Per bus en boot de jungle in
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
04 Januari 2024 | Suriname, Pokigron
Het restaurant in het hotel bood alleen de gerechten aan van de lunchkaart. Ik had me verheugd op vis. Het werd een hamburger.
Beetje op tijd gaan slapen, want vanmorgen zou ik om kwart over zeven worden opgehaald om naar de militaire politie te gaan voor de stempel in mijn paspoort.
Al voor half zeven zat ik aan het ontbijt. Daar was niks mis mee en met het buikje weer vol, wachten op de chauffeur. Vijf voor half acht, nog niks.
Ik een appje sturen naar de agent hier in Paramaribo, maar die kon de man niet te pakken krijgen. Hij zou zelf wel komen.
Kwartiertje later stond ie voor de deur. De man, die me op moest halen, had zich verslapen.
Wij naar de MP en binnen moest ik me even registreren en minuten later was ik al aan de beurt.
De agent legde even snel uit wat er was gebeurd en vijf minuten later was ik opeens legaal in Suriname.
Terug bij het hotel nog even nagepraat. KAW in Frans Guyana ging niet door, ik vroeg waarom. De eigenaar was overleden en zijn dochter had de boel overgenomen. Maar bij te weinig boekingen, of als mevrouw geen zin had, ging het gewoon niet door.
Jammer maar helaas dus. Hij vertelde me trouwens ook, dat in Cariacou, hij voor mij een stretchbed had besteld. Die was ook toegezegd, maar het bleek toch een hangmat te zijn. Ook uitgelegd wat voor een teringherrie het daar was met al die kinderen. Wel iets om vooraf te melden, dat dat kan gebeuren. Ook weer goede info voor hem.
Om kwart over negen, stond er een busje voor de deur, die met naar Anaula zou brengen. Met mij nog een aantal andere mensen, meest Surinamers.
Toen iedereen aan boord was, legde Evert uit, dat het drie uur rijden was naar de boot.
Hij reed vanaf kwart voor tien aan een stuk door tot 11:15 uur. Pauze!?
Tot 12:00 uur!?
Ja dus, en om half twee arriveerden we bij de plek, waar de boot zou vertrekken. De vertrekkende mensen worden dan vervangen door de nieuwe lichting.
Nou, geen oude lichting dus en na even gewacht te hebben, werden er twee boten gereed gemaakt voor ons. Één voor alle bagage, de ander voor de personen.
De zon brandt goed, maar ondanks, dat ik toch al redelijk verkleurd ben, toch bovenbenen, armen en gezicht ingesmeerd met factor 20.
Na een uurtje varen bereikten we Anaula.
De grote bagage zou direct naar het betreffende huisje gebracht worden. Ik zit in 18, maar bij aankomst werd dat 3. Stuk dichterbij de lobby en restaurant en een heerlijk stil plekkie.
Briefing aansluitend. Eerst late lunch, om vier uur snack, om vijf uur floating in de stroomversnelling van de rivier, zeven uur met de boot dieren spotten, acht uur eten en om negen uur folklore avond.
Ik heb maar overal aan meegedaan.
Uurtje in de rivier gelegen, dieren spotten leverde wat kaaimannen op en een rolstaartbeer. Nooit van gehoord.
Het eten was weg te krijgen en in plaats van alleen aan een tafeltje, vroegen wat lui uit Gouda, of ik niet bij hen wilde komen zitten. Tuurlijk.
De avond werd besloten met tromgeroffel en dans.
Morgen om acht uur ontbijt, kijken wat voor een programma onderdelen ze dan weer in petto hebben.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
