Van Paramaribo naar Nickerie en daar een boottocht
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Henk
13 Januari 2024 | Suriname, Nieuw Nickerie
Zes uur op, douchen en naar het ontbijt.
Ik zou rond half acht worden opgehaald en dat bleek ook het geval.
Arche, zo heet de chauffeur, is dezelfde, die me naar Paramaribo reed, toen ik uit Frans Guyana kwam.
Via binnenweggetjes richting het westen van Suriname.
Onderweg had ie van alles te vertellen over wat we zoal tegenkwamen.
Het viel me op, dat er op het platteland veel vergane glorie is. Scholen, kerken, industriële complexen, veel staat er in vervallen staat bij.
De meeste van die gebouwen zijn van hout en de verf bladdert er al gauw van af. Ook zijn er gebouwen, die ruïnes lijken, maar vreemd genoeg nog gebruikt worden.
Op een bepaald moment, bekend terrein, we rijden Groningen binnen.
Fotomoment natuurlijk.
De bossen worden op enig moment vervangen door de rijstvelden.
Er is één mega farmer in dit gebied, die alle machines heeft om te oogsten en alle rijst van alle boeren opkoopt. Ook heeft die man duizenden stuks vee lopen.
De rijst wordt per vliegtuig ingezaaid. Met een gele dubbeldekker vliegen ze vlak boven de grond en laten ze de zaden vallen.
De grondeigenaar markeert zijn in te zaaien perceel met witten plastic zakken op palen.
Rond één uur arriveren we in Nickerie. Arche komt om half drie weer terug om me op te halen voor een boottocht over de Nickerie rivier.
Het hotel, het Residence Inn stelt niet veel voor. Bigi Pan had betere accommodatie, maar ja, gesloten.
De kamer is verder prima, badkamer is gerenoveerd.
Nadat ik mijn spullen in de kamer had gezet, ben ik eerst even naar de supermarkt geweest. De meeste supers zijn eigendom van Chinezen.
Op bijna alle artikelen is de prijs met viltstift op de verpakking geschreven.
Arche zei, dat als de prijs gewijzigd moet worden, ze met alcohol de oude prijs verwijderen en de nieuwe er weer opschrijven.
Scankassa's hebben ze niet.
Om half drie richting boot. Zie ik in een weiland een kleine rupskraan staan met de sticker van Zuidema uit Hoogeveen er nog op. Foto gemaakt en naar Bert Zuidema geappt.
Komen we bij de boot. Een open boot, geen dakje. Het is kwart voor drie en de eigenaar geeft aan, dat we rond half zeven terug zijn. Bijna vier uur varen!
Ik had mijn petje meegenomen, zonnebrand en DEET ook. Zonnetje stond namelijk weer strak aan de hemel bij een temperatuur van 34°C.
Maar het werd een hele mooie tocht. De schipper zag van alles wat ik nooit gezien had.
'Kijk, een brulaap'. Ik zag een rode aap. Dus ik nog zeggen, dat ik dacht dat brulapen zwart waren. 'Dat klopt, zei hij, maar dit is de rode brulaap'.
En toch was het niet Frans Timmermans die in de boom zat.
Verder qua apen nog het doodskopaapje. Van beide heb ik redelijke foto's kunnen maken.
Uiteraard de wereld aan vogels. Reigers, rode ibis, visarend, aasgier, roodkopaasgier, savanne buizerd, ijsvogel en een aantal toekans.
En inderdaad, om kwart voor zeven terug aan wal.
Arche stond al te wachten en wij weer naar het hotel. Bleek hij opdracht gekregen te hebben van de eigenaar, Dinesh, van de lokale agent, dat hij mijn diner moest betalen.
Ik besteld, hij betaald en een half uur later kon ik aan tafel.
Morgen haalt hij me om zeven uur op, om me naar de veerdienst te brengen. Uurtje rijden, ik denk dan een uurtje wachten en dan maar weer hopen, dat er in Guyana weer iemand staat, die me naar Georgetown rijdt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
