Djemila

1 november is hier een nationale feestdag en dientengevolge zijn veel wegen in Algiers afgesloten. Dat was de reden, dat Najib 20 minuten te laat arriveerde.

De stad uit was ook een crime, maar uiteindelijk belandden we op de snelweg richting Constantine.

Ruim 400 km naar die stad, maar niet voordat we een stop zouden maken bij de archeologische site van Djémila.

Staat ook op de UNESCO werelderfgoedlijst.

Onderweg gezellig gekletst met Najib, aardige man, en zijn Engels was goed.

Rond twee uur kwamen we aan bij de site. De gids stond al klaar.

Eerst naar het museum, waar ze 1200 m2 aan mozaïeken tentoongesteld hebben. Allemaal verwijderd uit de Romeinse private huizen en openbare gebouwen in Djémila.

Ongelooflijk mooi allemaal. De mooiste was het leven van Bacchus, van baby tot god van de wijn.

Een aantal had geen connectie met het christendom, anderen uit een latere tijd, dan weer wel.

Het Djemila Museum is een museum gelegen in het hart van de oude stad Djemila of Cuicul in de wilaya van Sétif in Algerije, dat de archeologische stukken presenteert die zijn ontdekt in deze Romeinse stad, gesticht tijdens het bewind van keizer Nerva en geclassificeerd als werelderfgoed door de UNESCO sinds 1982. Het museum bestaat uit een tuin, een binnenplaats en drie overdekte ruimtes bestemd voor tentoonstellingen.

De grote muren van het museum zijn gewijd aan de mozaïeken die zich op de plek bevonden en verwijderd zijn om ze te behouden. Ze vertegenwoordigen voor het grootste deel scènes uit de Romeinse mythologie en zijn in perfecte staat van onderhoud. In het bijzonder vertonen ze absoluut spectaculaire kleuren.

De vitrines bevatten talloze alledaagse voorwerpen die uit de site zijn gehaald, meubels, serviesgoed, gebruiksvoorwerpen, oude sieraden, prachtige beelden, grafstenen en munten. Een prachtige verzameling sarcofagen, heidense en christelijke lampen , figuurpleisterwerk en vele andere archeologische documenten.

Inscripties gevonden tijdens opgravingen onthullen verschillende oorsprongen: uit Rome , Hippo , Cirta en Carthago .

Er is een standbeeld van Venus , de godin van de liefde, een ander van Hercules , een held uit de Romeinse mythologie , een standbeeld van de Romeinse god Saturnus , een buste van Bacchus , enz.

Van de hele site was ook een maquette in het museum neergezet. De verschillende 'wijken' waren goed herkenbaar. Van onder aan de heuvel naar de top van de heuvel was een tijdspanne van 5 eeuwen te zien, van de eerste rotonde zesde eeuw n. Chr.

Romeinse wijken, tempels, triomfboog, badhuizen, echte fonteinen, marktpleinen, kerken, een kathedraal, een forum, en zelfs huizen voor de prostitutie. Deze waren herkenbaar aan de fallus, uitgehouwen in steen.

Een klein gebouw met koepel, was op het dak na, nog origineel en daar lag het mozaïek nog (afgeschermd) op de vloer. Deze kapel werd gebruikt om mensen te dopen.

Zo wandelden we van de zesde eeuw de heuvel af naar de eerste eeuw. De gids was zeker een verteller, ik heb niet alles kunnen onthouden. In de spaarzame boekje, die ik over Algerije heb gevonden, staat trouwens niks over deze locatie vermeld.

Vreemd, want dit 42 ha grote terrein is super mooi.

Djémila (of Cuicul) ligt 900 meter boven zeeniveau en geldt als een van de parels van de Romeinse architectuur in Noord-Afrika. De stad is bijzonder omdat de bouwplannen aangepast moesten worden aan de beperkingen van het bergachtige terrein. Djémila had zijn eigen senaat en forum en rond het begin van de 3e eeuw werd de stad uitgebreid buiten de bestaande wallen door de bouw van een tempel, triomfboog, markt en basiliek. Ook het Christendom liet sporen na in de vorm van een kathedraal, kerk en doopkapel. Djémila heeft een collectie indrukwekkende mozaïektegels die mythologische verhalen en scènes uit het dagelijkse leven laten zien.

Mijn vraag was, waarom de Romeinen een stad neerzetten, 50 km van de kust.

Nou, dat bleek een simpele vraag. De stad is gebouwd tussen twee valleien, en door beide liep een rivier. Verder lag de stad op handelsroutes, dus het was niet zo'n gekke plek en ook makkelijk verdedigbaar.

Zo konden ze ook de fonteinen water laten spuiten door op grotere hoogten waterbassins aan te leggen.

Nadat ik afscheid had genomen van de gids, stond Najib alweer klaar met de auto. Wel nog even voor beide een Coca Cola gehaald.

Daarna nog 140 km naar Constantine.

Hotel was gauw gevonden en Najib is morgen mijn gids hier.

Wifi in de kamer werkte niet, grote storing in het hotel. In het restaurant werkt het wel, dus heb tussen de (buffet)gangen door, het verslag getypt.

Dan het eten afrekenen. Ook een drama. Ze accepteren wel een Mastercard, maar alle pinautomaten werkten niet. Na een kwartier maar afgehaakt. Geen vier sterren hotel waardig.