotel. Inchecken kon pas vanaf 15:00 uur tenzij je de helft van de kamerprijs extra betaald. Dat nooit, dus bagage in depot gezet en lopend op pad.

Er loopt een boulevard langs de Kaspische Zee en daar ben ik heen gelopen en de waterkant volgend, kom je vanzelf bij de oude stad.

Het vroegere Baku was een ommuurde stad, tot er olie gevonden werd en de stad snel groeide. Die groei vond plaats buiten de oude stadsmuren en dat is ruim honderd jaar later, nog goed te zien.

Een mooie blikvanger is de Maagdentoren.

De toren ligt enkele honderden meters van de Kaspische Zee af en dateert uit de 12e eeuw. De onderbouw bevat resten van een oudere toren, die wellicht al in 600 v.Chr. gebouwd werd. Waarschijnlijk had zij een verdedigende functie toen. De maagdentoren stond oorspronkelijk in het water, maar doordat de Kaspische Zee zich terugtrok staat de Maagdentoren vandaag de dag op droge grond in Bakoe.

Volgens de legende was er ooit eens een meisje, een maagd, verliefd op een jongen die arm was. Het meisje zelf was een machtige en rijke prinses, en daarom mocht ze niet met hem trouwen. Ze werd door haar vader opgesloten in die toren, omdat ze maar bleef aandringen. Na enkele dagen kwam ze vrij, maar omdat ze niet met de jongen van wie ze hield mocht trouwen, had het leven geen zin meer voor haar, dus wierp ze zichzelf van de toren in de golven van de zee. Sindsdien heeft de toren die naam.

Door de UNESCO werd de Maagdentoren samen met de ommuurde binnenstad van, en het Shirvan Shah-paleis in Bakoe in 2000 tot werelderfgoed verklaard. Van 2003 tot 2009 stonden ze op de rode lijst van werelderfgoed, onder meer vanwege stedelijke ontwikkeling en gebrekkige monumentenzorg.

Heden ten dage, ziet alles er weer tip top uit.

Hierboven al even genoemd, het Shirvan Shah paleis. Staat natuurlijk boven op een heuvel en dat was mijn volgende doel.

Het mooiste is gewoon wat doelloos door de straatjes te lopen. Overal is wel wat te zien en uiteindelijk kwam ik rond 09:45 bij het paleis aan. Nog gesloten. Om tien openen hier de musea.

Ik was dus als eerste binnen en verder bleek er ook niemand te zijn. Pas later ontdekte ik andere (irritante, in de weg staande) bezoekers.

Het Paleis van de Shirvanshahs, is een 15e-eeuws paleis gebouwd door de Shirvanshahs en door UNESCO beschreven als "een van de parels van de architectuur van Azerbeidzjan". Het is gelegen in de binnenstad van Baku en vormt samen met de Maagdentoren een ensemble van historische monumenten die op de Werelderfgoedlijst van Historische Monumenten van UNESCO staan. Het complex bevat het hoofdgebouw van het paleis, Divanhane, de grafkelders , de moskee van de sjah met een minaret, het mausoleum van Seyid Yahya Bakuvi (het zogenaamde "mausoleum van de derwisj ") ten zuiden van het paleis, een portaal in het oosten, de poort van Murad , een reservoir en de overblijfselen van een badhuis. Vroeger was er een oude moskee, naast het mausoleum. Er zijn nog steeds ruïnes van het bad ten westen van het graf.

Dit paleis is schitterend gerestaureerd, alleen het oude badhuis is nog een ruïne. Ik heb er trapje op, trapje af, anderhalf uur rondgelopen. Echt heel mooi allemaal.

Terug gelopen langs de noordelijke en westelijke stadsmuur om zo weer bij de Maagdentoren uit te komen. Onderweg nog een terrasje gepakt om het vochtverlies aan te vullen.

De rij, om de toren te beklimmen, ontmoedigt mij al direct, dus dat heb ik maar overgeslagen.

Door naar de Funicular, een spoorlijntje de berg omhoog, en waar je dan uitkomt bij de flame towers.

Kaartje kost € 0,55. Wisselgeld hebben ze hier nooit, dus dit enorme bedrag heb ik met de creditcard moeten afrekenen.

Boven aangekomen, sta je oog in oog met de drie torens. Naast het 'bergstation' staat nog een vrij nieuwe moskee.

Het hele gebied hierboven is park. Er brandt een eeuwige vlam, en het parlementsgebouw staat hier ten zuidwesten van de flame towers.

Als je de torens van dichtbij ziet, zitten ze vol met stof. Maar het zijn echte eyecatchers. 's Avonds wordt er een lichtshow op de gevels afgespeeld. De kleuren van de nationale vlag, vlammen en een man, die met de vlag zwaait.

Daarna terug met het treintje en beneden aangekomen, met de taxi terug naar het hotel. Ik was bekaf.

In het hotel een pizza besteld, cola erbij en ik zat te knikkebollend aan tafel. Zo'n nachtvlucht maak nou niet, dat je een goede nachtrust hebt. Om drie uur kon ik naar de kamer. Ik heb een Junior Suite geboekt, lekker ruim.

Ontbijt niet inbegrepen, zei de man aan de balie. Echt wel. 'O ja, u hebt de Genius 3 status bij Booking dus is het ontbijt wel inbegrepen.'

Ook weer kloar.

Vervolgens drie uur liggen pitten, verhaaltje schrijven, diner, verhaaltje schrijven en inmiddels is het hier bijna tien uur.

Morgen een rit naar Gabala.